Koffie met thee is minder lekker

Blij dat ik rij

Jiiiieeeha! De eerste keer de weg op. Ge-wel-dig!

Toen de instructeur zei “Okay Roland, dan ga jij voorop”, schrok ik wel even. Hoewel ik eigenlijk wel wist dat instructeurs achterop reden, vond ik het toch wel een beetje engig.

Maar zodra ik was afgeslagen en op de weg zat, viel dat eigenlijk al heel gauw weg. Heerlijk. De vrijheid, de kracht, en eindelijk eens verder schakelen dan z’n 3 en harder rijden dan 50.

Bij de kruispunten is het nog wel een beetje eng. Om het overzicht te hebben. Het loopt meestal vanzelf wel goed af. Zie je verkeerd, dan kun je altijd stoppen. Zie je geen verkeer, dan rij je door.

Maar ik moet bekennen dat ik niet in alle gevallen 100% zeker ben of ik nu voorrang heb of niet. Gelukkig ging dat vanzelf goed eigenlijk.

En dat knipperlicht. Ik rij geen auto, dus dat knipperlicht zet ik wel aan, maar niet uit. Bij een motor is het ook niet zo dat hij na een bocht vanzelf uitgaat. Dat moet je allemaal zelf doen.

En verder dat oortje. Soms heb ik geen idee wat hij nou gezegd heb. Maar ik kan niet terug praten. Nouja, gewoon maar doorrijden dan.

Was mijn leraar (en andere leerling) ook nog even kwijt ergens. Twee stoplichten vlak achter elkaar, waar ik blijkbaar iets sneller weg was ofzo? Nouja.. ik zag ze niet. Dus ik dacht, heel stoer, ik ken de regels wel, ik zal zelf wel doorrijden.

Maarja, als je 80 mag, en ik rij 80, dan kunnen ze me nooit inhalen natuurlijk. Dat besefte ik gelukkig al voordat er weer een kruispunt. Dus hoppa, gewoon snelheid laten dalen naar 80. Die auto achter me heeft dat wel door. Toch? TOCH?

Ja, hij gaat er langs. Bestelbusje achter me kon er niet langs. Ohjee, een bocht, hij gaat toch niet in de bocht inhalen huh? Nee, dat deed ie ook niet. Mooizo, ging best goed.

Hey kijk daar, Jeroen en Alfred (de leraar) zijn er weer. Okay dan.

Toen nog een stuk over landweggetjes en een stuk dijk. Wat een gekringel zeg. Scherpe bocht naar rechts, zodat je geen flauw idee hebt wat er na die bocht komt. Spannend hoor, en eigenlijk valt dat ontzettend mee. Een scherpe bocht moet volgens mij wel heel scherp zijn wil je hem met moeite halen op de motor.

Of misschien als je heel hard gaat. Nouja, doe ik dat gewoon niet, toch? Note to myself: geen 140 rijden op landweggetjes.

Verder helemaal geweldig. Moet eens gaan uitzoeken of ik twee keer per week kan rijden. Dan heb ik in augustus misschien mijn rijbewijs al. Moeten ze het hier bij Woedend! wel mee eens zijn (twee keer per week wat later beginnen). Opzich valt dat wel op te vangen door de andere drie dagen gewoon om 9:00 te beginnen en een uurtje langer door te gaan.

Misschien wat minder vaak naar de kroeg…

Naahhh… ;-)

4 Comments

  1. justin

    140 op zo’n landweggetje is wel erg leuk hoor!!!!!!!

  2. brenda

    Doen jullie wel voorzichtig dan, niet op laten jagen door zo’n racemonster hoor Roland!!!

  3. Justin

    gang is alles!! maar je zal voorlopig nog wel niet zo hard gaan op je puchie. hahaha

  4. insomnia

    Neem liever een voorbeeld aan deze fransman:

    –Motor met 287 km/uur langs flitspaal–
    Een 40-jarige Franse motorrijder is op de snelweg bij Bordeaux een flitspaal gepasseerd met een snelheid van 287 kilometer per uur. Er is in Frankrijk niet eerder zo hard gereden op de openbare weg voor zover bekend bij de Franse politie.

    De snelheidsduivel, een discotheekeigenaar, moest meteen zijn rijbewijs voor een half jaar inleveren. Hij zal binnenkort ook moeten voorkomen bij de rechter die hem ook nog eens drie jaar de rijbevoegdheid ontzeggen en hem een geldboete van 1.500 euro kan opleggen.

    De man verklaarde later dat hij het vermogen van zijn 1.200cc motorfiets wilde uitproberen. Hij kon bij een tolpoort worden aangehouden.

    bron: http://www.fok.nl

    ;)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

© 2024 Rolandow.COM

Theme by Anders NorenUp ↑