Ameland

Zo, we zijn weer terug hoor, op het vaste land. Voor degene die meteen door willen naar de foto’s, klik hier.

Vrijdagochtend om kwart over elf ongeveer zou Bas me komen ophalen. Dat werd iets later. Het was druk ofzoiets. Hierdoor zat Bas onwijs gestressed in de auto en schelde iedereen die maar een beetje voor oponthoud zorgde direct de huid vol.

Toen we op de helft waren belde mijn broertje. Cadeautje vergeten. Keren, nog sneller rijden, en nog opgefokter. Lekker begin, dacht ik nog.

Gelukkig was dit al snel over, en ging de reis naar Howard (of hoe dat plaatsje ook heet waar die boot vertrekt) een stuk relaxter. Met Rage against the machine en Pearl Jam heel hard in de auto waren we in no-time bij de boot.

We namen 1 auto mee naar de overkant, omdat auto’s meenemen ontzettend duur is. Eenmaal aan de overkant gekomen gingen er een aantal mensen lopen (waaronder ik), en een aantal mensen met de auto.

Vol goede moed begonnen we aan de reis. Toen we ongeveer op de helft waren, belde de auto mij op dat ze ons kwamen halen. Ik meldde het de rest van de groep, maar eigenlijk wilde iedereen wel blijven lopen. Dus toen de auto er al was (dat was snel!), stapte alleen Bastiaan in. Het was nog een kwartiertje, volgens Michel.

Na een kwartier lopen belde de auto ons op. Hij had zich vergist, het was toch wel iets langer dan een kwartiertje. You Bet. Het werd ruim een half uur. Het laatste stukje toch maar met de auto, want we wisten niet precies waar het huis nou was.

Het huis zelf was helemaal geweldig. Een jakoezie, een sauna, een zwembad, een zonnebank en een douche. Een speciale douche. Deze douche douchede niet alleen van bovenaf, maar ook vanuit de muurkant kwamen stralen water. Drie douchekoppen dus in totaal.

We hebben hier flink gebruik van gemaakt. Soeppie met brood, en daarna gezellig wat drinken voor ons allemaal. Door de wandeling en al dat gesauna was iedereen flink moe. Volgens mij gingen we om 2:30 naar bed.

De volgende morgen om een uur of elf fris weer op. Actieplan voor vandaag: Nes uitchecken. Bas Michel en ik gingen lopend. Stefan had nogal last van zijn darmen en bleef achter, Henco hield hem gezelschap. De meiden gingen met de auto, want die wilden nog winkelen.

Na een uur lopen kwamen we met z’n drie-en in Nes aan. Bas bijna onder de auto, het bleken de meiden te zijn. Giebelend en wel. Rij maar door, riepen we. Dat gegiegel, hmpf.

Tijd om wat te gaan drinken bij restaurant de Jong. Nu heten ze allemaal de Jong of Metz in Ameland volgens mij, maar dat terzijde. Een kopje chocolademelk met één of ander plaatselijk bittertje erin. Lekker om even door te wandelen.

Na dit kopje was het tijd voor de terugweg. Bas en ik gingen fietsen huren, zodat we die avond naar Ameland konden. Flink stappen (hoewel we weinig hoop hadden op een geslaagde avond).

‘s Avonds gezellig gourmetten met z’n allen. Daarna gingen de overige zes een spelletje doen geloof ik. Bas en ik gingen om 00:00 richting stad.

Het hele weekend waren we nogal in Debiteuren Crediteuren stemming. Bas was Edgar, en ik Jos. Of andersom, net hoe het uitkwam.

Zo kwam het dat we als eerste het Biljart Dart café maar eens moesten ontdekken. Kijken hoe de inheemse bevolking zich nou precies vermaakt op Ameland.

Heel anders dan wij. Dat was al gauw de conclusie. Dus moesten we maar eens andere eet- drink- en dansgelegenheden onderwerpen aan een onderzoek. Het werd Dug Out, of Drug Out, weet ik ‘t.. dat was volgens de fietsenverhuurder toch wel dè place to be.

Hier zat ongeveer hetzelfde volk, alleen dan iets jonger. Maar die gingen al gauw weg, toen ze ons zagen. Gauw vroeg Bas aan één of andere Tjibbe of er soms nog een plek was waar het drukker was. Jawel, een dancing was er. Ze gingen er toevallig heen, dus wij fietsten er achter aan.

Terwijl wij de fietsen parkeerden waren de Amelanders ineens vertrokken door een deur. Welke wisten we niet, want beide deuren zagen er nogal uit als achterdeuren ofzoiets.

Bleek dat je daar dus toch echt door heen moest. We moesten betalen voor de garderobe, en minimaal 1 muntje kopen. We keken even om ons heen, en begrepen wel waarom. Waarschijnlijk had de jeugd niet zoveel geld op Ameland, en consumeren ze anders helemaal niets.

