Bijna af. Het eigen linkdump ding van DepreciateD.

ToDo list:

– Search funtie
– Archivering

(link)

Wesley says:
– ach ja… rare wezens zijn het

Rolandow.com says:
– ja, rare wezens …

Bij ons gaat het wel lukken! riep ik iedereen toe. En waarom niet? Zonder ruzie of rotzooi uit elkaar, je kent elkaar lang, genoeg fundament voor een goede vriendschap niet waar?

Maar blijkbaar werkt dat niet zo simpel.

Beetje heel erg jammer :-(.

Zit je hier. Alleen. Zonder baas, zonder iemand anders. Sja, dat heb je wel eens. Ik moet nog even een kwartier wachten voordat mijn trein gaat.

Volgens mij had ik een afspraak in de kroeg om een uur of 23:00. Dus nog maar even doordrinken, kan ik gelijk door, haha.

Ik denk dat ik even verhuizen moet naar een andere pc (die van Bas) want ik zit nu achter die van Marnix. En die heeft iets mindere boxjes.

Nouja. Boeie. Ben toch alleen, zeg maar.

Whiiiiiiiiiiiiiiiii

In de metro zat een meisje tegen over me. Denk een jaar of 17, 18. Ja, tegenwoordig schat ik maar wat hoger in. Want zelfs als ze heel jong lijken, zijn ze vaak toch wat ouder.

Misschien omdat ik zelf wat ouder wordt (blerg).

Anywayz. Die had een pracht van een Pooh agenda. Schattig hoor. Ze begon heel ijverig heen en weer te bladeren, alsof ze iets zocht.

Overal waren foto’s in geplakt. Vind je het gek dattie zo dik wordt!

Bij één foto bladerde ze even terug. Hè, zie ik dat nou goed?

Toen ging ze verder. Naar de verjaardagenlijst. Daar kwam een Koen bij te staan, en nog iemand. Toen druk heen en weer geblader van begin naar eind.

Bij de datum van Koen, maar dan gewoon in het agenda deel, werd “Koen jarig” neergekalkd. Blijkbaar mag de verjaardag van Koen echt niet vergeten worden.

Vervolgens werden er hier en daar dingen bij geschreven en geaccentueerd (rondje eromheen). Alsof ze een heel lijstje in haar hoofd had wat nog even administratief bijgewerkt moest worden.

Ik vroeg me af of het haar eigen agenda was. Te zien aan de aankleding van het ding, kon het best zo zijn dat meiden uitwisselingsprojecten houden. Zo van, jij mag mijn agenda een dagje mee naar huis, dan kun je er leuke dingen in schrijven. En de foto’s bekijken. En misschien een foto bijplakken.

Aan het eind van het jaar heb je allerlei gezellige verhaaltjes in je agenda. Heb je zelf ook gelijk weer wat te doen in de les, die gezellige verhaaltjes lezen dus.

Mijn agenda was klein. Zonder pooh. Zonder plaatjes. En kostte altijd onder de 15 gulden. Ik had een hekel aan agenda’s. Schreef er alleen het hoogst noodzakelijke in (proefwerken), en er was zelfs een tijd dat ik gewoon vergat erin te kijken, waardoor die proefwerken alsnog als verrassing kwamen.

Nu heb ik een Psion. Werkt een stuk beter. Kan alleen die foto’s nergens kwijt…

Jiiiieeeha! De eerste keer de weg op. Ge-wel-dig!

Toen de instructeur zei “Okay Roland, dan ga jij voorop”, schrok ik wel even. Hoewel ik eigenlijk wel wist dat instructeurs achterop reden, vond ik het toch wel een beetje engig.

Maar zodra ik was afgeslagen en op de weg zat, viel dat eigenlijk al heel gauw weg. Heerlijk. De vrijheid, de kracht, en eindelijk eens verder schakelen dan z’n 3 en harder rijden dan 50.

Bij de kruispunten is het nog wel een beetje eng. Om het overzicht te hebben. Het loopt meestal vanzelf wel goed af. Zie je verkeerd, dan kun je altijd stoppen. Zie je geen verkeer, dan rij je door.

Maar ik moet bekennen dat ik niet in alle gevallen 100% zeker ben of ik nu voorrang heb of niet. Gelukkig ging dat vanzelf goed eigenlijk.

