Webdesignster

Kijk Bas, da’s onze planning!

Heel stoer liggen er 6 blaadjes aan elkaar gekoppeld, met een prachtige verdeling tussen Bart en mij. Wie wat doet, en hoeveel uur hij denkt dat dat gaat kosten. Ik stond erbij en keek ernaar. Leuk schematisch neergezet, dat was duidelijk.

De deurbel gaat, die overigens vanochtend stuk was. Heeft dat mannetje hem dus toch gemaakt. Jaqueline is er! roept Rianne. Yeah, whatever. Ik heb nog niet eerder zo’n planning gezien, een project met zoveel werk.

Even later komt ze door de gang.

…

…

Het duurde een paar seconden, maar de stilte leek wel voor eeuwig. Ze stelde zich voor aan Bas. En aangezien ik haar zo’n beetje stond aan te gapen, en waarschijnlijk een blik in mijn ogen had van ik ook, ik ook! … stelde ze zich ook maar aan mij voor.

Er werd koffie geregeld, en haar jas moest opgehangen. Ik stond nog even vertwijfeld naar de planning te kijken, ondertussen een smoes verzinnend om beneden te blijven.

Nee. Ik had een missie. Jasper wist nog van niets! Ik moest naar boven om iedereen op scherp te zetten. De webcam te richten. Mijn god wat moest er nog een boel geregeld worden.

Tijdens het naar boven lopen versnelde ik mijn pas. Ik kwam aan bij mijn pc, en wilde net een MSN bericht naar jasper sturen: BABE coming through!

Maar het was te laat. Bas kwam al de trap op. Rondleiding. En dan gaan ze op je scherm kijken, dus dan moet je uitkijken met dat soort berichten. Het is natuurlijk wel zo, maar ja, dat je dat meteen zo door moet roddellen.

Even later was ze weg. Geen designers nodig, jammer. Maar ze blijft in het bestand… *mochten* we ze ooit nodig hebben.

Avontuurlijk hoor, hier.