Tegenover het kermis-borrel huis was een kamping. Molenwurf heet het. Wij zaten op het gazonnetje, roepend naar voorbij komende fietsers enzo. U kent het wel.
Er kwamen twee meisjes, stoer rokend, paraderend langs met een hond en wat kleine zusjes of nichtjes. Ze hoorden duidelijk op de camping thuis, en waren 14 of 15 jaar. En eigenlijk ook helemaal niet zo knap, maar ze dachten zelf kennelijk van wel.
Een groepje jongens begonnen te roepen, fluiten en brullen dat ze een biertje moesten komen drinken. Gezellig. Het was de sport om ze te “versieren” en ze dus zover te krijgen dat ze dat ook daadwerkelijk deden.
Ze keken om en vroegen zich af of ze nou in de maling werden genomen, of dat ze ècht zo knap waren. Door de opmerkingen bij ons op het gazonnetje tussen de jongens en meiden die er waren, dacht ik zelf van het eerste.
Na een tijdje roepen en gebaren van “kom ook hier”, waren ze toch overtuigd. De hond, kleine zusjes en nichtjes hadden ze inmiddels ergens gedumpt. Ze waren nu met z’n twee-en. Eentje met een jurkje met een blauwe bloem erop, en de ander met een spijkerbroek en rood truitje. De eerste had geen bh nodig, de tweede wel maar was dan ook weer forser, zeg maar.
Samen durfden ze het wel aan om aan het eind van het pad een praatje te maken met de jongens die minstens 5 jaar ouder waren, en inmiddels knap melig van het bier. Het eerste gesprek had niet het gewenste effect; ze gingen terug naar de camping.
De man die met de auto was gekomen ging erachteraan. Aan de overkant, waar de camping dus was, stond hij een tijd met ze te praten. Wat mij betreft was dit niet echt een pluspoint voor zijn stoerheid. Maar toch, het was de sport hè.
Na een tijdje liep hij weg met het meisje met de blauwe bloemen op haar zwarte jurk. Althans, hij kwam na een tijd weer terug. Dat weggaan hadden we even gemist geloof ik.
De jongen ging zitten op het muurtje en de meiden waren weg. Maar een uur later ofzoiets waren ze weer terug. En ze durfden nu op het muurtje, naast de jongen, te gaan zitten. In de tuin dus.
De jongen ging weer weg met het bloemetjes meisje en kwam later ook weer terug. We konden wel raden wat ze gedaan hadden, of in ieder geval wat hij van plan was. Of het ook daadwerkelijk gebeurt was… ik denk het niet. Was ze veel te jong en naief voor.
Ze gingen weer zitten op het muurtje.
Op de achtergrond hoorden we Nirvana. Rape meeee…. Rape me my friend.
Op de één of andere manier leek het wel toepasselijk.
Goed stukje!