Category: Weblog (Page 67 of 290)

De pepernoten liggen alweer in de winkel. De dagen worden korter. Ik kijk naar buiten en het regent. He lekker, het wordt weer herfst.

Dat is ook gelijk te merken aan de reaktie's. Dus: laten we er een traditie van maken! Gaan jullie Amelanders elk jaar weer reageren over mijn oude logje, en dan stip ik het elk jaar nog even aan! Gezellig. Sunneklaas verbroederd.

En vooral: Sunneklaas is voor allemáál!

Dus heeft U ook zo'n zin in dit fantastische feest? Boek in de week van 5 december een weekje Ameland, en U kunt uw geluk niet op!

Mannen: vergeet uw honkbalknuppels niet! En laat uw vrouw in godsnaam achter in het vakantiehuisje als U op pad gaat. Want zo zijn de regels nu eenmaal. 

Vreemd bultje in zijn buik, was zijn klacht. Gelijk door naar het ziekenhuis, en enkele dagen later verwijderen ze een tumor. Gisteravond werden we gebeld met dit verschrikkelijke nieuws. De derde al binnen onze kennissenkring, van onze leeftijd.

Het is niet te bevatten, als je het zelf niet hebt. Bij een griep, een kater, of een gat in je hoofd weet je hoe het slachtoffer zich voelt, want je hebt het zelf ook wel eens meegemaakt. Maar dit, dit is onvoorstelbaar.

Wel schoten mijn gedachten direct door naar het bultje op mijn linkerwijsvinger. Dat zit daar al een tijdje, en nu ik het nog eens inspecteerde, leek het zelfs wel iets groter te zijn geworden. De volgende dag (vandaag dus) gelijk een afspraak gemaakt met de huisarts. Je gaat toch twijfelen …

Gelukkig wist ze me te vertellen dat ze absoluut zeker wist dat dit een vetbultje was, meer niet. Maar ze begreep gelukkig ook dat ik misschien geruster zou zijn als het nog even dubbel gecheckt werd. Dus ik mag, als man zijnde, ook een echo maken, voor mijn zwangere vinger. En dan weten we het zeker. Hoewel ik me er eigenlijk al niet zo'n zorgen meer over maak.

Blijft de verontwaarding over van onze vriend. Hoe reageer je gepast? Bellen, of ze rust gunnen? Meer dan de onderzoeken afwachten, en hopen dat er verder niets aan de hand is, kunnen we niet doen.

Over twee weken gaan we gezellig een weekendje weg met z'n allen. De sfeer is denk ik zeer beinvloedbaar door de uitslagen. Maar tot die tijd blijven we positief.

Al een week was ik aan het dubben. Zal ik met de trein gaan? Of toch met de auto? En zal ik dan blijven slapen, als ik met de trein ga, of probeer ik de laatste trein terug te pakken?

Mijn nichtje had een mail de deur uit gedaan dat ze afgestudeerd was. Voor de tweede keer, zo begreep ik later. Ter ere daarvan gaf ze een feestje in een kroeg in Amsterdam, vanaf negen uur. Een kroeg waar ik al eerder was geweest met haar, en wat vreselijk uit de hand liep. Aan het eind van de avond hadden we een heel basketbal team uit New York op de dansvloer, wat totaal tegen hun eigen gebruik in ging. En wij hadden geleerd hoe we elkaar daar zouden moeten begroeten, met een handschud ritueel dat leek op de Fresh Prince of Bell Air.

Nu ik tegenwoordig met iets meer besef mijn eten en drinken consumeer, heb ik met mezelf een afspraak gemaakt: in principe mag ik eens per week zuipen tot ik er bij neerval. Dit in tegenstelling tot de 2 of 3 keer per week van vroeger. Okay, vakanties en weekendjes-weg tellen niet mee, maar doordeweeks zomaar los gaan, dat kan eigenlijk niet.

Maar naar een kroeg met allemaal vreemde mensen, waarbij iedereen gezellig een biertje drinkt, behalve ik, sja .. dat is niet echt mijn ding. Toch besloot ik het nog maar eens te proberen. Omdat dit weekend een mannen (en dus ZUIP) weekend wordt met de mannen uit Hauwert. En omdat ik vandaag moet werken. En ook omdat ik anders ongetwijfeld de laatste trein zou missen. En omdat het me om 3 uur 's nachts allemaal geen zak meer uit maakt, als het maar gezellig is, en hup we nemen er nog één.

Dus ik toog naar de hoofdstad, parkeerde de auto op een plek waar het waarschijnlijk niet mocht. Dronk een biertje, snel, om na extra informatie van Tom de barman de auto toch maar te verplaatsen. Ik dronk nog een biertje, en moest toen stoppen. Bah.

