Hey newboy! Newboy, sing me a song ai!

Sam en Dean zaten naast elkaar in de zel. Dean 15, Sam een jaar of 21.

In deel 1 hebben we kunnen zien dat Sam nogal gefrustreerd is. Zijn ouders laten hem in de steek. Geven hem geen aandacht. Hij krijgt geen bezoek.

Wij als toeschouwer zien natuurlijk meteen dat hij zijn frustraties kwijt moet. Hij is een harde jongen, die zijn hele leven al met dit probleem leeft. Niemand zal hem eronder krijgen, hij is nu een grote stoere jongen.

Dus pakt hij Dean. Zo vaak en sneaky mogelijk. Overdag kan hij weinig doen, maar ‘s avonds in de cel blijft hij maar doorjammeren dat Dean een liedje voor hem moet zingen.

Dean barst hopeloos in snikken uit, zoals hij elke avond doet.

Hij belt zijn moeder, of ze nu kan komen. Maar dat gaat niet. Morgenochtend op z’n vroegst pas. Dat duurt Dean veel te lang, nu moet ze komen, nu heeft hij haar nodig. Dean is in paniek.

Zijn moeder raakt ook in paniek. Zo heeft ze hem nog nooit meegemaakt. Ze belt naar de gevangenis om daar te vragen of ze bij hem kunnen gaan kijken.

Een speciale medewerker gaat naar de gevangenis toe om het geval te bekijken, en geeft de gevangenisbewaarder opdracht om Dean elk kwartier te controleren ‘s avonds. Dat vond de bewaarder maar niks, hij had al 2 van die gevallen.

Helemaal duidelijk was het niet in de film, maar volgens mij heeft de bewaarder zich niet aan deze opdracht gehouden.

Sam begon ook die avond weer te jammeren dat hij een liedje wilde horen van Dean. Dean reageert niet, en Sam raakt in paniek. Hij begint steeds wilder te ijsberen. Omdat Dean niet antwoord vertelt Sam dat Dean maar zelfmoord moet plegen.

Snij je lakens aan stukken, bind die aan de tralies. Ga op de verwarming zitten, en laat je dan vallen. Blijkbaar was het net hoog genoeg om op die manier zelfmoord te plegen.

Dean luisterde.

Een jochie dat 4 maanden cel kreeg, kwam er niet levend uit. Omdat het systeem het niet zag of wilde zien.

Afschuwlijk en aangrijpend.