Month: April 2004 (Page 3 of 5)

Pfoe. 1500 euro schade omdat je een paaltje schampt is niet niks. Als ik geld had, had ik haar graag wat gedoneert natuurlijk.

Aan de andere kant denk ik … ik heb ook nog wel een bergje schulden. Als U toch aan het storten bent. Zoiets. Best wel boven de 1500 euro, eigenlijk.

Maarja. Ik vind een website, en persoonlijke website, die je zonder enig belang onderhoud, daar niet geschikt voor. Dus ik doe het niet.

Stel nu, dat als ik het wèl gedaan had, en U had mij geld willen geven, kunt U het dan in plaats van aan mij, aan 10e geven? Op die manier geven we dan samen misschien toch wat.

Ofzoiets.

Hoe dan ook, geld zuigt. Keihard. Elke keer kom ik er weer achter hoe geld me belemmert in het Gelukkig zijn. Geld maakt niet gelukkig me hoela. Met geld alléén word je niet gelukkig nee. Maar ik kan je verzekeren dat als ik nu millionair zou worden, ik daar heel heel heel erg blij van wordt.

Dus bij deze zou ik dan wel de oproep willen doen … dat als hier toevallig een millionair voorbij komt .. en die denkt, nou, dat geld, heeft mij nooit gelukkiger gemaakt! Ik sta altijd voor U klaar. Altijd bereid te helpen. Ookal gaat het om een deel van het kapitaal dat verkwist moet worden, geen punt bij rolandow punt com.

Dat U het effe weet.

Omdat de dierenarts waar Mijke sollicitatiegesprek had niet echt makkelijk te bereiken was, had ik haar gebracht met de motor. Ik breng je wel! riep ik de avond ervoor. Het was eruit voordat ik er erg in had. Was namelijk even vergeten dat mijn reistijd nog wel eens langer kon zijn dan die van de trein. Ben namelijk niet zo heel erg goed in het vinden van de adressen in onbekende steden.

Dus we reden een paar keer Zaandam op en neer, maar uiteindelijk waren we er. Tien minuten te vroeg, gelukkig.

Ben zo weer terug hoor! -riep ze. Nouja, denk ik. Weet eigenlijk niet precies hoe lang zoiets duurt?, en met die woorden ging ze de praktijk binnen. Ik bleef buiten op haar wachten.

De eerste twintig minuten gingen best vlot voorbij. Beetje om me heen kijken. Beetje om mijn motor heenlopen. Hee, verrek, bij het linker knipperlicht achter, staat er iets opgeschreven. Kon niet precies zien wat, maar ik maakte eruit op dat het in Japan vervaardigd was.

Na een half uur had ik de omgeving wel eens gezien. Aan de ene kant het pleintje, waar ook de praktijk aan lag. Het ovaal van het plein werd vlak naast de dierenartspraktijk onderbroken, omdat daar nog een klein pleintje was. Hier had ik mijn motor neergezet. Er was een vijvertje waar huizen aan waren gebouwd.

Het houten bankje was me gaan vervelen, dus ik ging maar op mijn motor zitten. Zo aan de zijkant. Dit stond wel erg macho, stelde ik me voor. Beetje tè. Dus maar weer terug naar het bankje.

Spelletjes doen op mijn telefoon. Nu is mijn telefoon van mijn broertje geweest, en die heeft kennelijk vaker dit soort momenten gehad. Zijn highscore snake2 staat in de 1100. Ik kwam niet verder dan 288. Dan is de lol er gauw af.

Na drie kwartier vond ik het toch wat lang duren. Maar ach, ik mocht niet mopperen, het was immers voor een goed doel. Ik moest blij zijn voor mijn aanstaande dokters assistente!

Ondertussen begon ik me wel af te vragen wat een normaal tijdstip zou zijn. Wat nou als het een gestoorde dierenarts was, die eigenlijk mensen voor de lol opensnijd? Ik begon af te wegen wat een redelijke tijd zou zijn.

Een uur is te vroeg. Als je in een boeiend gesprek zit, is een uur zo voorbij. Bij anderhalf uur zouden ze precies klaar kunnen zijn. Kom je binnen om je vriendin op te halen, en dan zijn ze net klaar. Staat ook weer zo ongeduldig.

Twee uur, besloot ik. Als ze na twee uur nog niet buiten was, zou ik eens gaan informeren binnen. In mijn hoofd speelde zich alweer een slecht scenario af. Dat doet mijn hoofd vaker, in zulke situatie’s. Worst case scenario, U kent het wel.

