Geheugenlijk feit

Gisteren was ik op een moment verveeld aan het zappen langs de kanalen. Ik had net een poker tournementje gewonnen, en ik wilde dit euforisch gevoel graag behouden. Niet nog eens spelen dus, want als je dan verliest, maakt dat euforische gevoel direct plaats voor woede, depressie en irritatie.

Ik moest iets op TV zien te vinden dus. En toen kwam ik langs bij MAX, waar Loretta en die andere dude net begonnen waren aan de geheugentest. Aha! Eindelijk de kans om mijn slechte geheugen eens te testen! Dus ik stoof naar de kladblokken, griste een pen van een buro, en ging vol spanning en concentratie zitten.

De eerste korte termijn vragen waren niet zo ingewikkeld. Maar toen ze met figuurtjes begonnen, die me bekend voor kwamen van IQ testen, werd het al lastiger. Achteraf had ik deze goed gegokt trouwens.

Ook vond ik het niet zo ingewikkeld om een cijferreeks achterstevoren te moeten onthouden. Als je gewoon het multiple choice antwoord achterstevoren leest, dan hoef je de reeks niet om te draaien in je hoofd. Ik neem aan dat meer mensen op deze manier valsspelen, dus ik vond het geoorloofd.

Nou, ik zal U niet langer in spanning houden, uiteindelijk kwam ik uit op 5 fout (en dus 27 goed). Dat was een score van 8,5, gezien mijn jeugdige leeftijd. Hoger dan die blonde chica van GTST, die gewonnen had van de BN-ers. En ook stukken hoger dan een Nederlands gemiddelde.

Overigens, die pincode weet ik nog steeds: 4135 volgens mij. Zulke getallen moet je gewoon onthouden door de beweging die je (in gedachte, des noods) maakt op je numerieke toetsenbord. Zo onthoud ik ook mijn bankrekeningnummer. Het is gewoon een beweging die ik onthoud, niet zo zeer de nummers. Dit gaat echter weer niet op voor telefoonnummers. Voor telefoonnummers probeer ik een ritme te vinden in de reeks, en "rap" ik het telefoonnummer gewoon een paar keer.

Nou goed, uiteindelijk was ik dus best trots op mezelf met deze score. Er is echter één nadeel. Hoe ga ik me nu voortaan verschuilen achter mijn slechte geheugen?