Gisteravond ging ik dan zelf naar de supermarkt. In Amsterdam. En dat gebeurt niet vaak, want áls ik naar de supermarkt moet, is dat omdat ik in Hoorn verblijf, en dus weer zelf voor mijn voedsel moet zorgen.

Maar gisteravond had Mijke een sollicitatiegesprek. Hoe dat afliep, kunt U het beste zelf even lezen: hier…

Aangezien mijn Mijke eigenlijk best heel goed kon koken, wilde ik niet onder doen voor haar kookkunsten. Dus vanaf eergisteravond was ik al aan het bedenken wat ik neer kon zetten als verrassing. Iets dat we nog niet eerder hadden gegeten, of in elk geval erg weinig.

Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie, vlak voor ik in slaap viel in bed, dat het Macaroni moest worden. Jawel, dat lijkt simpel he? Maar nu heb ik nogal een gekke manier van macaroni leren koken.

Stiefvader Gerrit kan namelijk ook goed koken, maar doet altijd gekke dingen met het eten. Gekke dingen die ik overigens altijd gek genoeg lekker vind. Dus ik zat me suf te bedenken wát hij dan ookal weer precies deed.

Nouja, één van de dingen was in ieder geval ei erdoor. Eerst de gehakt enzo maken, en dan zo, hups, ineens ei erdoor. Scrambled eggs door je gehakt.

Maar wat nog meer? Ik kon er niet opkomen, maar bleef bij mijn beslissing. Macaroni zou het worden.

Dus ik naar de AH. Macaroni dingen kopen. En eigenlijk ging dat best goed. Niks te klagen. Normaal gesproken kan ik weinig dingen vinden in de supermarkt. Zeker in de AH, die gewoon veel te groot is.

Maar dit keer ging ik langzaam langs de schappen, om goed te bekijken of ik niet wat oversloeg. Thuis, toen ik nog bij ouders thuis woonde dan, maak ik de macaroni altijd met verse dingen. Dan ging er makkelijk een prei en paprika in enzo. Maarja, voor twee personen gaat dat niet op.

Dus dan maar zo’n zakje. Kwam niet echt tegen wat ik zocht, maar wilde in ieder geval iets met prei erin. Prei rulez. Het werden thaise groente, want ik vind altijd dat je niet te lang voor de schappen moet lopen twijfelen. En thaise groente kwam ik als laatst tegen.

Nog wat championnen en gehakt, en mijn buit was wel binnen.

Toen mijn kookkunsten bijna klaar waren, kwam ik erachter dat ik misschien iets van gepureerde tomaten had moeten kopen. Voor het sausje, zeg maar. Maar volgens mij kon het ook wel zonder.

Het eerste wat Mijke opviel was natuurlijk … géén saus. Nee, zei ik, dat hoeft niet bij deze macaroni. Dit is namelijk Thais-Hollandse macaroni. Dus dan hoeft het niet. Logisch.

En inderdaad, het hoefde niet. Ze vond het lekker, zei ze dan, maar ze hield het ook vol, dus ik geloof het ook wel. Zelf vond ik het ook prima te eten namelijk.

En zodoende heb ik vandaag weer een SuperMarkt stukje kunnen opleveren. Gaat goed zo toch?

Dus …