Woede, en verdrietigheid, of hopeloosheid tegelijk.
Emoties die andere programmeurs waarschijnlijk wel kennen. Je hebt een lap code geschreven die -theoretisch gezien- prima moet werken.
Zo ook ik.
Stelt U zich even voor, je hebt een aantal regels met getalletjes. Op die getalletjes moeten wat berekeningen losgelaten worden, en de uitkomst van die berekeningen moet hij dan opslaan.
Voor elke regel, staat een vierkantje dat je kunt aanvinken. Als je hem aanvinkt, wordt deze regel berekend. En is er -handig! handig!- ook een knopje die in één keer AL die vinkjes selecteert!
Tijd om te testen. Je klinkt op het handige knopjes, en in alle vierkantjes verschijnt keurig een vierkantje. Je drukt op OK. Geen foutmeldingen, mooi!
Maar hey. Wat is dat nu? Alleen bij de eerste drie regels is de uitkomst keurig opgeslagen!
Nog maar eens alles aanvinken. Kijken wat ie dan doet.
Nu komt hij een paar regels verder. De eerste 5 zijn goed gegaan, de rest niet. En iedere keer dat je alle hokjes aanvinkt, komt hij steeds ietsje verder.
Dat kan dus niet.
Als er iets fout gaat, dan gaat er elke keer hetzelfde fout. Dan zouden alle regels fout moeten gaan. En als er iets goed gaat, horen alle regels goed te gaan.
Je zoekt. En zoekt. En zoekt.
Na een uur nog geen resultaat. Inmiddels wil je heel graag in volle vaart met je voorhoofd tegen de deur lopen. Om daarna, zonder dat je er ook maar iets van gevoeld hebt, terug te lopen naar je plaats.
Dan nog eens proberen wat je al 100x geprobeerd hebt. Weer niets. Dan je laptop oppakken, en zo ver mogelijk weg slingeren. Als het effe kan dwars door het ruit heen, maarja, het is wel dubbelglas natuurlijk.
Net op het moment dat je collega, met de hoorn in de hand, het telefoonnummer van de inrichting voor geestelijk gehandicapten heeft opgezocht, ontdek je de fout. In dit geval, een naampje dubbel gebruikt. En dan is het dus toch je eigen fout. En dan voel je je plotseling heel dom.
De frustratie, woede en irritatie maakt plaats voor een ongelovelijke tijdelijke daling in eigenwaarde.
Wat een heerlijik beroep heb ik toch.
Herkenbaar! Gewoon zeggen tegen je baas dat je de afgelopen 20 uur niets gedaan hebt, en dus 0 euro hoeft te storten :P
Ik heb het echter na ongeveer 3 uur wèl opgelost. Da’s nou het verschil ;-)
wacht maar! :)
Ik laat altijd ff iemand anders (lees: bas) kijken …kan ik buiten ff met m’n hoofd tegen de muur bonken.
Een kleine letter i.p.v. een hooftletter ook zo irri
Volgens mij is het meer andersom ;)