Ik heb de tijd terug gedraad, echt waar! Het klinkt ongeloofwaardig, maar het is echt zo.

Ik heb de tijd terug gedraaid, en toen hebben de mensen gewoon iets dubbel gedaan. Ze hebben twee keer naar hun werk gereden, of twee keer de hond uitgelaten. Maar dat weten ze niet, want alles is terug gedraaid.

Behalve ik. Ik ging gewoon door met waar ik mee bezig was.

Hoe ik daar bij kom?

Om 8:00 ging de wekker. Ik had drie keer op snooze gedrukt.. en dat is een beetje dom, want dat is de gevaren zone. Twee keer kan gewoon, maar drie keer, dan moet je gaan haasten. Ik was mij daar van bewust toen ik het deed.

Toen ik uiteindelijk uit bed kwam, en ik bedacht dat ik me nog moest scheren, werd ik hier al minder bewust van. En toen ik uiteindelijk bezig was met aankleden, en ik op de klok zat dat het kwart voor was, wist ik dat ik het niet ging halen. Want ik moet om kwart voor de deur uit om de bus te halen, en dat doe ik doorgaans niet in onderbroek.

Een trein later dus, ben ik half elf op m’n werk in plaats van 10 uur. Nouja, niks aan te doen. Kan ik nu wel iets rustiger aan doen, en beneden een kopje thee drinken.

Zo gezegd zo gedaan, en hup .. op reis naar het verre Amsterdam.

Toen ik uitstapte op Sloterdijk en naar boven liep voor de metro, kwam ik zo’n bord tegen waarop staat aangekondigd hoe laat de trein komt. 9:07 .. hm .. die zal flinke vertraging hebben dan.

Een ander bord, 9:15 .. Een stationsklok .. die wees 9:10 aan. HUH!?

Eens even op mijn eigen tijd kijken. Telefoon uit de broekzak … 9:09 gaf ie aan. Hoe kan dat nou?!?

Volgens mij is er tussen Amsterdam en Hoorn geen uur tijdsverschil. Het mag dan een eind reizen zijn elke dag, maar zo erg is het toch ook weer niet.

Dus ik heb de tijd stil gezet. Dat moet het zijn. Vraag me niet hoe ik het gedaan heb, want dat weet ik niet. Hopelijk kom ik er ooit nog eens achter.

Weetje, ik ben echt moe. Hegron was wel onwijs koel. Rondleiding door de fabriek gehad.. wat douche shampoo meegehad, althans, Bas dan. Staat er weer eens iets anders op het bureau dan een fles dure whiskey.

Misschien lokt het andere klanten. You never know …

Dames en Heren, vandaag zal de trein naar Amsterdam niet rijden tussen Purmerend Overwhere en Zaandam. NS zet bussen in.

Great, en ik was al later. Een stuk of 10 mensen namen een sprintje naar de bus. Er gaat ook een bus naar Amsterdam CS, maarja, ik moet er eigenlijk in Sloterdijk uit. Twijfels alom.

Toch maar met de bus. Dan weet ik tenminste zeker dat ik normaal bij CS terecht kom. En dan neem ik daar wel weer de metro.

Zo gezegd zo gedaan. Die bus gaat echt alle kleine dorpjes af.. heel irritant. Eenmaal aangekomen bij Amsterdam CS effe een broodje gekocht, want ik had ook nog niet ontbeten.

Metro 51 had ik nodig volgens mijn metro-kaartje-in-pocket-formaat. Dus die genomen, en dat ging allemaal prima. Ware het niet dat hij maar tot Zuid WTC gaat, en ik daar moet overstappen.

Ik was er van overtuigd dat ik moest overstappen op de 50 naar Gein, die ik ook neem als ik in Sloterdijk opstap. Had ik er even niet bij nagedacht dat Zuid WTC een halte verder is, en ik dus een halte terug moest met lijn 50!

