Ik zie ik zie wat jij niet ziet

Veel mensen vragen altijd na zo'n festival als Rockwerchter, wat je dan allemaal gezien hebt voor grote namen. Het antwoord moet ik ze meestal schuldig blijven. Je ziet namelijk zo ontzettend veel.

Vooraf denk je: oh, da's gaaf! Die ga ik zien! Maar achteraf kan ik me vaak niet eens herinneren wat ze precies gespeeld hebben, of sla je het toch over. Aan de hand van het programma zal ik proberen te achterhalen wat ik gezien heb, voor de nieuwsgierigen. Hoewel zelfs dat een hele opgave blijkt voor dag 1, maar dat kan er ook mee te maken hebben gehad dat we meteen een biertje gingen drinken toen we aankwamen (om 10:00).

Op dag 1: Rufus Wainwright, stukje Bjork, Muse. Gek trouwens, want ik háát Bjork.

Dag 2: Vanaf de camping hoorden we Kaiser Chiefs, en volgens mij kwamen we aan tijdens Bloc Party. Daarna Queens of the Stone Age gezien en Artic Monkeys. Kennelijk hebben we de hele avond bij het hoofdpodium gestaan, want daarna kwam Pearl Jam. Daar vond ik geen zak aan, dus ik ben voor het einde naar huis gegaan. 

Dag 3: Amy Winehouse, tegen alle verwachting in. Het nieuws was tot ons gekomen dat ze zich de dag ervoor had gesneden op tv. Zag je niks van, ze zag er best goed uit eigenlijk. En ze zong ook nog eens goed.

Daarna Snow Patrol. Rust momentje. Beetje zitten en biertjes drinken. Op het andere podium, in de tent, kwam toen Goose. Dat kende ik (d.w.z: cd twee keer gehoord), en wilde ik gráág gezien. Ontzettend goede keuze, want na een kwartier hadden ze de zaal al plat en aan het springen. Dit was dan ook het moment waarvan ik dacht: hier doen we het nou voor.

Daarna zijn we terug gegaan naar Keane (sorry), en sloten we af met The Chemical Brothers. Maar daar staat me weinig meer van bij trouwens. Zal wel gewoon een mooi dansfeestje geworden zijn.

Dag 4: Ik denk dat we begonnen bij Interpol of Incubus. Tegen de tijd dat Metallica zou komen zijn we verhuisd naar The Australian Pink Floyd Show. Dat was opzich wel goed, maar ik vind het een beetje gek om een hele band op te richten om alleen maar dingen na te doen. Metallica hebben we laten schieten, want toch al een paar keer gezien.

Daarna kwam Tori Amos, en daar was ik blij door verrast. Het was veel meer rock dan ik verwacht had. Goed.

Als afsluiter maar weer eens Faithless, zoals U gezien heeft. Maar dat blijft toch altijd wel goed.

We come ONE!