Humor

Humor is verdraaid verdriet. Dat zei mijn leraar Nederlands vroeger, toen we het over dichterij, poëzie en dat soort dingen hadden. Althans, volgens mij was het deze leraar. De Nederlandse lessen volgde ik maar zelden (maar dat had U ongetwijfeld al gemerkt). Een mop was geestig, zo legde hij uit, geen humor dus.

Ik weet niet of het waar is, of dat het gewoon een uitspraak was van een creatieve fanatieke taalkunstenaar, maar hieruit heb ik in elk geval onthouden dat humor dus iets met gevoel te maken zou moeten hebben. Als dat zo is, dan heeft Herman Finkers een hoop humor.

Want ik vind het bijzonder knap om een show in elkaar te zetten die over je ziekte gaat, en allerlei dingen die daarbij komen kijken. De show was dus niet alleen grappig, maar ik vond het ook erg mooi. Vooral de liederen. Ik wist niet dat Finkers zo aardig kon spelen, en ook zo'n mooie stem had. Bij andere cabaratiers (van 't Hek, de Jonge) vind ik de liedjes vaak een irritante afwisseling. Maar bij Finkers waren de liedjes mooi, met een leuk melodietje, en ook af en toe een onverwachte grap.

Ik denk dat voor een hoop mensen de beladenheid van de show negatief zou kunnen zijn, maar ik vond het zelf eigenlijk geen probleem. Goed juist, dat iemand zijn ziekte zo kan gebruiken. Misschien is het ook wel een kwestie van verwerken?

Dus, Herman Finkers was top gisteren!