Motor motort niet meer

Ik ben vet technisch! riep ik nog opgewerkt toen Pim langs kwam, en ik bezig was mijn gloednieuwe bougies in te draaien. Klusje van niks. Kind kan de was doen. Ging allemaal prima.

Tot de vierde, en laatste, nieuwe bougie erin moest. Die wilde in het begin even niet pakken, leek wel. Na wat wroeten leek hij ineens wel te pakken, 1 of 2 slagen draaien ging hij eigenlijk niet verder meer.

Da’s vaak een slecht teken, kon ik mij herinneren. Zo ook dit keer. Misschien een stukje doordraaien, zodat hij weer in het schroefdraad valt, dacht ik nog. Dus een stukje doordraaien. En maar steeds stroever gaan. Nou, dan zit hij echt niet goed.

Ik nog vragen bij de meneer van onze garage. Nouja, als het dezelfde is, dan moet het gewoon passen. Dus ik kan gewoon doordraaien? vroeg ik. Ja, dan moet dat kunnen, was het antwoord.

Toen hij er voor de helft in zat en redelijk muurvast leek het me vestandiger wegenwachtDude Ruurt te bellen. Hij zei van oei oei oei, en oh oh oh. Niet goed. Zoiets dacht ik al, maar ik wilde het niet denken. Ik wilde graag horen, oh geen probleem, dat los je zo en zo op, gebeurt wel vaker!

Maar ik hoorde een hele tijd oei oei en tsja, en ook nog god wat moet je daarmee. Boel niet goed dus.

Zelfs zo niet goed dat ik vandaag met de bus naar huis kan. En dat wegenwachtdude volgende week langs komt om te kijken of we de boel weer recht kunnen tappen.

Iets waar de garage best moeilijk over deed. Ze reageerde een beetje alsof het mijn schuld was. Mijn feestje, zeiden ze. Hmpf. Hoeveel kan er nou mis gaan aan het verwisselen van een bougie? Dat snappen zij toch ook wel.

Via een andere garage, hier in de buurt, kreeg ik te horen dat het me zo’n 900 euro ging kosten. Vanaf, dan. Dat ik net zo goed kon proberen door te draaien, want mis was het toch al.

Mijn conclusie was dat ik maar net zo goed samen met wegenwachtDudevriend Ruurt kon proberen om zèlf dat schroefdraad erin te jensen. Daar heeft ie een truucje voor. Een truucje niet zonder risico’s, maar toch.

Iets met een oude bougie, veilen, en veel geduld. Dat zou eventueel moeten kunnen.

Nu maar hopen dat het allemaal meevalt. Want 900 euro heb ik niet, dus dat betekent verkopen. En weet lekker met de bus voortaan. Kijk er al naar uit *not*.

Ongelovelijk, hoe 1 klein kutbougietje je hele motor kan verknallen.

Ik moest niet meteen het ergste denken, zei Ruurt, maar ik kan wel zeggen dat ik er absoluut niet vrolijk van wordt. En da’s dan nog een understatement.

Kutzooi.