Queensday

Misschien had ik toch een camera mee moeten nemen. Want foto’s zijn leuk. Dus, ik zal hem weer wat vaker proberen te gebruiken.

Maargoed. Het begon allemaal op vrijdag. Half negen (geloof ik) de trein naar Amsterdam. Verzamelen bij een Irish pub. Eigenlijk zaten we wel prima daar, althans, vier van ons. De barhangers.

De rest wilde liever door naar het Leidsche plein. En aangezien er daar meer partners in crime waren, moest het er dan toch maar van komen.

De overvolle tram in, en gas maar. En inderdaad, er waren meer Hauwerters aangewezig.

We besloten te potten. En dat was een dom besluit. Potten op het Leideplein met 12 man is onhandig, zeer onhandig. De meneer met de pot was na één rondje naar binnen vertrokken, terwijl een groot deel nog buiten stond.

Iemand haalde een deel van de pot en droeg die over naar mij. Dat is voor mij opzich best gunstig, maar het was nog steeds niet handig. Ik wist al helemáál niet wie er mee deden.

Nouja, zo snel mogelijk die pot er doorheen jassen dan maar, dan zijn we daar ook vanaf. Kan iedereen weer voor zich rondjes halen. Wel zo handig.

Een paar biertjes later hoorde ik “Roland, we gaan naar de Cave!” roepen. De meeste mensen vinden dat maar niks. Een donker hol, vol met hardrockers.

Ik vond het geweldig. De airco staat er flink te brullen, dus je kunt tenminste volop headbangen.

En zo stond ik daar een uur, of twee misschien, met z’n vieren in totaal. Biertjes drinken. Headbangen. En na verloop van tijd weer terug naar het Leidseplein. Hier bleek een deel al naar huis te zijn.

Dan gaan wij ook maar. We hadden bedacht dat we wel met de nachtbus konden. En dat kon ook. Alleen waren er meer mensen die dat bedacht hadden.

Het was nogal druk. Het inladen van mensen duurde zo lang, dat we volgens mij op een bepaald moment mensen aan het laden waren die de bus anders vet gemist hadden. Dus het stroomde maar vol, en voller, en wij zaten maar te wachten tot we eindelijk vertrokken.

Ik had inmiddels mijn Nokia koptelefoontje gevonden, en sloot me af voor de herrie en bende om me heen. Beetje radio luisteren, en op een bepaald moment was ik volledig vertrokken, naar dromenland.

Dat was wel even fijn. We landden in Hoorn, en om half zes waren we thuis.

De volgende dag, Koninginnedag zelf, begon wat later. Kwart voor twee was ik bij de kroeg, waar ik maar even zou kunnen blijven. Ik moest namelijk die middag alweer optreden in Scheveningen, voor de Staatsloterij show.

Balen natuurlijk. Want net als het flink gezellig wordt, moet je weer weg. Half vier vertrok ik richting huis, bevoorraad met 3 blikjes bier.

Scheveningen was wel aardig. Het was rustig op de boulevard, vond ik, maar het was lekker weer, dus dat maakte een hoop goed. En toch wel een keer leuk om mee te maken, zo’n uitzending.

Om een uur of half 1 of 1 waren we terug, en deden we nog wat biertjes in ons oefen gebouw. Dat ging met een rap tempo. Onze nieuwe grote trommist kan niet alleen pittig slaan, maar ook pittig achterover slaan. Goede kandidaat dus.

Toch vond ik het nog nodig om even in Swaf te kijken. Nagenoeg iedereen was al naar huis, en ik hield het eigenlijk ook niet lang meer uit.

Sja.. eigenlijk een saai verhaal zo huh? Het was een aaneenschakeling van biertjes drinken, en gisteren natuurlijk een kater. Niet zo’n beetje ook.

“Gelukkig” mogen we straks weer squashen. De afval er uitzweten.

Jippie.