Toen ik voor het eerst, van Rinske, van de Blue Man hoorde, had ik associaties met de Karavaan. Waarschijnlijk omdat ik die vroeger eens in een soort optocht voorbij zag komen door de stad, waarbij de blauwe olievaten me zijn bij gebleven. Wat ik verwachtte was dus een kunstzinnig geheel, zo'n geheel waar je achteraf eigenlijk geen touw aan vast kunt knopen.
Maar het was met muziek, en Rinske zei dat het gaaf was, dus toen de kans voorbij kwam om met korting heen te gaan, grepen we die aan. En daar heb ik geen spijt van!
Het is niet echt gaaf hoor, daar niet van. Het is héél gaaf. Nooit eerder heb ik een show meegemaakt die het publiek mee weet te krijgen door een simpele lichtkrant, die het publiek schrijft wat het moet doen. En wij, het klapvee, doen het natuurlijk ook nog.
Daarna is het een aaneenschakeling van audio en visuele effecten. Visuele effecten op het podium, ja, dat vond ik ook gek. Maar ze krijgen het ècht voor elkaar. Door een goede timing, en ons af en toe te laten schrikken, blijft het lachen bij de blauwe mannetjes.
Mocht je het nog niet gezien hebben, wel even doen dus. Achteraf had ik er zelfs wel 50 euro per kaartje voor over gehad, in plaats van 25. Dat heb ik dus maar goed gemaakt door een CD te kopen.
Leave a Reply