Bus 21 reed mij door de binnenstad, op weg naar Centraal station. Ik kwam langs stoep waar slechts één auto stond. De mensen die bij de auto hoorden kwamen net terug met dingen die ze gekocht hadden.

De man viste een geel papiertje onder zijn ruitenwisser vandaan. Een bon van oom agent. Hij bekeek het papiertje en haalde zijn schouder op. Hij begreep er niet veel van. Met het papiertje liep hij naar een andere jongen die ook bij de auto hoorde.

Samen bestudeerden ze het papiertje. Het nummerbord was wit met zwarte letters, maar het waren geen Duitsers. Italianen, dacht ik. Zoals de mensen eruit zagen, konden ze ook wel Italiaans zijn.

Ik vroeg me af wat er nu ging gebeuren. Zouden de mensen een rekening thuis krijgen in Italië?

En wat als er niet betaald werd. Zou het geld via een incassoburo helemaal uit Italië gehaald worden? Volgens mij zijn de kosten van het terughalen dan hoger dan de opbrengsten van het bonnetje.

Als ik tourist was in Nederland zou ik lekker maling hebben aan het bonnetje. Volgens mij gebeurt er verder helemaal niets mee.

Mazzel dat hij geen wielklem kreeg.