Badjassen

Op de Albert Cuypstraat moest ik zijn. Waar achteraf, zoals Mijke al zei, inderdaad markt stond.

Nu is er in Amsterdam een behoorlijk deel overhoop gehaald. Stadhouderskade, bij het Rijksmuseum. Daardoor is er maar 1 baan, terwijl er van twee richtingen verkeer doorheen gaat.

Files, langs wachten, kortom: chaos is het gevolg. Maar ik moest er wel langs. Want zo wist ik de weg, en anders niet.

Uiteindelijk kwam ik er toch doorheen, en keerde ik de juiste gracht op. Nu moest ik linksaf de Albert Cuypstraat in. Maar wat ik op de kaart niet had gezien, was dat er nog even een gracht tussen zat. Dus ik moest wel linksaf, maar dan wel eerst even over het bruggetje, de gracht over.

De op de brug staan doorgaans geen straatnamen. Ik wist dus niet zo goed welke straat nu de Albert Cuypstraat was.

Uiteindelijk toch gevonden. Met de motor een parallelweg ingedoken, en op de gok maar ergens neer gezet. Dus ik begon bij nummer 150, terwijl ik 243 moest hebben. Stukje lopen. Net op tijd kwam ik aan.

Het plan van de geborduurde badjassen speelt nu al een paar dagen, en dus moest ik het gewoon hebben. De prijs die ik door de telefoon had gekregen was wat hoog, maar ach, badjassen zijn nu eenmaal niet goedkoop.

Eenmaal aangekomen bleek het een lingeriewinkel te zijn, die toevallig achterin ook wat badkleding had. Erg veel keuze was er niet. Maar Mijke wilde een groene, logisch, met zo’n domeinnaam.

Er was er één in het groen. Donker groen, met donkerblauwe randen. Daarnaast hing er een die precies omgekeerd was: donkerblauw met donkergroene randen. Dat was dan wel weer grappig.

Ik had haast, en dit plan moest nu eenmaal uitgevoerd worden. Dus ik koos deze. Niet passen, meteen kopen. Een echte man, zullen we maar zeggen. Wat nou “hij valt klein” of dat soort onzin, XL is XL. Geen gelul.

Kleuren voor de garen uitgekozen, en de teksten door gegeven. De badjassen bleken iets duurder te zijn dan door de telefoon. Waardoor, achteraf, dit geintje toch best een duur geintje is!

Misschien hadden we beter een pyama bij de action kunnen kopen voor een paar euri, en die gewoon laten borduren. Waren we voor minimaal de helft klaar geweest.

Dat bedacht ik me toen ik eenmaal uit het doolhof was, en ik de motor voor de deur bij Mijke op slot aan het doen was. Fuck, da’s toch een hoop bier wat we hier effe hebben besteld.

Wellicht valt het mee. Ik heb de jas niet gezien toen ik hem aanhad. Dus misschien is het toch juist een hele chique jas.

Vanmiddag zullen we het zien. Mijke haalt ze op.

Ben benieuwd.