Zondag is voor velen een rustdag. Zo ook voor ons, meestal. Meer dan de helft van de zondagen komt dit door de alcoholinname van de vorige dag, of een andere feestelijke gelegenheid waardoor we de zondag kapot zijn.

Zo niet deze zondag. Zaterdag mooi op tijd naar bed, en zondag ook niets in de planning. Goede DVD-dag, dat zeker.

Alleen… drie dvd’s achter elkaar kijken hou ik niet zo goed vol. Als het laat in de middag is, en er valt verder echt niets meer te doen, nouja, dan moet het maar. Maar als je om 14:00 ‘s middags begint, en om een uur of 16:00 is de eerste afgelopen, sja, dan wil ik toch nog wel even naar buiten.

Althans, gisteren dan. Of ik dat nog eens zal krijgen weet ik niet.

Aldus riep ik ineens toen de film afwas “ja, we gaan even naar het vondelpark!”. Vol enthousiasme. Ik weet niet of ik er nu al eerder aan liep te denken, achteraf gezien wel waarschijnlijk. Leuk, Amsterdam wat beter leren kennen, even koffie drinken in de buitenlucht, en dan weer verder met DVD-dag.

Echter, zo uit het niets, daar overrompel je vriendin mee, kennelijk. Ik ging met de baco (ander gereedschap heeft ze niet) naar beneden om mijn zadelhoogte nog wat te fine-tunen. Staat nu prima.

En lekker weer buiten, dus we moesten naar het vondelpark, vond ik. Beetje de hele dag binnen hangen, dat kan toch niet! Effe een uurtje eruit, en dan kunnen we weer binnen hangen wat mij betreft.

Nog nooit heb ik mijn vriendin zo vaak “niet zo dom doen” achter elkaar horen zeggen, geloof ik. En echt, dat zegt ze vaak. Elke aansporing die ik probeerde te maken om te vertrekken vatte ze op als slechte grap. Ik zat haar in de maling te nemen, dacht ze.

Even later zaten we nog toch op de fiets hoor, richting vondelpark. Maar ze vond het niet grappig. Op zondag fietsen, dat doe je toch niet! Belachelijk. Op zondag fietsen naar het vondelpark. Wie verzint zoiets.

Ik voelde me prima in de buitenlucht. En dát in amsterdam, wie had dat gedacht. Dat er nog buitenlucht ìs uberhaupt. Wel dus. Knapte er binnen 10 minuten al van op.

Toen we in het vondelpark waren en onze fietsen vast hadden gemaakt kon ze het nog steeds niet geloven. Ik zat haar in de maling te nemen. Vond het wel grappig om het hele gebeuren die wending te geven, dus ik liet het een beetje in het midden. Eventjes dan, gewoon voor de reaktie.

Maar nee. Ik wilde ècht even naar buiten. En uiteindelijk was ze het er ook wel mee eens. ‘t Was best lekker enzo. Alleen voortaan even eerder melden.

Logisch dan wel weer.

We hebben ons nog kostelijk vermaakt met de cowboy boots van de man die tegenover ons zat, toen we onze chocolademelk aan het nuttigen waren (ja, hey, het is weekend!). En nog meer mensen-kijkerij.

Met frisse moed begonnen we aan The Leage Of The Extraordinary Gentlemen. Wat mij betreft een wat hoog X-men gehalte, maar al met al een zeer fijne zondagmiddag.

Volgende week fietsen we naar Amstelveen.