Vrijdag hadden we dus met de KVS-clan een gezellig pre-party etentje. Zogenaamd om te bespreken wat we in onze week vakantiespelen allemaal gingen doen, maar in feite natuurlijk gewoon een excuus om weer even gezellig bij elkaar te komen.

De tapas schoten niet erg op, maar dat schijnt erbij te horen, dat is Spaans gebruik. Dus we zaten een mooi tijdje in het restaurant, en het werd gezellig. Daarna naar CharlieS, omdat dat zo praktisch aan de overkant zit, en het werd nóg gezelliger. Uiteindelijk was ik met Chiel over. En Chiel moest de volgende dag klussen bij een vriend.

Onder het mom van gedeelde smart is halve smart, riep ik dat ik wel effe mee zou helpen. Mijke had toch een avonddienst, dus anders zat ik toch maar de hele dag alleen, mijn kater uit te hangen op de bank. En wat is nou mooier dan een daggie klussen, om zo de kater te verdrijven? Aan het eind van de dag heb je een voldaan gevoel, en ben je weer helemaal fit.

Ik was alleen even vergeten dat dit hier doorgaans een hel aan vooraf gaat. De hel van jezelf het bed uitslepen. De hel van jezelf staande houden (met name op een wankele ladder, bijvoorbeeld). En de hel om die trillende handjes stil te krijgen.

Maargoed, belofte maakt schuld, dus Rolandow stond om half elf bij wildvreemden een keet te schilderen.

Ik moet toegeven: het was erg gezellig. Allemaal aardige mensen, en het was gelukkig geen werkkamp, maar alles ging uiterst relaxt. Zonder haast, zonder gedoe. En op het platteland maak je nog eens wat mee.

Zo weet ik nu dat schrikdraad tegenwoordig ècht schrikdraad is. Ik bedoel: als de boer zelf al toegeeft dat hij het draad niet meer vast durft te pakken, dan blijf ik er als stadsjongen dus mooi vanaf.

Daarnaast nog wilde hazen gezien. Het één en ander over koeien geleerd. En ik weet nu waarom je om de 10 sec. een knal kunt horen in een gewas: om de beesten weg te jagen. Het leek wel oorlog.

Anyways, aan het eind van de dag was ik inderdaad best voldaan, en had ik geen kater. Aan de plaatjes ziet U waarschijnlijk weinig, maar ik heb dus die zwarte kozijnen gedaan. En dat is nog best een werkje, met allemaal kleine richeltjes, en verf die vrij dik en stroperig is.

Maargoed, geen kater dus. Wel was ik moe. En ik denk dat ik de volgende keer toch iets voorzichtiger ben, want een paar uurtjes langer in m'n bed liggen was me waarschijnlijk ook erg goed af gegaan.

Mijn goede daad voor dit jaar heb ik in elk geval wel weer verricht dacht ik zo.