Overigens, willen jullie evengoed even rekening houden met de logtijd?

Dank u.

En hij zei, dat ik het niet mocht veranderen. Dat ik het rechtstreeks moest posten. Omdat het op _dat_ moment _mijn_ gevoel was. En dat hoorde zo bij een lifelog.

Inderdaad.

Ik zei dat het een aantekening was. Een aantekening is om later verder uit te werken. Maar misschien is het wel beter. Om het gewoon maar neer te zetten. Uitleg achterwege laten. Mensen zelf laten denken. Ofzo.

De eerste aantekening was denk ik om een uur of twee. En luidde:
En dat je je vriendren terug roept als ze met een ander zoenen. Klasse.

Op het moment vond ik ook echt dat het goede vrienden zijn. Dat weet ik ook. En dan vond ik dit okay. Dat een goede vriend je even wijs op waar je mee bezig bent, onder invloed van drank. Dingen onder invloed van drank gebeuren. Of je nu wilt of niet.

Maar als iemand je vertelt waar je mee bezig bent, ookal ben je onder invloed van drank, dan mag het toch wel duidelijk zijn.

Tweede log:
Nog noot zoveel relatie meuk gezien als hier… (3:33)

Sja. Om die tijd dus. Zoals ik al zei gebeuren er altijd nare dingen onder invloed van drank. Ik bedoel, je denkt er minder bij na. Dat heb ik zelf ook gedaan.

Maar zoveel soap in 1 kroeg, op 1 nacht, dat heb ik nog nooit meegemaakt. En daar sloeg deze log dan even op.

Denk niet dat het verstandig is om me daar verder in te mengen. Ik wil dat ook helemaal niet. Ik heb er wel een mening over, maar ik ken de betrokkenen personen misschien niet goed genoeg. Bovendien kan ik het me allemaal wel voorstellen.

Lastig dus. Misschien goed voor als ik er vaker kom. Misschien ook niet.

Laat het maar. Het komt wel goed. Zonder mij, ook.

Het is gelogged. Er zit meer gevoel achter, denk ik, dan ik nu neer kan zetten. Maar het is gelogged. En het blijft gelogged. En hopelijk, pakt het allemaal goed uit.

Ik mag ze dan niet zo heel goed kennen. Maar toch hoop ik dat het goed uitpakt.

En ik hoop ook dat ik nooit diezelfde fout(en) zal begaan. Waarschijnlijk niet, daar ben ik te braaf voor. Of watje. Hoe je het noemen wilt. Denk niet dat het gebeurt, in ieder geval.

Zeker nu niet. Mis m’n moppie in bed. Wil tegen d’r aan liggen. Lekker warm, lekker veilig, lekker gevoel gewoon. Hou van d’r. Zal voorlopig wel zo blijven.

Gelukkig.

Gejat van Walter, de log in briefform.

Lieve P.,

Weet je nog dat ik zei dat ik vond dat ik te weinig vrijheid had? Dat ik teveel verplichtingen had. Dat het vanzelfsprekend was dat we elke avond samen waren. Dat het altijd leuk was, tussen ons.

Dat ik zei, dat ik ook wel eens een avondje wou computeren. Iets waar jij niks aan vond. Iets wat jou niks interesseert. Maar mij wel.

En dat ik vond dat ik daar de ruimte voor moest krijgen.

Je reageerde geschokt. Dacht dat ik minder van je hield, dat ik meer afstand wou, en dat we het rustiger aan moesten doen.

Gelukkig zag je even later zelf ook in dat het zo niet langer ging. Elke dag op elkaars lip, dat is niet goed. Bij elkaar zijn om het bij elkaar zijn, is ook niet goed. Je kunt beter een paar dagen wachten, zodat het bij elkaar zijn leuker wordt.

Zodat je ieder je eigen ding kan doen. Het ding, waar de ander niks aan vindt. Het ding dat jij wel wilt, maar de ander niet.

Kortom: elkaar vrij laten.

En lieverd, ik ben zo blij dat we dat nu kunnen. Dat we zonder twijfels of schuld gevoel, of wat dan ook, kunnen zeggen. Okay, dan doe jij dat toch? Dan doe ik die avond wel wat anders. Ga ik vroeg naar bed, of ga ik uit met mijn vrienden of vriendinnen.

Elkaar vrijlaten. Dat is _zo_ belangrijk. En daarom houden we het zo goed uit. En daarom hou ik zo veel van je. En jij van mij. En, en, ik ben blij dat het zo gelopen is en dat we dat allebei inmiddels weten.

