Sja, leg dat maar eens uit in West-Friesland. Carnaval. Daar is toch niks aan? Daar doe je toch niet aan mee? En ga je dan ook verkleed?

Nee, ik speel in een bandje. En ehh .. feestka.. nouja, zeg maar, dweilorkest. Continue reading

laatste test. Straks is het hier weer dolle boek op de dorpstraat.

Zo, ook ik heb vanaf nu een soort van moblog. Dat wil zeggen dat ik met mijn mobiel een fotootje, eventueel begeleid met een tekstje, naar deze site kan sturen.

Beetje krakkemikkig script (u heeft er niets aan, zeg maar), maar okay: het werkt. Voor hoe lang, vraag ook ik me af, maarja, als het de carnaval maar overleefd. Dat zou het voornaamste zijn.

Dus… vanaf morgenavond is hier af en toe een carnavalsupdate te zien. Op welke plek we nu weer zijn, of wat voor knappe blonde ik nu weer zie (en dan zullen we eens weten of dat achteraf inderdaad altijd zo tegen valt).

Voor het gemak heb ik het zo gedaan dat U wel kunt klikken, zodat de grote versie tevoorschijn komt. Fijn?

Best leuk hoor, een beetje goedkoop adsl-en, maar dan moeten ze er niet een flutmodem bij doen waar je niks aan hebt!

GRR!!!!

Volgende keer iets minder zand erin doen, Dirk.

Zaterdag gingen we met een KVS delegatie uit eten. De tweede keer was dit al, en de derde keer is al gepland.

De ober herkende ons nog in het restaurant. We gingen weer naar de pizzeria. Bij binnenkomst zat er een kudde schoolmeisjes (sommige met vriendje, kennelijk) aan de tafel waar wij tegenover kwamen te zitten.

Strategisch kozen Jonne en ik onze plek uit.

Na uitgebreide analyse vonden we dat die blonde ontzettend arrogant kon kijken. En dat dat sexy was. Maar ze moest niet lachen, want dan zou blijken dat d’r mond wat te groot was.

Het was gezellig. Ook aan onze tafel. Na 3 halve liters (dat had de ober nog onthouden van de vorige keer) leek het erom te gaan welke tafel de meeste herrie kon maken.

Eén van de meisjes had een digitale camera mee (hee, zo’n Nikon had ik vroeger ook!), en ze begonnen foto’s te maken. Van elkaar. Op elkaar, door elkaar. Petjes kwamen tevoorschijn, en verdomd, dat stond die blonde ook nog!

Toen wij aan het nagerecht begonnen (bier), gingen zij weg. We besloten dat we vanavond ook maar naar de Wereld moesten.

…

Om 3:00 was ik kapot en werd het tijd Swaf weer te verlaten. Vond ik. En dat was achteraf best verstandig.

Thuis heb ik nog een halve liter Goedemorgen! drinkontbijt gedronken, kwam ik de volgende dag achter. Ik had die nacht honger, zo wist mijn meisje me te vertellen, en dus had ik dat pak leeg gelurkt, om vervolgens in bed mijn beklag te doen over een misselijke maag.

Ik weet er niks meer van, maar de zondag was weer als vanouds.

Leuk joh, dat onderweg foto’s maken…

Voor de kenners die denken: wat fiets je raar! Ja, uh, ik moest effe pinnen, want ik ging brood halen voor de lunch van vanmiddag. En ze hebben vast geen pinautomaat bij Bakkerij Otten.

Gisteren hadden we een wedstrijd, in Oldenzaal. Na afloop effe met z’n alleen eten bij de Mac.

Normaliter wel lekker. Nu had ik een sompige McTasty, en die was helemaal niet zo tasty.

Vandaag maakt mijn maag al de hele dag rare en harde geluiden. Beetje genant. Wedden dat het door de Mac komt.

Hmpf.