Op Spunk een stukje over ADHD. Iemand die dat heeft, en er dan over vertelt. Nouja, schrijft.
Maar, wat ze daar schrijft komt me best bekend voor! Mijn gedachten gaan vaak ook zo. Vooral als ik moederziel alleen opweg ben naar iets, iets zoek, of iets probeer op te lossen.
Ik met mijn gedachten, op de motor, op zoek naar een adres. Route uitgeprint, en dan maar zoeken. Da’s lachen joh. Een hoop vragen die ik zelf probeer te antwoorden, en ondertussen worden de dingen die langskomen nog even bekritiseerd.
Maar ADHD? Nee, dacht het niet. Zou er een soort tussenvorm zijn? Druk in je hoofd, maar niet druk in je doen? Zou ik misschien ADHD-er zijn als ik de snelste van de klas was, de energie zou hebben om de hele dag rond te springen op een skippybal?
Of zijn het toch gewoon gedachten. Gedachten zoals iedereen die heeft, de één meer dan de ander.
Maargoed, de strekking is wel duidelijk geloof ik. Het is nogal druk in de hoofd van Hannah. En daar moet je toch maar mooi mee zien te dealen.
Iedereen praat in z’n gedachten tegen zichzelf. Dit is onderzocht. Je praat tegen jezelf met zo’n 600 woorden per minuut!!..en er zijn zelfs mensen waarbij je het kan horen….. Maar als je het je “bewust” bent kan het zoveel drukte geven, dat je andere dingen vergeet. Dit leidt tot verstrooitheid en omdat hierdoor nog meer dingen fout gaan wordt je er zelf wel eens wanhopig van. Kun je vaak zelf niets aandoen…maar rust in je hoofd geeft dan toch wel een fijnere controle over de dingen die je doet. Moeilijke materie eigelijk best wel…………..