En ik hou zo veel van je. Een wek zonder kan. Misschien iets langer ook. Maar ik mis je altijd. Altijd.

Helemaal uit je dak met ABBA. Dat was effe een feestje zeg.

Maarja, nu is iedereen weer ergens anders. Boven waarschijnlijk. Straks ook maar eens kijken, wat daar te beleven is. Misschien even op de tribune plaats nemen. Gewoon, zomaar. Om te genieten van de zon die ineens is gaan schijnen.

The sun is shining … lalala

Dat je iemand thuis opbelt, en dan vraagt … ben je thuis?.

Als dan diegene ook nog niet eens door heeft dat het een stomme vraag is .. sja, dan weet ik het ook niet meer hoor..

Evita en ik zijn een wedstrijdje begonnen. Wie er het eerst op kantoor is.

Ga er vast m’n wekker niet eerder voor zetten. Maar ben wel benieuwd wat de uitkomst gaat zijn. Probleem is wel, dat degene die het eerst klikt, eigenlijk eerst is. Dus het kan er om gaan spannen.

Voortaan eerst maar even naar boven lopen, en dan pas koffie pakken enzo. Straks vergeet ik het.

We verheugen ons al op maandag.

Ohjah, de URL: wieisereerst.woedend.nl.

Laat ik ook eens die msn en icq gegevens online zetten, dacht ik. Ben tenslotte een vervend chatter (gek woord, dat vervend, maar toch kwam het in me op).

Het was ooit begonnen met irc. Daar ben ik nog steeds wel te vinden hoor. Neem als server undernet (diemen.nl.eu.undernet.org ofzo), en als channel #zolder, en dan kun je mij daar vinden. Mits ik daar ook ben, natuurlijk.

MSN en ICQ zet je makkelijk even aan. Die starten toch al op, enzo. Met irc is dat toch even andes. Eigenlijk moet je er ook bij blijven anders volg je de gesprekken niet meer.

Sinds de komst van Woedend! met een baan, is het allemaal wat lastiger geworden. ‘s Avonds ga ik meestal wat weblogs lezen, waar ik overdag geen tijd voor heb. En stukjes schrijven. Bovendien moeten er nog pc’s gerepareerd worden.

Genoeg te doen dus, maar niet echt actief irc-en.

Gelukkig ken ik er nog wel mensen. Zo word ik nu even geroepen door Dikkiedik. Aardige mensen :-)

Goed. Gaat ik weer even chatten……

En we hadden net dus ook effe een locale foto shoot zeg maar. Alleen de maffe foto’s heb ik er tussenuit gehaald, zeg maar.

Als je zegt dat Jasper serieus aan de telefoon zit, gaat hij speciaal gekke bekken trekken. En dat kan hij goed.

Evita probeert te vluchten voor de camera. Maar samen met Jasper durft ze dan weer wel. Ach, ook best schattig toch?

Luciano klaagde vanmorgen dat hij met bril op de foto stond. Dus nu had ik hem gewaarschuwd, zodat hij zijn bril af kon doen. Gelijk een hele spontane foto dus.

Paul, sja, Paul staat er altijd maf op als je er om vraagt. Paul, ga jij ook eens op de foto?, dan krijg je dit dus.

Hm. Had ik dat al eens laten zien?

Een tijdje terug hadden we verbouwing hier bij Woedend! .. Evita zag de betonboor liggen, en hups… een stoere foto was gauw gemaakt.

Check her out. Enzo.

Stoer huh?

Jasper en ik hebben iets geks.

Een spookbeller in de centrale. En die wil elke keer ons bellen. Heel gek.

Als we onze hoorn van de haak nemen, en we leggen neer, gaat even later de telefoon over. Nemen we op, dan horen de drie keer een korte “toet”, en daarna krijgen we de kiestoon.

Daarna gaat de telefoon weer over. Dit gebeurt drie keer achter elkaar, dan houdt het op.

Heel apart.

We proberen nu de tring-tring’s gelijk te krijgen. Dat jasper en ik tegelijk weer neer leggen en dat ze dan tegelijk over gaan. Helaas lukt dat niet. Wel gaan ze vlak na elkaar over.

Na een half uur trainen geven we het maar op, denk ik.

Update (17:20): Het blijkt een herrineringsfunctie in de telefoon te zijn. Je kan berichtjes in programmeren, zodat hij dan over gaat als je je hoorn weer neerlegt.

Hoe dan ook, je haalt ze eruit met 790. Dus mocht U toevallig een panasonic centrale thuis hebben die gek doet: gewoon effe 790-en.