Wel had ik al gauw een gesprek aangeknoopt. We hadden allemaal één ding gemeen: we konden Rosien. Daar hield het wel zo'n beetje mee op. En, U mag denken dat het zonder drank ook best gezellig kan zijn: voor mij gaat die vlieger niet erg op. Ik word nu eenmaal makkelijker in omgang, en gezelliger met een drankje op.

Dat hoeft niet te betekenen dat ik laveloos in de goot eindig, maar gewoon ongeremd biertjes drinken is toch wel een fijnste wat er is. Langzaam aangeschoten worden met totaal vreemdelingen bezorgen mij dikwijls een fantastische avond.

Een kroeg is voor mij gewoon onlosmakelijk verbonden met een biertje. Net zoals dat voor anderen bier met een sigaretje is. Of brood en kaas. Of blond en dom. Of sex en liefde. 

Gisteravond stond ik met mensen die allemaal hetzelfde probleem hadden als ik. Ze waren met de auto, en moesten de volgende dag werken. Ze taaiden allemaal om half twaalf af, en dus waren mijn gesprek partners ineens allemaal weg.

En Rosien, die kon natuurlijk onmogelijk haar aandacht verdelen tussen al die mensen. Dat is logisch. Geeft ook niks. Dus ik besloot ook maar weg te gaan, voordat ik moest aanzien hoe het langzamerhand van gezellig naar héél gezellig, naar dansen, naar SUPER gezellig zou gaan. Het was een soort zelf behoud. Dit was precies het feest waar ik me kostelijk zou vermaken, en nu, nu had ik spijt dat ik niet met de trein was gegaan.

Eén ding weet ik nu zeker: ik moet niet met de auto naar de kroeg gaan.

Dan liever maar een dagje brak. Dan maar een dagje extra naar de sportschool.

Afgelopen weekend waren we naar Zeeland. Het was mooi weer.

Vrijdag reizen we af naar het verre zuiden, met de mannen uit Hauwert. Er zijn daar twee huisjes afgehuurd bij Landall greenparks, en het zal me niks verbazen als er weer weddenschapen lopen in het dorp over hoe lang het zal duren voordat we moeten vertrekken.

Maandag heb ik nog even geinformeerd naar de laatste stand van zaken, maar ik hoefde me geen zorgen te maken. Dat is alles wat ik te horen kreeg van Hans. Gelukkig wist Rob me te vertellen dat er een busje meeging, met daarin een koelbox waar 10 kratten bier in kunnen. En dat die 10 kratten bier nu staan voor te koelen bij een boer, in een grote koelcel.

Dat zijn nog eens geruststellende berichten. Voor de muziek had ik al gauw geroepen dat ik nog wel een versterker en boxen heb liggen. Echter, die versterker doet het soms niet. Soms ook wel, en als je hem dan niet uit zet, blijft hij het meestal ook doen. Op mijn afgelopen verjaardagsfeestje klapte hij er zo maar uit, aan het eind van de avond, en werd het stil.

Dus toen ik eenmaal goed en wel thuis was, bedacht ik me dat ik deze versterker eigenlijk niet mee kan nemen. Stel je voor dat hij er weer mee stopt, en met geen mogelijkheid dienst meer wil doen. Marktplaats speuren dus. En zo komt het dat ik een knappe Pioneer versterker op de kop heb getikt.

Vandaag even mijn oude boxen ophalen, en kijken of er nog wat geluid uit komt. De dvd speler dient ook als muziek speler, en als ik nou de scart kabel mee neem, kunnen we nog film kijken ook.

Kortom: ik heb er zin an. En ben straks even een paar dagen weg dus.

Verder valt er nog wel wat auto-nieuws te melden, maar nu nog even niet. Die houden jullie te goed :-). 

Per 1 januarie moeten we allemaal copyeerheffing gaan betalen voor MP3 spelers en harddisk recorders. Opzich geen gek idee, maar volgens mij betalen we als consument dan wel een beetje dubbel.

Want is het niet zo dat de labels van platen en DVD's de organisaties als Brein en andere auteursrechten instanties betalen? Indirect betalen we dat dus zelf, want dat rekenen ze natuurlijk gewoon door in hun verkoopprijs.

Vervolgens zorgen die auteursrechtenorganisaties ervoor dat we een heffing moeten betalen. Vanaf dat moment mag copyeren dus, kennelijk. Kunnen we dan die instanties niet gewoon opdoeken? 

Nu allofmp3.com telkens weer in het nieuws komt, moet je natuurlijk gewoon eventjes kijken. Wat is het dan? Hoe werkt het dan?

Nu was ik al op zoek naar wat meer muziek van Armand van Helden. Gevonden, op amazon, en dan werkt de tweedehands afdeling erg goed. Voor 2 dollar een cdtje, maarja, die moet dan nog wel even verzonden worden.

