Klotenweer

‘t is klotenweer klotenweer
kloot kloot klotenweer

Er stond een grote neger naast me. Hij bestelde een kaasbroodje en een koffie bij de Du Pain. Daar haal ik mijn ontbijt doorgaans.

Het kaasbroodje werd gepakt, en de koffie werd bereid. Ondertussen ging de vrolijk gemutste vrouw verder met de klanten. U ook een lekker broodje van twee weken oud, hahaha. Toevallig wist ik dat er een klant voor mij was die om een broodje vroeg, zo oud mogelijk.

Of dit nu weer verder ging op een vraag ervoor, dat weet ik dan weer niet. Misschien was er een klant lastig geweest, had hij geklaagd dat het broodje te oud was. Zoiets.

De man die zijn kaasbroodje had gehad begon te protesteren. Waar z’n koffie bleef. Dat heb ik je toch net gezegd? Die komt er zo aan! De man vond dat ze op moest sodemieteren, en meer van dat soort taal. En dat ze wel netjes moest blijven tegen hem.

Ongelovelijk. De komende drie klanten na deze vervelende man, waaronder ik, moesten aanhoren hoe ongelovelijk het wel niet was. Ongelovelijk, dit is echt niet normaal meer. Dat geloof je toch niet? Nouja zeg. Sodemieter zelf op. Ja, schelden kan je wel hè? riep ze hem ook nog na.

Het kwam allemaal door het weer. Echt iedereen was chagerijnig. Ze ging zo maar lekker naar huis, geen zin meer, al die chagerijnige mensen. Sodemieter op.

Het is klotenweer.