En dat knipperlicht. Ik rij geen auto, dus dat knipperlicht zet ik wel aan, maar niet uit. Bij een motor is het ook niet zo dat hij na een bocht vanzelf uitgaat. Dat moet je allemaal zelf doen.

En verder dat oortje. Soms heb ik geen idee wat hij nou gezegd heb. Maar ik kan niet terug praten. Nouja, gewoon maar doorrijden dan.

Was mijn leraar (en andere leerling) ook nog even kwijt ergens. Twee stoplichten vlak achter elkaar, waar ik blijkbaar iets sneller weg was ofzo? Nouja.. ik zag ze niet. Dus ik dacht, heel stoer, ik ken de regels wel, ik zal zelf wel doorrijden.

Maarja, als je 80 mag, en ik rij 80, dan kunnen ze me nooit inhalen natuurlijk. Dat besefte ik gelukkig al voordat er weer een kruispunt. Dus hoppa, gewoon snelheid laten dalen naar 80. Die auto achter me heeft dat wel door. Toch? TOCH?

Ja, hij gaat er langs. Bestelbusje achter me kon er niet langs. Ohjee, een bocht, hij gaat toch niet in de bocht inhalen huh? Nee, dat deed ie ook niet. Mooizo, ging best goed.

Hey kijk daar, Jeroen en Alfred (de leraar) zijn er weer. Okay dan.

Toen nog een stuk over landweggetjes en een stuk dijk. Wat een gekringel zeg. Scherpe bocht naar rechts, zodat je geen flauw idee hebt wat er na die bocht komt. Spannend hoor, en eigenlijk valt dat ontzettend mee. Een scherpe bocht moet volgens mij wel heel scherp zijn wil je hem met moeite halen op de motor.

Of misschien als je heel hard gaat. Nouja, doe ik dat gewoon niet, toch? Note to myself: geen 140 rijden op landweggetjes.

Verder helemaal geweldig. Moet eens gaan uitzoeken of ik twee keer per week kan rijden. Dan heb ik in augustus misschien mijn rijbewijs al. Moeten ze het hier bij Woedend! wel mee eens zijn (twee keer per week wat later beginnen). Opzich valt dat wel op te vangen door de andere drie dagen gewoon om 9:00 te beginnen en een uurtje langer door te gaan.

Misschien wat minder vaak naar de kroeg…

Naahhh… ;-)

Tijd geleden dat ik zo leuk gechat heb.

Have to move to Paris though.

Kwam net Nicolien K. tegen in de metro. De metro van Sloterdijk naar m’n werk.

Nicolien ken ik dan weer van havo 2. Toch zo’n acht jaar geleden. Toen ik met Raymond in de klas staat.

Ze was altijd erg vrolijk enzo, weet ik nog.

Als ze er morgen weer staat zeg ik “Dag Nicolien K.!”. Kijken wat zij zegt. Misschien zegt ze wel niets, en begint ze meteen met een tasje te meppen.

Dan is ze dus niet zo vrolijk meer.

Zojuist film gekeken.

Eerst Harry Potter, ookal had ik die al in de bios gezien, en daarna wilden we nog een film. Goonies werd genoemd. GOONIES riep ik. En dus werd het Goonies.

Geweldig. Jeugd sentiment. Die film heb ik vroeger volgens mij wel 10 keer gezien. Tot er een lowlife overheen ging tapen. Belachelijk.

Heel toevallig zag ik gister of vandaag de Goonies bij Amazon. Dus ik denk dat het toch echt tijd wordt voor die DVD speler. Zodat ik de Goonies op DVD kan kopen.

Hoewel. Kijken lukt toch niet. Geen tijd. Ik wil hem alleen wel hebben. Dus ik kan ook alleen de DVD kopen natuurlijk. De rest komt dan wel eens.

Hmmm… figures …

Geen grappen over Bart, las ik ergens.

En nog ergens ging het over de Graaff. Hmm, er zal wel wat zijn. Is hij weer opgenomen ofzo? Nouja.. ‘t zal wel.

Kom ik net bij Luuk, zie ik daar dattie is overleden. Dat is het dus.

Gek idee. Zo’n levendig ventje, dat maar niet dood wilde gaan. Jammer. Ik vond hem altijd wel een aparte kijk hebben op het televisie maken.

Jammer.