Vol goede moed sprongen we in de bolide. TomTom aansluiten, route uitstippelen en gas maar.
Via schitterende polderweggetjes kwamen we aan. Een half uur eerder dan gepland. We twijfelde alleen even aan het adres. Was dit het wel? 252 hadden we toch opgeschreven? Hmm, nouja, dan moet dit het wel zijn.
We vonden meteen dat er wel afgedingd kon worden. Waarom gaf hij die boot niet gewoon weg?
Maar al gauw bleek het een boot met behoorlijk wat werk. Het polyester was geverfd (wat dus nooit schijnt te mogen), en binnen bladderde het verf van het houtwerk af. Dus zowel buiten als binnen moesten aangepakt worden.
Bovendien lag hij al een behoorlijke tijd in het water, waardoor de kans op osmose vrij groot was. Osmose willen zeggen dat het polyester poreus wordt, waardoor en vocht in gaat zitten. Iets slechts, dus. Moet afgeschraapt worden, en dan met middeltjes bewerken ofzo. Boel werk. Niet aan beginnen.
Dus dit werd hem niet. We hebben niet eens over de prijs gepraat. Dit werd hem gewoon niet.
Had namelijk al een ander bootje gezien, die veel dichter bij ligt. Daar gaan we volgende week maar eens kijken. Want die meneer is nu op vakantie in Griekenland. Moet ook gebeuren.
Jammerrrrrr! Heeft m’n duimen niet mogen baten :-/
Maar goed, als er zo veel achterstallig onderhoud is dan is het wel duidelijk, vrees ik: verder kijken. Damn!
BTW: polyester mag je gerust verven, moet wel goed gebeuren (duh!). Maar op zich no problem. Osmose kan ook voorkomen bij boten die steeds netjes ter land gaan, heeft vooral met bouwjaar te maken. Bij poly boten gewoon altijd onderwaterschip bekijken voor je koopt (overigens altijd een goed idee ;-))
Ennieweej, voor de volgende ronde ga ik gewoon weer duimen voor jullie!