We hebben het toch echt ruim een jaar volgehouden, om elke week anderhalf uur te gaan zweten in dit oude vernieuwde pand. Maar na een jaar trainen vervielen we toch weer in het oude ritme, dat we zo goed kende van onze vorige poging tot sporten. Eerst blijven verschuiven naar volgende week. Zullen we maandag gaan dan, in plaats van vandaag? Ja, maandag gaan we. Moeten we wel ècht doen dan hè?

Totdat het moment komt dat we niet eens meer proberen om het powerliften te verschuiven. Dat we gewoon allebei niks zeggen, en het sportding er automatisch bij inschiet. Als je een probleem negeert, is het er ook niet .. zoiets.

We waren alweer aardig opweg om de sportschool tijdenlang te sponsoren zonder op te komen dagen (vorige keer duurde dat anderhalf jaar geloof ik), maar daar heb ik nu wat aan gedaan. Mijn abbonement is opgezegd.

Nu hebben we besloten om iets anders te gaan doen, iets met een spel element. Want het squashen doen we nu al ruim 2 jaar, en dat blijft leuk en spannend. Om een beetje in die hoek , iets met rackets en een balletje, te blijven, wordt onze nieuwe uitdaging waarschijnlijk tennis.

Kreeg vandaag een powerpoint dingetje binnen, met een lang verhaal, en de melding om het ding door te sturen. Ik hou niet van doorsturen. En al helemaal niet van lange verhalen.

Om een lang verhaal kort te maken: als we allemaal stoppen met het tanken bij Elf en Shell (1 maatschappij, schijnt het), dan voelt de grootste olie maatschappij dit direct in z'n portomonaie. Ze moeten hun prijzen dan verlagen, waardoor we een prijzen oorlog ontketenen.

Opzich een idee dat het proberen waard is, lijkt me. Ware het niet dat ik lange (powerpoint) boodschappen en kettingbrieven háát.

Dus daarom maar even zo :-) 

Omdat mijn abbonement bijna verlopen was, mocht ik een nieuw toestel uitkiezen. Hoera! De enige feature die ik, naast telefoneren en sms-en, gebruik is foto's maken. Dus laten we dan meteen maar de telefoon nemen die zegt de beste foto's te maken.

Onze Mondeo doorstond hem glansrijk, bij de mannen van de pitstraat. Wat verse lampies aan de voorkant, glaasjes schoonmaken, en klaar is de monteur.

Als beloning krijgt onze auto nu een grote beurt.

Nog een paar uurtjes, en dan is het vakantie. Dan ga ik thuis al m'n rommel bij elkaar zoeken, en ga ik de achterlijk grote Jamo boxen die ik speciaal voor deze gelegenheid heb aangeschaft klaarzetten.

Morgen reizen we dan naar onze zuiderburen, om daar met een man of 18 (geloof ik) een oud hotel te betrekken. We hebben twee vaten Juplier, dat moet voldoende zijn voor de eerste avond, waarbij iedereen meestal gelijk helemaal los gaat.

De zaterdag zal daardoor wel een stukje tammer zijn, maar langzaam zal de avond op gang komen, met een hapje en een spelletje.

Anders dan voorgaande jaren, hebben we nu een hele week geboekt in plaats van een lang weekend. Dat heeft zo z'n voordelen. We kunnen nu de laatste dagen langzaam afbouwen, en de alocohol langzaam laten afbreken.

Misschien nog even een rondje motorrijden met Mo. De brommerspullen gaan in elk geval mee. Zal wel weer eens tijd worden!

Dus. Het is even (nog?) stil(ler?) hier, wellicht dat ik af en toe een moblogje kan maken. Hmm, dat zal ik dan wel eerst even moeten testen natuurlijk.

Tsjuus! 

Altijd mooi, om pop muziek te verenigen met een groot orkest, of symfonie. Daar kun je met 5 man toch maar moeilijk tegenop.

Beetje jammer alleen dat je er 3 uur over doet om er te komen. Het Gelredome proberen te bereiken in anderhalf uur, in de middag, is kennelijk tegenwoordig een illusie. Maar eigenlijk hadden we dat kunnen weten, want daar waren we al eens eerder ingetrapt. 

Voor mijn nichtje moet ik gauw een website in elkaar knutselen. Daar heb ik natuurlijk wat foto materiaal voor nodig. En daar zat deze foto tussen, die kan ik jullie natuurlijk niet onthouden. Geniaal! 

We waren dus op zoek naar M-Lab, in Amsterdam Noord. Via de afslag die ik normaal altijd nam om naar het werk te gaan. Maar van die weg die ik tientallen keren gereden had, was nu weinig meer over. Alles ligt overhoop, belijningen zijn weggehaald, nouja kortom: een zooitje.

Na verloop van tijd zei de Miep dat we de bestemming hadden bereikt. Het was donker, het was industrieterrein, en het was angstaanjagend. De Miep gaf de verkeerde straat aan, dus ik toetste nogmaals het adres in waar we heen moesten. Toen Miep klaar was met het bepalen van de route, hadden we direct onze bestemming alweer bereikt. Stonden we dus toch goed.

Uiteindelijk moesten we een donker gat in rijden, en dit bleek dan bij M-Lab te horen. Wat meer bewegwijzering had wel gemogen. M-Lab is iets nieuws. Iets wat vroeger iets anders was geweest, misschien een loods ofzo, en wat nu dus een labaratorium voor muziektheater is. Van binnen was het knus, en amateuristisch, wat een leuk sfeertje neer zette. Ons e-ticket moesten we aan de bar inleveren. We kregen er twee Heineken plastic muntjes voor terug. Dat was ons entreebewijs, kennelijk.

Het zaaltje was erg knus, ik denk dat we met honderdvijftig man waren ongeveer. Geen grote rode bioscoopstoelen, maar gewoon klapstoelen, aan elkaar vast gemaakt met van die ijzeren inhaak dingen aan de zijkanten van de stoel.

Acda en de Munnik deden wat ze eigenlijk altijd wel doen. Acteren dat ze nog niet alles wisten, en er af en toe wat mis ging. Nouja, soms ging er ook ècht wel wat mis, maar een hoop was ook wel gespeeld, geloof ik.

Uiteindelijk toch leuk om de mannen weer bezig te zien. Of het nu gespeeld is of niet, je krijgt het gevoel dat ze zo lekker gewoon gebleven zijn, en of je voor die anderhalf uur hun beste kroegmaatje bent. Ze verheffen zich niet boven het publiek, en al babbelend en kletsen, spelen ze hun programma. Ze hangen niet de artiest uit, maar proberen een oude jongens krentebrood sfeer neer te zetten.

Ben inmiddels wel erg benieuwd geworden naar de uiteindelijke show. Wat er geknipt is, wat er gebleven is. En volgende maand komt de nieuwe CD uit. Ik kan U zeggen: een hoop slowtempo liedjes met diepe teksten. 

Sinds kort hebben we voor tijdens een lunch een soort van eierenkoker.

We hebben ook een collega die, als je vraagt of hij je iets wil aangeven, dit dan vrij hard naar je toe gooit, soms. Nouja, okay, is mij pas één keer overkomen, maar zulke dingen onthoud ik nu eenmaal.

Vandaag vond ik het tijd hem terug te pakken … 

Sinds kort woont hij ook bij ons. Hij moet alleen nog even wachten op zijn vriendje uit de ruimte.