Ondergetekende gaat dit weekend werken. Normaal gesproken is het alleen maar feestjes, hoewel ik de laatste tijd ook veel moest klussen bij mijn moeder, maar dit keer gaan we werken. In het bos. Want ook een bos moet onderhouden.

Dit alles in het kader van vrijwilligerswerk voor de VakantieSpelen. Dus, wij maken het bos vast netjes, ruimen de rommel op, vegen het zand weg, en dan komen jullie gewoon een weekje vrijwillig oppassen, goed? Beetje kinderen een onvergetelijke week geven, en 's avonds met je mede leiding nakletsen en -lachen.

Dat is namelijk enorm gezellig en leuk, en moet je gewoon een keer gedaan hebben in je leven. Maar pas wel op: het is verslavend. Grote kans dat je het jaar erop wéér wilt.

Wij beginnen vanavond alvast even met gezellig borrelen, en dan gaan we morgen dingen schuren, schilderen en repareren. 

Werken uit africa. Van de man van de reisleidster waarmee Mijke naar Africa is geweest. Erg kleurrijk allemaal. Jammer dat ik niet rijk ben :-)

Drie mensen 50? Wel leuk gedaan.

Had ik U al verteld dat ik en mijn collega's getuige waren van een drugdeal?

Nee?

Nou, wij waren dus getuige van een drugdeal.

Dus wij zo een beetje kijken, achter het raam. Elkaar aantikken. Hee, kijk, een drug transfer. Ja man, een drug transfer. Laten we een foto nemen! Ja, leuk, foto nemen.

Dus wij foto nemen.

En weer aan het werk.

Hij is binnen. Alleen tot nu toe heb ik nog geen reet verdiend met bellenmetbas. Verder werkt het geweldig. Echt een aanrader!

… Of het zwemdiploma, dat versta ik niet helemaal. En dat ligt niet aan
Rebecca, maar aan Lisa, die naast me zit, en mij zacht fluisterend
onderwerpt aan een spervuur van zeer persoonlijke vragen. 'Hoe kom je
aan zo een gekke naam?' 'Is groep drie leuk?', 'Heb je huisdieren?',
'Hoe kom je zo groot?', 'Waarom…' Gevleid door de toenadering
fluister ik iets te hard terug: 'Wil je vrienden worden?' Dan merkt Ria
ons op, Lisa en ik kijken schuldbewust naar onze voeten. Maar even
later hoor ik een zacht 'Ja' in mijn linkeroor. …

 Lees het hele stuk

Is er werkelijk iemand op deze aardkloot die het jammer vindt dat Inge en Lien eruit zijn? Wij hebben gisteren ons vreugdedansje gedaan. Ik ga ze voorbij steken, daar zal ik persoonlijk voor zorgen!

Mooi niet dus. Muts!

Update (13/4): Kijk nou, ze hebben een eigen logje! Dus, leef je uit, en plaats die frustraties. Wat is het toch fijn dat internet zo'n interactief medium is. Waarschijnlijk worden de negatieve reaktie's verwijderd, las ik al in een ander commentaar, maar dat mag de pret niet drukken. Hier zie je Inge actief zijn op het forum.