Ja dat zit namelijk zo, ik ben een soort wekelijks ritueel. Dat begint er maandag mee dat ik lunch haal voor op kantoor. Een brood, wat beleg, en tegenwoordig dus ook appels en bananen.
Nu blijkt dat je bananen best een week kunt laten liggen. Kwestie van een paar groene bananen meenemen, die je dan aan het eind van de week pas op eet. Prima te doen. Maar dan de appels! Die zijn dus na 2 dagen al snel ‘oud’ aan het worden. En dan bedoel ik: meelderig. Zacht. Bruinig. Nouja, niet zo fris meer dus.
“Laat ik voor de gein eens op zoek gaan naar een mini koelkastje!”, dacht ik toen. Al snel kwam ik er achter dat nieuwe koelkastjes al snel een eurootje of zestig kosten. Ze mogen dan wat groter zijn, maar hey, ik hoefde er maar drie of vier appels in te bewaren. Nouja, en toen kwam ik dus op marktplaats uit. Belachelijk laag lopen bieden, onder het mom van nee heb je. En hoppa, ik had beet. Voor 10 eurie een koelkast, ophalen in Hoorn.
Dus, dit staat sinds kort te pronken op mijn buro op kantoor. Nu alleen de appeltjes nog.
Bij lage temperaturen worden de fruitsuikers in appels omgezet in zetmeel, waardoor ze melig worden. Leuk kastje dus, maar je appels worden er echt niet lekkerderder op…
Dan moet ik er toch maar bier in bewaren ;-)
Ja, soms moet je even ervaren dat het leven hard is…