“Hee, verrassend, de dader heet Murat”

Een gedachte die ik niet kon onderdrukken bij het nieuws dat vanmorgen allemaal over me heen kwam.

Kijk, ik ben niet iemand die buitenlanders haat. Ik ben niet iemand die denkt, die zal ik effe in mekaar trappen, want hij is zwart. Niks van dat alles. Als ik in de tram in Amsterdam zit (want in Amsterdam vind je nu eenmaal werkelijk álle culturen in de tram), zit ik daar gewoon een beetje te suffen tot ik eindelijk op plaats van bestemming ben.

Maar berichten als deze zorgen er toch wel voor dat je èrg je best moet doen om niet racistisch te worden. Natuurlijk zijn er argumenten zat. Als het een buitenlander is staat het in alle kranten, als het een Nederlander is hoor je niemand.

Nu denk ik dat een laffe actie als deze sowieso in de kranten was gekomen, buitenlander of niet.

Misschien kunnen die mensen er niks aan doen, denk ik dan. Misschien heeft Murat wel een slechte jeugd hier, of is het in zijn cultuur normaal om mensen fysiek aan te vallen als je het ergens niet mee eens bent. En als je dan 17 bent en een pistool kunt bemachtigen, ach, waarom niet?

Niks mee te maken, denk ik dan vervolgens. Kennelijk gaan sommige culturen in veel gevallen niet samen. Ben wel benieuwd naar de cijfers eigenlijk. Hoeveel jaar proberen we nu een multi culturele samenlevening te maken in Nederland. En hoe staat het daar nu mee?

Zien we enige vooruitgang? Of zien we dat andere culturen zich dermate thuis voelen in ons land dat ze denken het recht in eigen hand te kunnen nemen?

Het is allemaal erg fout van me, ik weet het. Alle tegen argumenten ken ik, en daar ben ik het ook mee eens. Alle buitenlanders die ìk ken zijn prima geïntegreerd en doen geen vlieg kwaad. Dus die zijn er ook, tuurlijk.

Maar toch blijft het moeilijk om te blijven geloven in die multi culturele samenleving.

Erg moeilijk.

Wauw! Er bestaan nog goede mensen op de wereld, die ook nog vertrouwen hebben in de mensheid. Een mevrouw die brieven aan het posten was bij de brievenbus bij de bushalte vroeg of we mee wilden rijden. Ik en nog een dude. Da’s nog eens aardig! Naar edam werden we gebracht. En anders hadden we de bus weer gemist waarschijnlijk.

Dan ga je, misschien voor het eerst, naar een weblogmeeting. Je weet nog niet of je dat wel aan je stoere vriendjes kunt vertellen, maar vooruit, je bent toch wel nieuwsgierig.

Dan, om te voorkomen dat je voor “nerd” of “mislukkeling” wordt uitgemaakt, schrijf je gauw een stukje over de hoeveelheid nerds die er aanwezig waren. Of alle cliche’s die inderdaad gelden op zo’n meeting. Veel digicams, en veel geouwehoer over websites en URL’s.

Maar daar heb je zelf natuurlijk niets mee te maken. Want je bent stoer. Gauw een stukje schrijven over wat een klungels het zijn, dan verhef je jezelf automatisch boven de rest.

Haha. Makkelijk hoor :-).

Ik vind het prima. Ik vond het inderdaad wèl gezellig.

Als je verkouden bent en je loopt op straat, zwetend van de hitte, moet je dan toch je jas dicht doen? Ik liep in elk geval met open jas.

Virusscannen is zo saai! Voelt zo nutteloos ook. Nouja…

Niks irritanters.

Je voelt je opzich helemaal niet beroerd, maar je wordt het vanzelf wel. Gillend gek. Het is gewoon een psychologisch spel wat deze vorm van ziekte met je speelt.

Krijg het linkerneusgat ineens weer een geruime hoeveelheid luchtoevoer, besluit het rechterneusgat eens fijn dicht te slibben. En al blijft het nou bij dichtslibben, dan is er nog niet zoveel aan de hand. Maar het moet er natuurlijk langzaam uitkruipen, of je in ieder geval dat gevoel geven. Zodat je eigenlijk om de tien minuten richting toilet moet om neus te snuiten. Zoiets.

Zou die paar minuten, vrijdagavond, van Swaf naar ‘t Kroegie, dan toch genoeg geweest zijn om me verkouden te maken? Ik hoop het toch niet zeg.

Hoe dan ook. Ik háát het.

De dijk heeft wel gelijk. Als ze d’r niet is, weet een man pas wat ie mist.

Zie je wel, klote Dommelsch.

Overigens bleek Elger weer door al z’n broeken heen te zijn. Moest ie weer die van z’n moeder aan! Maarja, zo blijf je wel herkenbaar natuurlijk.

Het was weer gezellig. Bijzonder gezellig. Met dank aan degene waar ik me de avond vermaakt heb. Ik vond het super, vooral dankzij jullie!!

(foto’s)

Boel gezellig hier. Moet alleen niet vergeten om op tijd naar huis te gaan. Anders loopt dat weer zo vervelend af. Maar tot nu toe is het allemaal erg gezellig.