In Enschede kwam iemand onder een omgevallen boom.

Da’s toch knap. Nog onder die boom komen terwijl hij al was omgevallen. Daar moet je flink moeite voor doen volgens mij.

(link)

Vandaag aaide de vader van Lenny niet alleen Lenny langs zijn gezicht. Zo hey, wat een storm. Nauwlijks tegen in te komen.

Maarja. De CD moest bemachtigd. Hoe dubbelzinniger kan het. In de storm een CD halen, met een lied die voornamelijk over de wind gaat.

Ik gok dat het zoontje van Kees dus Lenny heet. En dan is het eigenlijk wel een heel mooi lied.

Zoek me om je heen als je voelt dat je me mist
Ik weet gerust wat mijn vertrek heeft aangericht
Ik kom wanneer je wilt
Denk maar mijn vader is de wind
Ik ben zo licht nu
Ik vind altijd je gezicht

Ren Lenny ren
Als je me mist ren even heel hard met me mee
Ren Lenny ren
En ben je boos, heb je geen zin
Ren toch, maar hard tegen me in
Ren Lenny ren

Tekst en muziek: Thomas Acda

Update (16:10): Ah, U zocht de empeedrie? Als U dan maar wel beloofd het album straks te kopen hè? Even hernoemen naar .zip enzo…

En dat er na de terugrijs van een verjaardag dance meuk werd gedraaid. En dat ik helemaal in de stemming kwam. Plus Fenny.

Dus we gingen uit. Naar de escape. Of waar er dan ook van die meuk werd gedraaid.

En waar zijn we nu? Bij vrienden. Wel zo makkelijk. Want hier staat de auto, en vanuit hier gaan we terug naar Hoorn, naar huis. Dus waarom niet? Hier nog een drankje, muziekje erbij. Net zo cewl.

Maar toch moet ik nog een keer naar zo’n dance paleis. Met Fenny. Of wie dan ook, als ik maar in die mood ben, zeg maar. Zoals ik nu ben. Dance meuk. Een beat, een melodie, en dat dan heeeeeeel hard.

Graag binnenkort. Wie wil?

Nobody knows I’m gay .. haha.

Hier dus!

En weer wakker, dankzij een binnenstormende Heijblok. Denk je dat je van hem af bent, komt hij om 10:00 gewoon luidruchtig binnen rennen.

Nouja. Straks bij Woedend! kan ik de foto’s uitlezen en online zetten. Heijblok heeft er een paar babes op, zei hij gisteren. Maarja, dat was gisteren.

Lator!

Heijblok is hem gesmeerd. Bij een of ander meisje gaan slapen. Bart en ik zijn moederziel alleen gelaten, galant naar huis gebraht door Charis.

Morgen foto’s enzo. Nu eerst maar eens slapen. Dan zijn we vast nog op tijd op het werk.

Haha. Dat is nog eens handig. Gewoon je eigen log als archief gebruiken.

We hadden weer eens last van een spook beller. Gelukkig wisten we nu vrij snel hoe we het op moesten loggen.

Bedankt hoor, rolandow.com :-).

De student uit Venlo is vamorgen overleden. Veel mensen vinden het belachelijk dat er niks gedaan is. Ik ook.

Maar toch. Als ik nou eens naga, wat ik zou doen als ik hier rondloop, en ik zie iemand in elkaar gebeukt worden. Ik zou doorlopen. Zo goed als zeker. Niet blijven kijken, maar gewoon doorlopen.

Dit heeft twee redenen. De eerste is denk ik dat je niet weet waar het over gaat. Je ziet de een timmeren en de ander opvangen, dus okay, degene die timmert moet je misschien aanpakken. Maar wat nou als die net bezig was om een dief stevig in elkaar te rammen die net een oma had beroofd?

Of misschien kennen ze elkaar, en hebben ze ruzie om een vriendin? Je weet het niet.

Als ik de situatie vanaf het begin had meegemaakt, had ik waarschijnlijk wel wat gedaan. Ik denk nu van wel, maar in zo’n situatie weet je het natuurlijk nooit zeker. Me van mijn eigen vecht kwaliteiten bewust zijnde zou ik iets zoeken om de aanvaller heel hard mee op z’n hoofd te meppen. Eén roei met een baksteen in je hand moet toch wel genoeg zijn.

Tweede reden waarom ik waarschijnlijk zou doorlopen is eigenlijk het geval zelf. De student wordt aangevallen omdat hij zich met een ander bemoeide die asociaal gedrag vertoonde. En dan word je gepakt.

Dat gevaar is er nu dus ook. Je moet je niet met anderen bemoeien. Daar word je zelf niet beter van, en de ander leert het echt niet af. De maatschappij dat ben jij, my ass. De maatschappij is een survival tocht waarin je moet zien te overleven.

Een heel ander verhaal zou het worden als ik een bekende in elkaar geramd zie worden. En in mijn stad is de kans groot dat ik iemand van mijn leeftijd wel herken. Nouja, goed, in dat geval zou ik veel eerder geneigd zijn om te helpen. Omdat je zeker weet dat diegene het niet verdient. Ofzoiets.

Mijn punt is dus … wees eens echt eerlijk. Stel je de situatie eens voor. Wat zou je doen? Niet denken aan de heldendaad die je verricht, en hoe je in het nieuws zou komen. Nee, wat zou je echt doen?

Het is al meerdere malen gebleken dat de helden van de maatschappij genadeloos gestraft worden. Dus laat mij maar gewoon gewoon zijn. Dan maar geen held.

Waar zijn de helden? Of lopen ze, lopen ze gewoon op straat?

Geslaagde jamsessie. Heerlijk gespeeld nog even (wat leek dat allemaal vloeiend te gaan zeg). Maar misschien dachten anderen daar anders over.

En veel bekenden en vrienden enzo. Waardoor de rondjes dan weer wat groot kunnen worden, maarja, dat mag de pret niet drukken.

Blij dat ik er weer was :-).

Welterusten!