In de metro zat een meisje tegen over me. Denk een jaar of 17, 18. Ja, tegenwoordig schat ik maar wat hoger in. Want zelfs als ze heel jong lijken, zijn ze vaak toch wat ouder.
Misschien omdat ik zelf wat ouder wordt (blerg).
Anywayz. Die had een pracht van een Pooh agenda. Schattig hoor. Ze begon heel ijverig heen en weer te bladeren, alsof ze iets zocht.
Overal waren foto’s in geplakt. Vind je het gek dattie zo dik wordt!
Bij één foto bladerde ze even terug. Hè, zie ik dat nou goed?
Toen ging ze verder. Naar de verjaardagenlijst. Daar kwam een Koen bij te staan, en nog iemand. Toen druk heen en weer geblader van begin naar eind.
Bij de datum van Koen, maar dan gewoon in het agenda deel, werd “Koen jarig” neergekalkd. Blijkbaar mag de verjaardag van Koen echt niet vergeten worden.
Vervolgens werden er hier en daar dingen bij geschreven en geaccentueerd (rondje eromheen). Alsof ze een heel lijstje in haar hoofd had wat nog even administratief bijgewerkt moest worden.
Ik vroeg me af of het haar eigen agenda was. Te zien aan de aankleding van het ding, kon het best zo zijn dat meiden uitwisselingsprojecten houden. Zo van, jij mag mijn agenda een dagje mee naar huis, dan kun je er leuke dingen in schrijven. En de foto’s bekijken. En misschien een foto bijplakken.
Aan het eind van het jaar heb je allerlei gezellige verhaaltjes in je agenda. Heb je zelf ook gelijk weer wat te doen in de les, die gezellige verhaaltjes lezen dus.
Mijn agenda was klein. Zonder pooh. Zonder plaatjes. En kostte altijd onder de 15 gulden. Ik had een hekel aan agenda’s. Schreef er alleen het hoogst noodzakelijke in (proefwerken), en er was zelfs een tijd dat ik gewoon vergat erin te kijken, waardoor die proefwerken alsnog als verrassing kwamen.
Nu heb ik een Psion. Werkt een stuk beter. Kan alleen die foto’s nergens kwijt…
Ik ben niet zo thuis in dat soort dingen, maar wat je beschrijft klinkt als een analoge weblog. Je schrijft er wat in, plakt er wat plaatjes bij en anderen kunnen erop reageren…
of word ik nu echt een computernerd
Haha, dat soort dingen doen meisjes van 14/15 tja, en nog jonger. hihi. Weer mis gegokt denk ik. Ten minste in mijn Middelbare school tijd was dat zo. Had ook allerlei leuke verhaaltjes en foto’s in mijn agenda. Later werd dat ding steeds kleiner en kleiner totdat ik ‘m niet meer kon vinden. Vrouwen en tassen = hopeloos. Ze zijn ook allemaal het zelfde. Kunnen nooit wat vinden in die tas als ze het nodig hebben. hihi. Agenda’s…hmmm echt gebruiken doe ik ‘m nie.
knuffel
essie