Nouja, hier hebben we zo’n beetje de hele avond vertoefd. Bas was ontzettend op versiertoer, en had een meisje Monique ofzoiets aan de haak geslagen. Dacht hij. Werkelijkheid was dat ze hem gewoon zat foppen, en dat we uiteindelijk evengoed met z’n twee-en naar huis gingen. En dat terwijl ik 2 uur eerder had gehoord dat we met z’n vieren in de sauna zouden zitten. Monique had ook nog een vriendin.

Geen probleem. Het was meteen mijn type al niet, en bovendien ga je niet meiden mee naar “huis” nemen al je met z’n 8-en in 1 huisje vertoefd. Dat was Bas z’n idee ook niet, maar hij baalde waarschijnlijk ontzettend dat het niet gelukt was.

Het laatste half uur was de alcohol er behoorlijk in geslagen bij Bas. Ik voelde me het hele weekend al niet helemaal zoals het hoort, dus kon bier er echt niet meer inkrijgen. Wat vodka-red bull ging nog, maar was na een tijdje ook over. Water dan maar. Dat scheelt.

Dus we gingen naar huis. Bas van links naar rechts en van links naar rechts. Hij kreeg een meisje in het vizier. Een stuk jonger. Maar het maakte hem niet zoveel meer uit geloof ik. Hop, er achteraan.

Ze moest ook naar Buren. Toevallig, wij ook. Wel eens in een sauna gezeten? probeerde Bas. Wederom niet zo succesvol. Ik vond het zielig voor het meisje en probeerde haar te bevrijden van een niet zo recht fietsende Edgar.. Gje gje gje.

Echter, ze bleef zelfs even wachten, dus blijkbaar vond ze het toch wel gezellig. Het grootste deel van de rit fietste ze naast mij. Dat ze naar school moest, en dat ze maatschappijleer moest halen, anders was het hele jaar voor niets geweest. Dat staat me er nog van bij.

Bas fietste voor, omdat ik het naast ons te gevaarlijk vond. Ik zal wel hebben geroepen dat hij op moest souten. Nu kreeg hij nog meer ruimte om van links naar rechts te gaan, en kon de bosjes aan de rechterkant niet meer met rust laten. Een ontzettende aantrekkingskracht.

Uiteindelijk kieperde hij om en lag hij midden in de bosjes. Wij fietsten door. Kwam vast wel weer goed. Af en toe omkijkend verzekerde ik mezelf ervan dat Bas ons inderdaad ook zou volgen.

En inderdaad, even later begon er weer een lichtje te schijnen. En het doofde ook weer. Een greppel, aan de linkerkant dit keer.

Uiteindelijk sloeg het meisje rechtsaf, naar huis, en gingen we met z’n twee-en door. Dat ging redelijk. Ik bleef op veilige afstand, en Bas bleef uit de greppels.

Totdat we twee auto’s tegen kwamen. Achter elkaar reden ze. Bas blijf rechts! riep ik nog. Waarop ie “tje tje tje” riep en in het midden van de weg ging rijden. Ik zag de botsing bijna al gebeuren.

De jeep ging naar links, voor ons rechts. Precies op dat moment vond Bas het inderdaad ook beter om rechts te gaan rijden, waardoor ze elkaar nog maar net konden ontwijken. Het raampje ging over, en er kwam commentaar uit.

Toen ik dichterbij kwam zag ik de blauwe en oranje strepen op de jeep. Great. Ongeveer 1 politie jeep op het hele eiland, en Bas rijdt er zowat tegen aan. Politie was knorrig, maar we konden uiteindelijk toch doorrijden.

Uurtje of vier naar bed, en de volgende dag lekker uitslapen.

De laatste volledige dag voor de boeg. Een wandeling naar het strand. Hier vind je een hoop artistieke foto’s van terug. Bij gebrek aan mooie vrouwen, heb ik maar een hoop natuur foto’s gemaakt, waarvan sommige best gaaf zijn vind ik. Bijvoorbeeld de laan die we af moesten fietsen om het park uit te komen.

De zand verstuiving op het strand. De voetstappen van Bas. De zon die op komt, en het ijs op het wad.

Nouja… je kunt het allemaal bekijken in de complete verzameling.

Na deze strandwandeling weer lekker relaxen in de sauna enzo, en daarna eten, een biertje en een spelletje. Trivianten. Niet gewonnen natuurlijk, rot spel.

De volgende dag extreem vroeg op (7:00) om de boel schoon te maken. Om 10:00 moesten we de sleutels inleveren, en om 10:30 de boot.

Wij bikkels gingen lopen. Een uur lopen door de snijdende wind. Maar het was wel mooi. Een lekkere wandeling.

Het ijs was we onderweg tegen kwamen was ook erg mooi. Op het wad..

En toen alweer richting huis. Een geslaagd weekend. Zeker een aanrader. Kijkt U zelf maar.