Als ik die vervolgens binnen heb, maak ik er gelijk mp3's van, en de CD verdwijnt vervolgens in de kast. Allemaal legaal dus, maar toch, je hebt die CD verder dus over, zeg maar.

En dus is allofmp3.com eigenlijk wel een uitkomst. De prijs is ongeveer hetzelfde, alleen betaal je nu geen verzendkosten, èn is de boel alvast in mp3 voor je. Hoe handig is dat!

Dus voortaan ga ik daar eventjes kijken als er weer een nieuwe CD uit is die ik graag wil hebben. Zolang het nog kan natuurlijk.

Wat invoerapparaten betreft is er voor mij maar één merk. Vanaf het moment dat ik een fijne logitech bezat, heb ik daarna eigenlijk nooit beter gehad. Eigenlijk wil ik dus ook niet anders meer.

Logitechs werken gewoon altijd. Ze doen wat ze behoren te doen. Okay, alle tierelantijn die ze tegenwoordig op een toetsenbord stoppen hoeft van mij niet zo nodig, maar sommige knoppen (volume, mute) zijn toch wel handig. En de muis dan. Die wordt doorgaans gewoon standaard herkend door Mickeysoft.

Eén nadeel: logitechs zijn duurder. En dus, dachten ze op mijn werk, proberen we eens een ander merk. Ook een boel knopjes erop, dus dat moet toch wel werkbaar zijn. En ik moet zeggen, ik kon ook zo gauw niet bedenken wat er mis kon zijn aan iets simpels als een muis. Dus nu piept er een Kensington naast mijn toetsenbord.

Maar, mensen, ik ben erachter. Verloochen uw logitech niet. Want dit is me toch een bagger apparaat. Het belangrijkste punt is dat hij gewoon traag reageert. Ik wist niet dat het kon, tot voorkort. Maar ik als ik dus iets wil verslepen, dan komt het regelmatig voor dat mijn muis nog niet in de gaten heeft dat ik het knopje vast HOUD, en dus niet aan het KLIKken ben. Met mijn pijltje ben ik dan al een paar meter verder, maar het te-slepen-voorwerp blijft doodleuk op z'n plaats staan.

Irritatie alom. Goed, er valt mee te leren werken, want je moet gewoon even de tijd nemen. Op het te-slepen-voorwerp staan, knop indrukken, even een seconde wachten, en dan rustig slepen.

Maar ik wil niet rustig slepen. En ik wil niet veranderen, wat dit betreft. Het moet gewoon werken, dat is alles wat ik vraag! En dus heb ik besloten om zelf maar een knappe muis te bestellen. Geen gedonder met batterijen en ontvangertjes, gewoon het simpelste model aan een staartje, maar wel met een fijne vorm en muisbutton. Ik moet er tenslotte wel nog járen mee werken, dus als ik mijn eigen plezier dan kan verveelvoudigen met een fijne muis, dan wil ik die paar tientjes wel spenderen hoor.

Met dit stukje wil ik U dus waarschuwen. Nee, ik werk niet bij Logitech tegenwoordig. Maar echt, al die wannabee-logitechs, het werkt gewoon nèt niet hetzelfde.

Update (05-10, 10:46):

Als er een kapellenwedstrjid zo dicht in de buurt is, kan ik het natuurlijk niet nalaten om te kijken wat de concurrentie zoal doet. Helaas was ik zo stom geweest om met de auto te gaan, want het was veel gezelliger dan ik verwacht had.

Het mooie van kapellenfestivallen is dat alles kan en alles mag. Er zijn bijna geen regeltjes, in tegenstelling tot de concoursen voor showbands en dergelijke. Soms heeft dit echter ook nadelen, want een kapel van 7 man wordt gelijk beoordeeld als een kapel van 20 man. En iedereen die een beetje wiskunde kan snapt dat je tegen bepaalde aantallen nooit meer op kunt. Een verschil van 12 of 14 is nog wel te doen, maar 12 of 20 niet meer lijkt me.

Het was dan ook geen verrassing dat de kapel met 20 leden had gewonnen. Niet onverdiend, want ze waren goed. Maar toch is het volgens mij haast onmogelijk om hier van te winnen, zeker muzikaal gezien.

Verder was het een erg leuke dag, en ik hoop dan ook dat we volgend jaar weer mee doen.

De foto's van de dag zijn hierrrrrr te bezichtigen. 

 
Op een vrij besloten forum werd ik getipt voor een internet radio station dat we hier nog niet konden. Radio Paradise. En als U dacht dat Bob Ross dood was, heeft U het mis. Tegenwoordig is hij radio presentator.