Jezus! Ze draaien tot half vier vannacht! Gewoon keihard werken dit. Bo en antonie gaan vechten.. Leuk man.

Vriendin Mijke kreeg van een vriendin te horen of ze zin had in een feestje. Gratis.

Tuurlijk, gratis feestjes altijd. Blijkt dat het gaat om een figurantenrol in één of andere nieuwe Nederlandse film, met onder andere Antonie Kamerling, en flikker Bo die geen flikker is. Daar had Mijke wel zin in natuurlijk.

En toen uiteindelijk de vraag kwam of ik ook mee wou, had ik er eigenlijk ook wel zin in. Maarja, in je tweede week alweer vrij vragen vond ik ook wat genant. Toch gedaan. Wie niet waagt, wie niet wint. Ofzoiets.

En gelukkig hebben ze een goede instelling hier: daar zijn je vrije dagen toch juist voor?

Precies, zo is het ook. Ik geloof dat het gaat om een rol waarin we moeten dansen ofzo. Nouja, dat wil zeggen, beetje bewegen. De kroeg moet opgevuld worden, zoiets. Dus dan heb je een boel figuranten nodig.

Het feestje begint om half zes, en duurt dan tot zes uur in de ochtend. We krijgen de maaltijd aangeboden, en ook de consumpties zijn gratis. Dat kan nog best een dure film worden, dacht ik zo.

Dus deze jongen gaat even iets eerder weg, om een glansrijke carriere als acteur tegemoet te rijden. Camera gaat mee, misschien kunnen we nog een leuk kiekje maken van dhr Kamerling maken, Antie voor intimi.

U zult zien.

Hoewel ik het dan wel van mezelf zeg, kan ik zeggen dat ik best een vlotte babbel heb. De tijd die het me kost me daartoe te zetten laten we dan even achterwege, dat zien de mensen toch niet. De ene keer kost het me ook meer tijd dan de andere keer.

Maar soms begrijp ik de reactie van mensen dan niet zo goed. Of, liever gezegd, ik kan er niet zoveel mee.

Zo hebben wij hier een garage voor de taxi’s die kapot gereden worden. Erg handig, zo dacht ik, want één van de monteurs rijdt motor. En motorrijders onder elkaar, da’s ouwe jongens krentebrood natuurlijk. Zij en ik, dikke mik. Twee handen op één buik. Steunen elkaar door dik en dun.

Uitzonderingen daargelaten. Onze monteur is zo’n uitzondering.

Dus toen ik met mijn goedbedoelde, vriendelijke doch recht-door-zee gesprekje begon over mijn motor en dat hij een beetje olie verliest uit duistere bronnen, kreeg ik duidelijk en recht-door-zee als antwoord dat hij niet aan privé reperatie’s begon.

Juist. Da’s duidelijk. Nu vind ik een duidelijk antwoord nog niet zo’n probleem hoor. Ok, heb je ook gelijk in, antwoorde ik oprecht begrijpend. Geen glimlachje. Geen interesse. Helemaal niets van vriendelijkheid kon ik bespeuren. Eerder iets als .. weer zo’n parasiet. Donder op.

Beetje jammer.

Kijk, dat ik dan zal helpen met waarmee ik helpen kan, of weet ik veel, een taart bak voor de beste man, dat ziet hij even over het hoofd natuurlijk. Kom nou niet meer bij me met je stukke laptop hoor. Ik doe ook geen privé reparatie’s meer.

Nou goed, dan los ik het wel weer gewoon op met mijn vriendjes van Mokum Motors. Die zijn een stuk vriendelijker, en dan wil ik daar best voor betalen.

Collegealiteit is blijkbaar een taal die niet iedereen verstaat.

Mijn god was is Sonja Barend irritant. Zit gewoon te glijden op haar stoel omdat ze tegenover Mick Jagger zit. Hemelt hem helemaal op, maar laat hem vervolgens nauwelijks z’n zin afmaken.

Wat een irritant interview.

Dat wordt zappen vrees ik.

Hier wordt wel In Tens gewerkt.

En dat is dan ook weer achter de rug. Meer dood dan levend deze dag doorgebracht, en zodirect moeten we traditiegewijs weer even spelen op kermis Wervershoof.

Voor het eerst dit jaar ‘s avonds niet te lappen geweest. En voor het eerst ook ‘s middags behoorlijk ziek geweest was resulteren in braakselen in het gras.

Heel langzaam kwam ik hier weer bij, en hebben we nog een pizza verorbert.. Toen uiteindelijk toch maar besloten om niet verder te gaan met lappen. Het was opzich wel mooi geweest.

Dat is nu waarschijnlijk mijn redding. Anders was ik zéker langzaam aan het sterven nu.

Zo … inmiddels zitten we al weer een tijdje op de nieuwe werkplek. Nu nog even op een desktop ding, maar er komt een erg stoere laptop aan. Da’s natuurlijk nooit verkeerd.

Nu is het zaak om snel door te krijgen hoe de applicatie die ze hebben geschreven, en waar ik me voornamelijk mee ga bemoeien, precies in elkaar steekt. Da’s wel even heftige PHP code, maar wel leuk om mee te stoeien natuurlijk.

Ter afwisseling net ook even een taxi busje op de brug geduwd. Wordt er weer zo’n ding aangereden, die hier dan gemaakt moet worden. Maar zonder aandrijving komt het ding dus niet vanzelf vooruit. Dus worden er mensen van hun werkplek gehaald om een busje te duwen.

Tis net de tros. Eén grote familie.. ofzoiets.

Kan niet wachten tot mijn laptop er is. Ben zo nieuwsgierig! Vanavond zal ik even een foto plaatsen van mijn nieuwe werkplekje. Het is ongelovelijk, maar mijn bureau is nog helemaal leeg. Nouja… een kopje koffie, wat cd’s, een camera, telefoon, stressbal en afstandbediening van de airco. Jawel, airco!

Ik ga me wel vermaken dacht ik zo.

.. voor de deur.