woensdag 17 juli, 15:02
Na Spakenburg zijn we dan nu aangekomen in het fantastische Zeewolde. Altijd weer gezellig om hier te komen. Een groot strand waar je kunt zwemmen en surfen, een een grote camping die er achter zit.
Na onze geweldige uitgaansavond van gister, moest Zeewolde vandaag op de proef gesteld worden natuurlijk. Ik had al gezien waar de jeugd zich ophield, in 1 of ander donker hol. Vast the place to be.
Vol goede moet gingen Jurriaan en ik naar die plaats. Nog voor we ons eerste biertje in de hand hadden, waren we het er over eens dat dit ook meteen het laatste biertje was. Jurriaan had nog een tennisclub gezien waar het ook aardig druk was, en de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk wel boven de 14 lag.
We waren net onderweg toen er twee meiden vanaf de andere kant kwamen. Jullie hebben ook mee gedaan he? riepen ze ons toe. Jaaaa!! Maar we hebben niet gewonnen hoor… antwoordde ik, me totaal onbewust van waar dit over moest gaan.
Zij hadden wel gewonnen. Wij gingen nu toch ook zeker wel naar de kroeg? We bekenden dat we er net vandaag kwamen en dat er eigenlijk niks aan was. Dus dat we nu naar de tennis vereniging gingen.
Ja, maar nu waren ZIJ er, dus we konden maar beter mee gaan. Goed dan. Wij weer mee terug naar de kroeg. Onderweg kwamen we nog twee mensen tegen. De naam van de jongeman ben ik gek genoeg vergeten, maar de dames waren Jessica, Alexandra en Tamara. Uit Wilness (ofzo) en uit Mijdregt.
Goed. Was gezellig. Drank werd voor elkaar gehaald en er werd wat meegedeind op de muziek. Toen kwam er een mannetje binnen. Kleiner dan ik, maf petje op, ringbaardje. Ik zag dat ie bij anderen hoorde, die stuk voor stuk niet al te nuchter waren.
Als een bij op honing ging hij op de dames af. Hij had het al heel snel op Alexandra voorzien. Ze probeerde zich eruit te redden door mij als vriend aan te wijzen. Opzich was het handiger als ik dit ook wist, maar de rest van de avond heb ik geprobeert het spel mee te spelen.
Het hielp niet erg. De irritanteling bleef volhouden. Beetje jammer. Op die manier werd het wat lastiger om gewoon lekker met z’n zessen te feesten. Sowieso lastig, als de boel om half 1 sluit.
We zaten buiten op de bankjes nog wat na toen de kroeg was gesloten. Een man van een jaar of 55, die in de kroeg als een gek heen en weer aan het springen was, kregen we zo ver om nog 1 keer de kabouterdans voor ons te doen.
Het werd vier keer, omdat dit tafereel op foto vastgekegd moest worden. Misschien vind ik hier nog een exemplaar van in mijn mailbox. Het adres is in ieder geval achter gelaten.
Bij het afscheid werden er nog gauw afspraken gemaakt door Tamara en Alexandra om de volgende dag om half twee te komen varen. Helaas werd die afspraak door de dames niet nagekomen, maar ik had eigenlijk ook niet anders verwacht. De afspraak was misschien ook wat vaag.
Morgen vertrekken we naar Meppel volgens mij. Ben benieuwd wat die stad ons gaat brengen.