Gisteravond fijn aan de Kronenburg bier. Ging een beetje hard, ondanks dat Kees zat te wauwen dat het niet koud genoeg werd. Het werd een spel om het bier in de sneeuw te gooien, en het daarna ook weer terug te vinden.
Louwrens liet weten waar hij zat. Precies op tijd, want mensen gingen naar bed hier. Dat kan natuurlijk niet, als lowlife hoor je door te gaan tot het bittere eind. En het leek me onzettend grappig om Louwrend en bedrijf even gedsg te zeggen in de kroeg.
Het was de kroeg waar de lichten vandaan kwamen, zei hij. Leek me een wat lastige omschrijving, maar toen ik eenmaal buiten was zag ik wat hij bedoelde. Sta je dan, in het donker, lichten recht voor je.Beetje jammer dat er een beekje voorzat en een hoop bomen. Biertje mee voor onderweg, geen flauw idee waar ik heen moest. Gelukkig wisten voorbijgangers het wel, en zo kwam ik na een tijdje toch nog op gewenste plaats van bestemming.
Ontzettend groot cafe. Louwrens, Bas en companen zatten aan het midden ergens aan de bar. Of course, Louwrens zit altijd aan de bar. Daar is hij tenslotte lowlife voor.
Ineens stond Webxpose in het midden. Haast iedereen was weg. Bleek achteraf dat er een striptease werd gegeven. Budnaked, en Louwrens zat er met z’n neus bovenop.
Uurtje of drie gingen we weg met de taxi en moest ik de weg terug vanaf het hotel weer terug zien te vinden. Daar geloofde ikzelf niet zo in, dat dat nog zou lukken, maar het is uiteindelijk wel gelukt.
Volgende dag om een uur of negen was de hele club klaar voor ontbijt. Ik iets minder, maarja…. en daarna gingen we…SKI EN!
Levensgeva arlijke sport. Niet alleen omdat ik daar zelf achter kwam, maar ook omdat de ambulances af en aan gingen…
We hadden lessen geboekt. Ging wel lekker, het ging me zelfs wat te langzaam allemaal. Tweede deel werd ruiger, en we gingen dan ook van hoger. Ineens was ik niet zo relaxt meer en stond ik af en toe doodsbenauwd op de ski’s.
Gevolg hiervan is helaas dat het dan nog beroerder gaat. Dat bochtje red je niet, die blijft haken op het moment dat je ski’s met de punten recht naar beneden wijzen. En dan maak je vaart, ga je nog harder. Terwijl het einde van de baan met de seconde dichterbij komt, probeer je te achterhalen wat je zojuist geleerd had. Linkerhand naar beneden hangen, dan maak je een bochtje naar rechts.. Maar wil ik wel naar rechts? Fahren daar geen andere mensen?
Het eind is nu erg dichtbij. Je voelt de benenbrekerij al bijna in je botten. Dan toch maar een bocht naar links, daar leek de meeste ruimte te zijn op dat moment. Uitrijden dan maar, dan sta ik zo stil. Ohjah, dat was ook zo… daar zit een skilift. Die komt ook wel heel snel dichterbij nu. Ik sta nog steeds, heb niemand angefahren, maar dwars door die lift skieen lijkt me nou ook geen beste afsluiter van dit avontuur.
Vlakbij het opgehoogde sneeuw kwam ik tot stilstand. Pfew. Alive! Geschrokken. Instructeur ook denk ik, want die kwam achter me aan. Beetje laat… hij moet me gehoord hebben toen ik langs kwam scheuren en uitriep tyfus wat ga ik hard!!!
Blij dat ik nog leefde had ik het nu eigenlijk wel gehad. Eline niet. En we hadden opzich ook een kaart die goed was voor 6 ritjes tesamen. Okay dan… omdat je het zo lie vraagt.
Nu met de lift waar ik bijna ingeskied was. Die kwam uit op een stukje waar het begin nog net effe stijler was. Het ritueel begon weer van voren af aan en weer kreeg ik zoveel vaart. Gelukkig was er nu een hobbel die me lanceerde en dan toch eindelijk zorgde voor de eerste valpartij. Nog steeds was ik boven aan de berg.. en sja… je moet toch naar beneden. Nog maar eens het lot tarten dan.
Mijn Engeltje heeft hard moeten werken, maar uiteindelijk heb ik het wel overleefd.
Geen skieen meer voor mij dit jaar. Ander keertje weer.
Heheheh, je hebt inderdaad mazzel gehad dat je niet ernstig gevallen daaro, want ik denk niet dat er ook nog maar 1 ambulance in Winterberg en omstreken beschikbaar was die dag… attenooie he.
Ik weet ook niet of jij dat nog hebt gezien, maar vlak nadat ik jou tegen kwam, en je vroeg om een keertje helemaal mee naar boven te gaan was er wel een redelijk ernstig ongeluk gebeurd onderaan de piste.. zo’n beetje waar we ook die skiklasjes volgden….
Veel mensen er omheen, en zo’n sneeuwscooter de berg (heuveltje) op. Ik denk dat dat mens wel een uurtje ofzow gewoon plat in de sneeuw heeft gelegen, dus erg goed kan het niet geweest zijn…. lijkt mij.
Maarja wij zijn er gelukig allemaal heelhuids (paar blaren) vanaf gekomen.
Volgens mij was het eigenlijk ook een beetje te druk op die pistes, vooral als je nog niet zo goed kan sturen…. als ons ;)
Hoop dat je vandaag ook alles weet heel te houden..
cya