Koffie met thee is minder lekker

Helpen?

De student uit Venlo is vamorgen overleden. Veel mensen vinden het belachelijk dat er niks gedaan is. Ik ook.

Maar toch. Als ik nou eens naga, wat ik zou doen als ik hier rondloop, en ik zie iemand in elkaar gebeukt worden. Ik zou doorlopen. Zo goed als zeker. Niet blijven kijken, maar gewoon doorlopen.

Dit heeft twee redenen. De eerste is denk ik dat je niet weet waar het over gaat. Je ziet de een timmeren en de ander opvangen, dus okay, degene die timmert moet je misschien aanpakken. Maar wat nou als die net bezig was om een dief stevig in elkaar te rammen die net een oma had beroofd?

Of misschien kennen ze elkaar, en hebben ze ruzie om een vriendin? Je weet het niet.

Als ik de situatie vanaf het begin had meegemaakt, had ik waarschijnlijk wel wat gedaan. Ik denk nu van wel, maar in zo’n situatie weet je het natuurlijk nooit zeker. Me van mijn eigen vecht kwaliteiten bewust zijnde zou ik iets zoeken om de aanvaller heel hard mee op z’n hoofd te meppen. Eén roei met een baksteen in je hand moet toch wel genoeg zijn.

Tweede reden waarom ik waarschijnlijk zou doorlopen is eigenlijk het geval zelf. De student wordt aangevallen omdat hij zich met een ander bemoeide die asociaal gedrag vertoonde. En dan word je gepakt.

Dat gevaar is er nu dus ook. Je moet je niet met anderen bemoeien. Daar word je zelf niet beter van, en de ander leert het echt niet af. De maatschappij dat ben jij, my ass. De maatschappij is een survival tocht waarin je moet zien te overleven.

Een heel ander verhaal zou het worden als ik een bekende in elkaar geramd zie worden. En in mijn stad is de kans groot dat ik iemand van mijn leeftijd wel herken. Nouja, goed, in dat geval zou ik veel eerder geneigd zijn om te helpen. Omdat je zeker weet dat diegene het niet verdient. Ofzoiets.

Mijn punt is dus … wees eens echt eerlijk. Stel je de situatie eens voor. Wat zou je doen? Niet denken aan de heldendaad die je verricht, en hoe je in het nieuws zou komen. Nee, wat zou je echt doen?

Het is al meerdere malen gebleken dat de helden van de maatschappij genadeloos gestraft worden. Dus laat mij maar gewoon gewoon zijn. Dan maar geen held.

Waar zijn de helden? Of lopen ze, lopen ze gewoon op straat?

4 Comments

  1. Eugene

    Hoe pijnlijk het eigenlijk ook is, ik zou denk ik ook gewoon doorlopen. Als je sowieso niet van vechten houdt, ga je je niet ‘zomaar’ bemoeien met een andere vechtpartij.

  2. brenda

    als iedereen dat maar blijft denken “ik zou doorlopen” komt hier nooit een einde aan. je moet op zo’n moment samenwerken, met meerdere die jongens te lijf gaan, er wordt ook niet verwacht dat je het in je eentje doet, maar als er meerdere mensen staan moet het toch te stoppen zijn zeg, kom op het is wel je medemens, die kan je toch niet aan zijn lot overlaten.

  3. Rolandow

    Dat hebben we gezien ja, dat samenwerken. Iedereen staat toe te kijken, niemand die een poot uit steekt om te helpen.

    Verbeter de wereld, begin bij je zelf. Als ik zelf maar geen oma’s omver rijd op de scooter.

  4. brenda

    ja zelfs dat blijkt niet te kunnen “samenwerken” dat is in deze maatschappij blijkbaar onmogelijk, iedereen denkt alleen maar aan ikke ikke ikke. bah!!!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

© 2024 Rolandow.COM

Theme by Anders NorenUp ↑