Daar kwam ik gauw genoeg achter toen ik in de 50 naar Gein zat. Dus bij RAI gauw weer uitgestapt, en gelukkig kwam daar ook de 50 naar Isolatorweg, dus helemaal geen schade wat dat betreft.

In de tussentijd begon het flink te hosen, en was ik al wat nat geworden.

Op plaats van bestemming stapte ik uit en was het gelukkig droog. Dacht ik. Toen ik beneden kwam, onder het viaduct vandaan, begon het mooi weer te regenen. En te waaien. En regen met wind erbij, dat snijdt best wel. Heel vervelend.

Alles bij elkaar best wel frustrerend dus. Maargoed, ik ben er nu, dus ik kan weer loggen .. ehhhh .. werken ;-)

*FRUSTREER!*

Jezus wat kunnen mensen van een administratie van een school toch moeilijk doen. Waarschijnlijk krijgt ze te weinig sex ofzow. Hier het verhaal.

Jasper geeft mij de telefoon en zegt dat het het Regio College is. Verbaasd omdat ik telefoon heb, nog verbaasder omdat het school is, neem ik aan.

Over de praktijkovereenkomst. Het bedrijf waar je stage loopt, moet een praktijkovereenkomst tekenen met school, zodat verzekering en dat soort zaken geregeld zijn (denk ik). Dat hoor je meteen op te sturen als je begint.

Toen ik laatst op school was, had ze het er al over, en zou ik het navragen. Dat heb ik ook gedaan, en volgens Bas hebben we het gewoon opgestuurd. Maarja, ik ben eerder begonnen (ruim een maand), dus waarschijnlijk is school het kwijt geraakt, of misschien de PTT.

Goed, “Shit, helemaal vergeten! Ik ga het gelijk effe navragen” roep ik op een vrolijk-vriendelijke toon. En ik loop naar Bas toe (looptelefoons zijn handig) om het meteen even te vragen.

Weer antwoord Bas dat hij het al opgestuurd had, en meteen herriner ik me dat ik het toen ook al gevraagd had. Dus ik zeg dat tegen haar. Nou, dat kon niet. Ze had het niet ontvangen. Dus ik zeg, misschien is de PTT het kwijt geraakt ofzo. Ik heb dat wel vaker mee gemaakt, toen ik nog een vriendinnetje had helemaal in het zuiden, en we veel briefcontact hadden. Schade op iets van 25 brieven: 1 volledig weg, 1 verscheurd en verfrommeld.

Anywayz, dat kon niet volgens de tiepmiep. Het lag allemaal aan het bedrijf, aan ons. Want gisteren had ze ook al een bedrijf die zei dat ze het echt hadden opgestuurd, maar die hadden terug gebeld dat het toch nog in de la lag.

Dus dan is dat hier ook zo, logisch.

Maar nee, wij hebben het opgestuurd zeg ik nogmaals. “Nou, laat het je baas dan nog even nazoeken, en neem anders nog even contact met me op, dan moet ik een nieuwe maken”.

“Maak dan maar een nieuwe, want we hebben hem echt opgestuurd” zeg ik. “Nou, bedankt, lekker bedrijf dan” reageert ze, nu zwaar ge-irriteerd. Nog steeds met een toon van het-is-allemaal-jullie-schuld.

Voor de tweede keer reageer ik met “Misschien dat de PTT het gewoon kwijt is geraakt?!” en toen reageerde ze heel, heel kinderachtig “Ja, misschien dat ze daar ook wel woedend heten. Misschien eens een andere naam verzinnen, zou leuk zijn. Dag meneer op den Akker!” en plop, weg was ze. Gewoon opgehangen!

Wat een vreselijk mens. Bah. Ik had vroeger op school al ‘n hekel aan d’r als ze weer eens moeilijk deed over het uitprinten van een rapport ofzo. Maar de laatste keer vroeg ik het heel lief, en reageerde ze ook best lief, dus dacht ik dat het misschien toch ook een beetje aan mij lag.

