Month: November 2006

Gelukkig vergeet de goede sint de lieve kindertjes op kantoor niet. En zo mochten wij allen een rood doosje met suikergoed ontvangen.

Dank U wel Sinterklaas!

Ik moet nog een beetje bijkomen van al die gezonde lucht, maar Texel was toppie. Lekker hotel, lekker uitgewaaid, en erg gezellig op bezoek bij mijn vader en daarna in de Texelse bierbrouwerij.

Zulke weekenden duren altijd veel te kort natuurlijk, maar dat is helaas niet anders. We zijn zelfs nog redelijk sportief geweest door zaterdag te fietsen van de Koog naar Den Burg, naar de bierbrouwerij, en toen dezelfde weg weer terug. En vandaag hebben we nog even een stuk gewandeld voordat we huiswaarts gingen.

Volgens mij hebben we de tijd optimaal benut dus. Heerlijk.

Er zijn ook nog wat foto's geschoten, die kun je hierrrrrr zien.

Vanuit de lift liep ik, zoals elke morgen, eigenlijk direct door de keuken in, onderweg een Goedemorgen! roepend tegen iedereen die zich aangesproken voelt. Bij het openen van het kastje met bekers was ik me aan het bedenken of ik koffie of thee zou nemen. Thee zou beter zijn, deze ochtend. Licht verteerbaar.

Ik besloot dus een hoge beker te pakken, en pakte er een schoteltje bij om het theezakje op te leggen. Voor een eventueel tweede kop thee.

Kijkend naar de verschillende theesoorten, plaatste ik mijn kopje onder het koffie automaat. Er zit ook een warm water kraantje op, maar automatisch plaatste ik mijn beker onder de koffie toevoer, gevolgt door *BLIEP*. Eén grote koffie, en dat ging in één beweging.

Toen het apparaat geluid begon te maken die verdacht veel op koffiegeluiden leken, besefte ik me wat er gebeurt was. Teleurgesteld keek ik naar m'n South Fruits thee (kennelijk hebben wij de internationale versies) die ik had gekozen, en mijn schoteltje. Langzaam drong het tot me door. Het zakje thee ging terug, en ook het schoteltje ging weer bij de anderen liggen.

Vandaag slaap ik nog even uit. Maar dan wel met mijn ogen open.

In het voorprogramma zat een zanger, en die lulde teveel. Was ook onnodig grof in de mond, naar mijn idee, maar vond dat zelf kennelijk erg stoer. Voor het laatste nummer had hij een drummer nodig, uit het publiek.

Er kwam iemand naar voren die me aan Low deed denken. Toen de zanger vroeg hoe hij heette, verstond hij het volgens mij niet zo goed, maar ik dacht dus dat het Lodewijk was. Dat is hem! dacht ik. Aan het eind van het verhaal heette hij ineens Larry, en begon ik toch te twijfelen.

Anyways. Daarna begon I am kloot, met een ge-wel-dig optreden. Misschien was het ook de sfeer, en het feit dat ik nog nooit in de Melkweg was geweest, maar mán, ik vond het goed!

Wat I am kloot betreft ben ik niet het type fan dat kan meezingen en alle platen heeft, maar het wordt hier op kantoor regelmatig gedraaid en dan vind ik het goed. Live is het dus nog veel beter.

Ben benieuwd wat er volgende maand voorbij komt in Melkweg of Paradiso! :-)

Je ziet er niks van maar volgens mij is lowweblog.com aan het vrijwillig meedoen enzo. We zijn in de melkweg en straks komt i am kloot.

Zojuist tijdens de lunch bleek maar weer dat je niet alles moet geloven dat geschreven staat. "Na openen in koelkast bewaren", stond er op het etiket van Heinz Sandwichspread.

Als we zouden luisteren, zouden er allemaal dekselloze potjes in de koelkast staan.

Sonja zal blij met me zijn, deze week.

Maandag: Vergadering met het webgroepje van de KVS. Na afloop meestal even een biertje. Het duurde dus best even voordat we uitgekletst waren. Geen biertje meer dus. Het is een biermidweek geworden! ;-)

Dinsdag: I am kloot in de melkweg. Samen met wat collega's hebben we bedacht dat we hier best heen kunnen.

Woensdag: Gezellig uit eten bij de inmiddels, voor ons, beroemde chinees Ah tim. Wederom met de KVS, hoewel een ander clubje.

Donderdag: Borrelen op kantoor.

Vrijdag: Repetitie, zoals altijd op vrijdag.

Zaterdag: Muziekcollega John is jarig, en viert dit "groots" in het zaaltje waar we ook repeteren. Bier van de tap. Klinkt gezellig!

Maar, gelukkig kom ik op deze manier wel aan de twee liter vocht die ik per dag moest drinken. Dat Sonja het in haar boek over water heeft, vergeten we maar even voor 't gemak.

Ja sorry hoor, ik moest even bijkomen van het weekend. Ik was namelijk een weekendje weg met vrienden. Alwéér? Ja, alweer. Kan er maar geen genoeg van krijgen.

Dit keer ging de reis naar Zwartsluis. Over de lelystaddijk dus, en dan nog een stukje, en dan ben je er. Mijke en ik waren ruim op tijd om het huis nog even te versieren, en nog wat extra boodschappen doen want er werd zo veel gehaald, dat het boodschappenteam het allemaal niet in de auto kon krijgen.

Het huis was groot, zo groot, dat ze in een paar uur tijd nooit alles konden afstoffen. Dat was wel te merken, maar ach, dat mag de pret toch niet drukken? Er waren ook wat stallen met koeien en kalveren, waar de boer heel enthousiast over was. Gedwee liep ik achter hem aan, en toen bleek het nog best grappig. Bovendien wist ik nu dat ze een eindje van ons vandaan sliepen, en de stereo die ik meehad dus wel uitgepakt kon worden.

Continue reading

Toen ik bij TenS kwam te werken, was mijin woon-werk vervoersmiddel de motor. Super handig, want je bent zeer snel van A naar B. Nadeel: je kunt je haar wel in een mooie krul doen, maar als je een half uur met een helm op zit, gaat die coupe mooi naar de knoppen.

Daar had ik een simpele doch doeltreffende oplossing voor, waarschijnlijk overgenomen van Jasper toen ik nog bij Woedend! zat. Men neme een grote pot gel, en men zet die op de werkplek neer. Bij aankomst snelt men zich naar het toilet, om daar de hoofdhaar in de juiste volgorde te positioneren.

Collega's vonden dat nogal gek, kennelijk. Want toen ik na anderhalf jaar weer vertrok bij Tens, kreeg ik onder andere vijf mega potten gel mee.

Vandaag, ruim twee jaar later, is de dag aangebroken dat ik met mijn laatste pot gel begin.