Dat ze zouden zeggen .. jongedame .. blond haar? nee, sorry meneer, niet gezien. En dat was dan natuurlijk gelogen, had ik dan geweten. Dat zeiden ze om me in de war te brengen. Als ze zouden ontkennen, bel ik meteen de politie, besloot ik.

Inmiddels was het uur verstreken en begon de verveling ècht toe te slaan. Misschien moest ik wat gaan oefenen op mijn motor. Achtjes en rondjes draaien, net als bij de les vroeger. Ben wel benieuwd of dat nu makkelijker gaat, en hoeveel makkelijker dan.

Op dat moment kwam ze naar buiten. Ze waren dol enthousiast over haar. Morgen bellen ze voor een tweede gesprek. En of ze nog een dag mee kon lopen. Het liefst zondag al.

Da’s natuurlijk leuk. Vrolijkheid alom. Als het effe mee zit heb ik straks dus een dierenarts assistente als vriendin. En assistente’s zijn altijd het lekkerst, dat weet iedereen. Over die van de tandarts is zelfs een liedje gemaakt.

Bij mij is het straks ook altijd lente.

Mijke loopt NU bij de dierenarts naar binnen voor sollicitatie. Heb haar gebracht op de motor. Zoals dat gaat als ik naar sollicitatie ga op de motor: zodra ik de grote weg af ben, ben ik verdwaald. Maar we hebben het op tijd gered. Dus ben benieuwd wat het wordt.

BOOEEEE

Ik ben vandaag verkracht door Tom. Zonde! Daar komen toch geen eitjes uit!

Was ik net lekker aan het sparen, om vier eitjes te kunnen maken, krijg je dit. Tssk. Lekker weer.

Nouja. Kennelijk zijn insecten ook niet vies van een beetje mannenliefde. En wat me al eerder opviel bij insecten: de ander heeft er niks over te zeggen of ie mee doet aan de vrijpartij.

Da’s bij mensen dan gelukkig wel anders. Mannenliefde okay, maar ik maak liever zelf uit met wie ik het bed in duik.

Dat jullie mannen out there het effe weten he?

Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Maar toch kijken eh? En wat een woede kruipt er dan omhoog. En wat een misselijkheid, tegelijk.

In canada hebben ze bedacht dat ze wel weer wat zeehondjes neer kunnen knuppelen. Iedereen weet ook dat dat de methode is: knuppelen. Maar ik kan je vast zeggen, je hebt daar niet het beeld bij dat er werkelijk bij hoort, helaas.

Van mij mogen ze die jagers op dezelfde wijze neerknuppelen. Wat een klootzakken.

(filmpje)

(via)

Ik ben zoon van Aliëtte geworden, hoewel ze zelf kennelijk alweer doot is.

Als ik eenmaal groot genoeg men om te “furnicaten” ga ik louwrens mijn zoon maken. Als ik tenminste door mijn popa periode heenkom. Want ik ben wel benieuwd hoe rap die energy naar beneden gaat.

Wellicht heeft U géén idee waar ik het over heb. Geeft niet. Komt nog wel. Als U ook een eitje aangeboden krijgt.

Overigens worden ze her en der gewoon uitgedeeld.

Update: Aliëtte heeft zelfmoord gepleegd, lees ik net op haar site. En nee, ik weet ook niet waarom. Daar kom ik hopelijk nog achter!

Sinds eergisteren ongeveer heb ik meer-dan-normaal rugpijn. Heel irritant. Voel me erg oud nu. Ben ik ook, natuurlijk, maar dan hoeven er niet ineens allerlei lichaamsonderdelen te gaan protesteren. Wie weer wat me nog te wachten staat :S.

Hoe dan ook, ibroprufen hielp niet erg. Van ellende gisteravond maar aan de whiskey dan. Nouja, ellende, het is een goed excuus in elk geval.

Twee whiskey later was de pijn vertrokken. En voelde me nog een stuk beter ook.

Nu eens kijken of ik iets kan terug krijgen van het ziekenfonds. Ik heb whiskey gewoon medisch nodig. Een tijd geleden heb ik op t.v. gezien dat wiet ook medisch werd gebruikt. Dus waarom dan geen whiskey?

Verdoofd prima.

W00t. Ik heb zojuist voor het eerst in mijn leven zelf een UTP kabel geknipt. Hele doorbraak. En in één keer goed.

Dus vanaf vandaag hebben we een vaste computer bij Mijke thuis, in Amsterdam. Allebei blij. Geweldig.