We waren dus op zoek naar M-Lab, in Amsterdam Noord. Via de afslag die ik normaal altijd nam om naar het werk te gaan. Maar van die weg die ik tientallen keren gereden had, was nu weinig meer over. Alles ligt overhoop, belijningen zijn weggehaald, nouja kortom: een zooitje.
Na verloop van tijd zei de Miep dat we de bestemming hadden bereikt. Het was donker, het was industrieterrein, en het was angstaanjagend. De Miep gaf de verkeerde straat aan, dus ik toetste nogmaals het adres in waar we heen moesten. Toen Miep klaar was met het bepalen van de route, hadden we direct onze bestemming alweer bereikt. Stonden we dus toch goed.
Uiteindelijk moesten we een donker gat in rijden, en dit bleek dan bij M-Lab te horen. Wat meer bewegwijzering had wel gemogen. M-Lab is iets nieuws. Iets wat vroeger iets anders was geweest, misschien een loods ofzo, en wat nu dus een labaratorium voor muziektheater is. Van binnen was het knus, en amateuristisch, wat een leuk sfeertje neer zette. Ons e-ticket moesten we aan de bar inleveren. We kregen er twee Heineken plastic muntjes voor terug. Dat was ons entreebewijs, kennelijk.
Het zaaltje was erg knus, ik denk dat we met honderdvijftig man waren ongeveer. Geen grote rode bioscoopstoelen, maar gewoon klapstoelen, aan elkaar vast gemaakt met van die ijzeren inhaak dingen aan de zijkanten van de stoel.
Acda en de Munnik deden wat ze eigenlijk altijd wel doen. Acteren dat ze nog niet alles wisten, en er af en toe wat mis ging. Nouja, soms ging er ook ècht wel wat mis, maar een hoop was ook wel gespeeld, geloof ik.
Uiteindelijk toch leuk om de mannen weer bezig te zien. Of het nu gespeeld is of niet, je krijgt het gevoel dat ze zo lekker gewoon gebleven zijn, en of je voor die anderhalf uur hun beste kroegmaatje bent. Ze verheffen zich niet boven het publiek, en al babbelend en kletsen, spelen ze hun programma. Ze hangen niet de artiest uit, maar proberen een oude jongens krentebrood sfeer neer te zetten.
Ben inmiddels wel erg benieuwd geworden naar de uiteindelijke show. Wat er geknipt is, wat er gebleven is. En volgende maand komt de nieuwe CD uit. Ik kan U zeggen: een hoop slowtempo liedjes met diepe teksten.
Leave a Reply