Effe flink zeiken hoor, nu ik zelf in dat mooie sociale stelsel zit :-).

Goed… begin juni hoor je dus dat je contract helaas niet verlengd kan worden. Niets aan te doen, begrijpelijk, maakt allemaal niet uit, maar nu ben je dus ineens aangewezen op de papiermolen die UWV GAK heet.

Ik meteen begin juni er heen. Wil een uitkering, en ik wil graag dat het gewoon doorloopt, en ik dus in juli betaald krijg. Dat zou mooi zijn zeg.

Kan niet meneer, twee weken voor het be-eindigen van uw contract mag U pas een ww uitkering aanvragen. Wat een onzin. Ze hebben het al zo druk, kunnen ze het nu toch alleen maar beter inplannen? In het bedrijfleven ben je blij en tevreden als je klanten er eens vroeg bij zijn. Maar hier niet, je moet precies op tijd.

Dus twee weken later weer terug. Vriendelijk mannetje die al mijn gegevens ging intypen, en hij zou ervoor zorgen dat de spullen worden opgestuurd enzo. Dan gaat het GAK blijkbaar kijken hoeveen centjes je van ze krijgt.

Eindelijk vorige week bericht. Ik krijg wel centjes, hoewel het niet noemenswaardig is. Ruim 800 euro minder dan voorheen, zeg maar. Zie dat gat maar te vullen, succes.

Maargoed… dan krijg je dus ook werkbriefjes. Daar moet je op invullen wat je aan sollicitatie dingen hebt gedaan, en of je eventueel nog even wat gewerkt hebt. Beetje een huis geschilderd hebt. Dan kunnen ze dat geld weer mooi inhouden.

Anywayz.. dat werkbriefje moet ik 28 juli inleveren. En dan gaat er zo’n 2 weken overheen voordat ze gaan betalen. Ga ik er vanuit dat er nog even iets mis gaat ofzo, wordt het dus half augustus dat ik centjes krijg.

Waar is juli dan? denk ik dan. Hoe ga ik de huur van juli dan betalen? En al die andere shit? Dat gaat niet he?

Nee, nouja, daar konden ze weinig aan doen. Ik kon het die maandag langsbrengen, en dan vragen of ze het zo snel mogelijk wilden over maken. Dan heb ik het de eerste week van augustus, met een beetje mazzel.

Kortom, je doet je best om alles volgens de regels zo goed mogelijk te doen, en dan nog zit je anderhalve maand zonder geld.

Geweldig jongens, die papiermolen. Erg sociaal.

Staat er een auto voor de deur, beneden, gewoon in de straat zeg maar. Is dit het enige dat je ziet:

Eigenlijk best spannend toch? :-)

Even voor de mensen die googlen:

Nikon Coolpix 775 System Error lens stuck.

Juist. Eerst moest ik even om een lachen. Een camera met een system error. Maar toen het lensje niet meer naar binnen ging bij het uitdoen, werd het toch al gauw minder. Aan, uit, aan, uit, aan, uit, geen resultaat.

Beetje googlen. Meer mensen die hier last van hebben, blijkbaar. En dan brengen ze hem terug naar Nikon “for service”. Maarja, ik heb dat bonnetje natuurlijk niet.

Dus, als laatste redmiddel, zelf maar even tegen de lens drukken. Klik, deed ie, en hij ging iets naar binnen. Schrikken. Heb ik hem nu helemaal gesloopt?

Maarnee, ik deed de camera uit, en het lensje ging naar binnen. Hij zei nog wel system error, maar da’s nu ook over. Hij is weer beter.

Ik heb mijn camera genezen.

Eenmaal doorgeslikt,
is het spul heter dan
wanneer je hem nog
in de mond had.

— Fire and Ice.

Zelden zo weinig van een film verstaan. Maar toch was het wel apart.

Vroeger, op de havo, hing er een poster van Trainspotting in het klaslokaal waar we Engels kregen. En ik geloof dat we het er ook nog over gehad hebben bij het uitkiezen van je boeken voor op de boekenlijst. En toen dacht ik al dat ik hem eens zou moeten lezen.

Nouja. Vind de film ook wel goed genoeg hoor, bij gebrek aan lezen. Dus dit maar gedaan. Toch nog m’n Engelse lesje ingehaald.

Gaan we verder met A clockwork orange, en Pulp Fiction moet ook nog eens. Jaja, ik loop achter, ik weet het. Films boeide me nooit zo. Waste of time. Zit je dan een beetje passief te kijken. Geen interactie. Wat heb je daar nu aan?

Maar nu er een kazaa wereld voor me open gaat, kan ik die films net zo goed effe meepakken. Laat maar draaien die handel.

Dagje naar het strand met Bas. Jammer dat niet alle foto’s even goed gelukt zijn. Maarja, als U even wat fotosoept enzo, dan is er best nog wel wat te zien. Had ik zelf alleen even geen zin in.

Dus zoe zelf maar Auto Levels. Enzo. Zo zijn bovenstaande plaatjes ook enigsinds duidelijker geworden :-).

(foto’s)

In tijden als deze is het natuurlijk heel belangrijk dat we koel met de situatie om gaan. IK BEN RUSTIG VERDOMME… Zit niet te zeiken!

Sorry. Goed. Rustig dus, zeg ik dan.

Dus op een vrije woensdagmiddag, trekt men er op uit met de motorfiets, om te genieten van een lekker fris windje. Op dat landweggetje van Medemblik naar Den Oever kan men namelijk met gemak 140, al staat er een bordje met iets van .. sja .. 50 geloof ik. Het ging ook zo snel.

Uiteindelijk komt men uit in Dijkgaatsbos. Alwaar je dan, gezegend met een digitaal toestel, probeert wat leuke kiekjes te maken.

DIE DAN VERDOMME ALLEMAAL MISLUKKEN …

Ho-ho, rustig nou, niet zo opgewonden. Nouja. Bekijkt U het resultaat zelf maar. I blame it on the camera.

Het vervelende aan die versierdingen, qua meisjes versieren, is dat je nooit effe krijgt te horen of het nou goed gaat. Hey, dude, je doet het prima zo, keep up the good work.

Nee, je blijft in het ongewisse. Vrienden enzo zijn bevooroordeeld. Die willen koppellen, ofzo .. die vinden het allemaal spannend, misschien nog spannender dan jij. Heb je weinig aan wat dat betreft.

Maar de onzekerheid blijft aan je knagen. En kloppen de boodschappen wel? Als ze nou dit zegt, maar dat doet, welke van de twee klopt dan? En waarom doet ze dat, als je dat zou verwachten. Of als je dat zou moeten verwachten als je het goed deed?

Nouja. De beste remedie is je er gewoon niet druk over maken. Dat weet ik ook wel. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. En mocht het allemaal goed uitpakken, dan gebeurt dat vanzelf wel. Ofzoiets.

Jammer dat er ergens ook een stuk brains zit die het daar niet zo mee eens is, en die zich blijkbaar continu moet afvragen wat het nu is, wat het nu wordt, of wat het zou moeten worden…

Maargoed. Weet je wat? Ik ga me gewoon effe lekker niet druk maken zodirect. Genieten van wat nachtrust.

Dat is de beste remedie. Anders dan ga je er aan. (Vino, vino, waar is de wijn?)