Drink rode wijn!

la-la-la-la-laaaaaa …

Zaterdag, bij het feestje van Jolanda, waren er ook nog meer feestjes in het studentenblok van de IBB. Huisfeesten. Volgens mij worden er heel wat van zulk soort feesten per jaar gegeven.

Zo ook zaterdagavond. Om een uur of half vier hadden we bedacht dat er toch meer gedanst moest worden, en we dus naar een huisfeest moesten. En omdat het zo laat was, waren we niet van plan om nog entree te betalen.

Bij huisfeest nummer 1 was dat geen probleem. We konden zo doorlopen. Al gauw werd duidelijk waarom: ze hadden Bavaria bier, en bovendien was dat bijna op. En hetgeen dat niet op was, was lauw. Nu vind ik het feit dat het Bavaria is al een goed gegronde reden om over te slaan, maar ook nog lauw was helemaal de druppel!

Dat gaat natuurlijk niet werken, een feest zonder drank. Dus al gauw hadden we besloten een kijkje te nemen bij het andere huisfeest.

Daar waren echter mensen aangesteld die kennelijk nuchter moesten blijven, en die als taak hadden het feest in Goede Banen te leiden. Mijke hing al gauw in een raam om een poging te doen haar lauwe Bavaria biertje te ruilen voor een koud Amstel biertje. De aanwezigen binnen trapten er niet direct in, maar bovendien werd deze poging in te kiem gesmoord.

De lijfwachten commandeerden dat het raam dicht moest. En we mochten niet gratis naar binnen. We hadden inmiddels wel afgedingd van 6 naar 3 euro, maar de meeste mensen binnen onze groep vonden dit alsnog teveel. Bovendien had Mijke nog opgevangen dat het bier op was.

Voor de deur stond inmiddels een volle, geopende, koele fles wijn, zomaar, midden op straat. Danny pakte het op. Ik vertrouwde het niet helemaal, er zat vast een hoop pis in.

Lekker pis dan, vond Danny, na het proeven van de wijn. Hmm. Laat mij ook eens proeven dan? Inderdaad, dat spul was best te drinken.

Verderop zag ik een raam open gaan. Er werden flessen naar buiten gegooid, lege flessen, dacht ik. Ik riep nog HEY, en wilde gaan blèren dat het asociaal was, ongehoord, en dat doe je toch niet. Gewoon lekker stoken. Hopende dat één van de lijfwachten er als een aasgier op af zou gaan.

Binnen begon er iemand wat versiering van de muur te trekken. Eén van de lijfwachten die buiten stond te voorkomen dat wij naar binnen zouden komen zag dit, en riep zijn andere lijfwacht vriendjes in. De dader moest naar buiten. Afvoeren die handel.

De dader jammerde over een grapje, en dat het niet de bedoeling was, maar hij werd toch verbannen.

Even later zag ik Wouter naar buiten komen. Die was kennelijk naar binnen gesneakt. Hij liep naar het raam waar vijf minuten eerder de flessen wijn naar buiten vielen. Ze waren dus vol. En ze gingen mee, met ons. Flessen wijn voelen zich op hun gemak bij ons.

Eerder had Wouter al wat flessen aan gegeven aan Karin, iets dat ik gemist had. De buit was in totaal opgelopen tot ongeveer 9 flessen wijn.

Mijke was ondertussen aan het proberen om naar binnen te komen bij Peter Pan, een van de lijfwachten die ervoor moest zorgen dat het netjes bleef. Hij vertelde dat er vorig jaar 8 kratten bier waren gejat. Ik herrinerde mij meteen een verhaal waarbij groep6 (zo noemt onze groep zichzelf, lang verhaal) met kratten bier via de achteruitgang naar huis gingen. Ik vroeg me af of dat hier was geweest.

Ondertussen liep het grootste deel van ons terug naar het vorige feest, de flessen wijn bij de hand. Er was nog een fles witte wijn gevonden.

We gingen terug naar het Bavariafeest, en begaven ons daar op de dansvloer, met de witte wijn. De koele witte wijn. Terwijl Mijke nog een Bavariaatje wist te scoren ergens. Verstandig als ik ben heb ik me daar niet aan gewaagd.

De wijn was in mum van tijd op, en nu was er alleen nog rood. Smaakte opzich ook prima. Het werd langzaam licht buiten, en ineens stonden er mensen verkleed in politie kleding.

De muziek ging uit. Ze waren niet verkleed, ze waren echte politiemensen. Je snapt niet wie er de politie gaat bellen op een feest, waar rondom alleen maar studenten wonen. Kennelijk gebeurt het toch. De politie vond het wel mooi zo, en wilde dat het feest stopte.

Dit had als gevolg dat een hoop mensen inderdaad naar huis gingen. Even later ging de muziek voorzichtig weer aan, maar wij hadden ook al besloten naar huis te gaan.

Onderweg naar huis opperde iemand nog om de fles wijn op de grond te gooien. Ja, dat is mooi! riep Danny. En hop, daar ging de wijn, in een boog door de lucht, splasshhhh, als waaier uiteen spattend op de grond. Wat een tuig!

Moe maar voldaan gingen we onze bedjes in.

Het was weer een heerlijk feest.