Project baard is mislukt.

Zojuist onder de douche zat ik te bedenken of het allemaal wel zo leuk en grappig was. Vriendin op vakantie, komt ze tien dagen later terug, heb je ineens zo’n ranzig baardje. Zo’n pratende kut.

Ik zette nog eens een stap achteruit, en kwam erachter dat de baard eigenlijk helemaal niet opviel. Blond haar, dan krijg je dat. Je moet wel een gigantische baard hebben wil dat gaan opvallen, maar dat red ik nu eenmaal niet in 10 dagen.

Nu werd de kin een beetje blurry, maar dat was het dan ook eigenlijk wel.

Van dichtbij was de vorm wel zichtbaar. Dat er kennelijk expres op een bepaald gedeelte niet geschoren was, en de rest wel. En daar kwamen dan stekeltjes uit. Die alle kanten op stonden.

Toen bedacht ik me dat ik eigenlijk m’n lief gewoon lekker wil kunnen zoenen en knuffelen als ze terug is. Dat ik niet eerst moet gaan scheren omdat ze ‘t toch vindt prikken. En het pást ook helemaal niet bij me, het ging me puur om de grap.

Welnu, die grap is niet meer. De baard is eraf. Het was leuk om te proberen, niets voor mij dus.

Misschien later als ik groot ben.