Laat Ruurt even zijn ding doen, en hij bouwt je motor om van barrel tot wrak, en daarna van wrak tot weer-helemaal-goed. Geweldig. Het was even een middagje shoppen en sleutelen, dat laatste vooral voor Ruurt dan, maar dan heb je ook wat.

Ontzettend blij, bij deze nogmaals bedankt Ruurt!

En die Rode motor die je op het onderste plaatje ziet: daar heb ik ook nog even op mogen rijden. Moest nog even een onderdeeltje halen.

Leuk!

Drunkmenworkhere hebben weer een geniaal spel bedacht. Vind ik dan. Bedenk wat het nieuws van volgende week zal zijn, en verdien veel (virtueel) geld.

Hoe hoger jouw ingeschatte woord of zin in de Yahoo zoekmachine komt, hoe beter.

Klik hier om mee te doen!

Het beeld voor mij bleef staan als een spannend stilleven. Gemaakt door een moderne kunstenaar. Lampjes, vaag, silhouetten. Ik ging vooruit, maar teglijkertijd leek ik stil te staan.

Links van me doemde er iets op. Het bewijs dat ik toch vooruit ging. Langzaam begon ik letters te herkennen. ESSO.

Ineens was het me duidelijk dat dit de keiharde realiteit was. Het mistte, het had gevroren, en ik reed op de snelweg.

De weg van Amsterdam naar Hoorn kan ik dromen, maar vanochtend was het helaas geen droom.

Internet ligt er maar weer eens uit. Er komt een monteur. Inmiddels kan ik mezelf haast wel ervaren noemen op dit gebied: bij elk bedrijf heb ik dit nou al eens meegemaakt. Blijft gek hoe afhankelijk je bent.

Als ik aankom in de morgen, is er een soort vast ochtend ritueel. Dat is ontstaat bij Woedend!, en dat is eigenljk nog steeds zo.

Nadat de computer aan is gezet, gaan er als eerst een aantal programma’s aan. De e-mail, de msn, en (vroeger dan) Kink FM. Die laatste hebben ze hier liever niet, ze vinden dat streaming radio de verbinding te zwaar belast.

Dan lees ik mijn mail, en als dat klaar is, ga ik even een rondje weglogs. Ik heb er ongeveer 50 die ik even langs ga. Soms lees ik niet alles van die mensen, soms wel. Maar als je het bij houdt, hoef je meestal niet zoveel in te houden.

Zo kom ik ook altijd langs bij die van Lotte. Maar dat is vanaf nu over, heb ik zojuist besloten. Ze heeft zich namelijk niet gehouden aan een zeer belangrijke regel: géén muziek op je website.

Het is maandag morgen, vroeg, je gaapt nog wat, en dan ineens JENGEL DE JENGEL uit je speakers. Buiten het feit dat ik me kapot schrik, zijn gelijk de ogen van je collega’s op je gericht.

En dan maar zoeken. Welke mafkees heeft er zo’n zenuwenliedje op z’n site? Godveerrr.. dicht! Uit die herrie! Ohja, die MUTE knop op mn toetsenbord.. *klik*.

Ahhh… de rust keer weer terug in het kantoor, en ik probeer net te doen of dat liedje spontaan begon te spelen. Zeker spyware ofzo.

Maar nu is het genoeg. Ik ben er drie keer ingetrapt. Als je zo graag wilt dat je bezoekers wegblijven, prima. Die gaat heel rap uit het rijtje “Dagelijks”, en zo kan ik vanaf vandaag weer veilig mijn weblogjes afgaan.

Wat een rust.

Vrienden en famillie zijn natuurlijk erg nieuwsgierig naar ons eigen huisje. We kunnen zelf ook niet wachten tot we er eindelijk inmogen!

Vorige week zijn we even langs geweest om een bosje bloemen en een flesje wijn langs te brengen. Voor deze schappelijke prijs konden we de vloer, rolgordijnen, en nog wat kleine dingetjes overnemen. Perfect natuurlijk.

Voor een kleine tour door ons huisje, klikt u hierrrr.

Heeft U dat ook altijd?

Selecteer je in je windows verkenner een hele lijst mp3’s, zeg je enqueue in winamp, en altijd is de volgorde verkeerd. Meestal moet het eerste nummer dan helemaal naar beneden, en dan klopt de volgorde weer.

Waarom kan dat nou niet in één keer goed?

Op het werk hebben we superstoere draadloze telefoons. Van Siemens. Superfijne apparaatjes, glashelder geluid, en je kunt een stuk of 20 verschillende beltonen instellen. Da’s altijd leuk om eens mee te spelen natuurlijk. Polyfone ringtonen op je vaste toestel.

Alleen nu is er een collega die de telefoon meestal opneemt, en die kennelijk nogal van traplopen houdt. Want als de telefoon gaat, en het is voor Maarten, of voor mij, dan loopt hij met de telefoon in zijn hand naar boven, en geeft de telefoon aan ons.

Vervolgens loopt hij weer naar beneden en liggen er hier twee toestellen, en heeft hij er zelf geen meer.

Andersom gebeurt het ook. De telefoon gaat, Pepijn is hier even wat aan het bespreken, neemt de telefoon, en loopt naar beneden. Hebben wij geen telefoon meer.

Verklaart ook meteen waarom er niet doorgeschakeld wordt: je weet nooit wie welk nummer nou precies heeft. Dat varieert zo tussen de 10 en de 13.

Handig hoor, dat wireless.

Even gezellig bij Janneke eten om internet daar aan de praat te krijgen. Gelukig, overigens. De dames hielden zich ondertussen bezig met een fotoshoot.

Even later een gesprekje

Waar staat je motor eigenlijk?
– Eh, hier op de stoep, bij die tralisch

Ohhwww, die moet je daar misschien maar even weghalen
– Waddan?

Nou, daar zitten die meneren met die gele klemmen.
– Oei..

Uiteraard liet ik hem eigenwijs staan. Je motor mag imeers op de stoep. Gedoogbeleid. En ik had hem netjes niet voor de deur gezet waar “nooduitgang, vrijlaten!” op stond.

Ik zat niet helemaal relaxt moet ik zeggen, maar gelukkig zat er inderdaad geen wielklem op. En ook geen bon.

Gezamelijk wat cdrs inslaan. Dan krijg je dit dus.