Zo zie je maar weer hoe je je kan vergissen in mensen, vooral mensen op school. In ieder geval kunnen ze Woedend! wel doorkrassen op hun stage-plaats lijstje. En elke leerling zal het horen. En elk bedrijf waar ik nog kom te werken. Neem alsjeblieft geen leerlingen aan van het Regio College uit Zaandam!

Hoe un-opfok ik mezelf nu?

Vandaag was het weer lekker druk. Vreemd eigenlijk, hoe er zoveel mensen zwijgzaam bij elkaar staan. Terwijl we ook een stomzinnig gesprek kunnen houden over het weer, wat op dat moment niet echt geweldig was. De regen was gelukkig net gestopt, maar het was nog steeds grauw.

Als “bekende” zag ik de maatschappelijk werkster. Je weet wel, de blonde dame die het over haar (ex?-)drugsverslaafde vriend had gehad met een vriendin of kennis.

Zoals altijd zei ze nu ook gedag, hoewel het initiatief eens van mij kwam. Verder niets uiteraard. Bushokjes mensen zeggen hoogstens goedendag. Nieuwe bushokjesmensen vragen eens vertwijfeld of het de goede bus is, en of hij nog wel komt, maar verder gaat het meestal niet.

De rest van het bushokje was eigenlijk gevuld met grijze dametjes. Waarvan er eentje alleen maar stond om een ander grijs dametje weg te brengen. Toen de bus kwam namen ze afscheid, en ging ze weer terug naar haar woning (denk ik).

De rest stapte in. Ik heb ze daarna niet meer gezien geloof ik.

De maatschappelijk werkster zat in dezelfde coupe als ik, maar wel op een andere bank, dus die ik heb ik verder ook niet gezien. Laat staan gesproken, dat doen bushokjesmensen niet.

Treinmensen wel overigens. Ik zat gisteren schuin achter een bankstel dinges dan een oud collega van mij, rooie Wouter. Hij werkte in hetzelfde restaurant als ik, en ook dezelfde functie. Keukenhulp ofzo wat dat geloof ik, terwijl het gewoon neerkwam op afwassen.

Hij zat tegenover een vriend van hem, en ze waren in gesprek zo nu en dan. Naast die vriend van hem, dus schuin tegenover hem, zat een klein mannetje met een bol hoofd, en een witte baard. Ik schat hem een jaar of 50, en hij had pret oogjes. Hij mengde zich zo nu en dan in hun gesprekken door een opmerking te plaatsen, waarbij zijn pretoogjes gingen twinkelen en er een glimlach verscheen op zijn mond.

Het was een vriendelijke man denk ik. Het had de kerstman wel kunnen zijn, ware het niet dat die nu nog op de Noordpool is, om cadeau’s te fixen met z’n hulpjes.

Ook als de trein weer eens vertraging heeft, hebben mensen vaak gesprekken met elkaar. Dat het eergisteren ook al weer raak was, en ze toen zelfs met bussen vervoerd moesten worden. Belachelijk natuurlijk. Maarja, je moet toch wat?

Nee, ik denk dat treinmensen gezelliger zijn dan bushokjesmensen. Hoewel je met bushokjesmensen een intiemere band hebt, want die ruimte is nu eenmaal kleiner, en kom je elkaar dus vaker tegen. Als je begrijpt wat ik bedoel.

En anders maar niet … :-)

Ik wist even geen subject te bedenken. Voor onze sponsor van het nachthoorns domein, hou ik een paginaatje bij met hun nieuwsbrief. Snel safe en simpel. Geen design hoogstandje, want ik ben nu eenmaal geen designer. Techniek gaat me iets beter af.

Maargoed. Kom je bij het sigaar genootschap. Leuk, siteje opgericht.. maarja, dan werkt de helft van de links weer niet. Althans, als je er op klikt, zijn ineens de andere knoppen verdwenen. Beetje jammer.

Verder onderzoek wijst uit dat het gewoon ergens thuis gehost wordt, en het daarom zo verrekte traag gaat.

Nouja, evengoed leuk om nog zulke persoonlijke dinkies tegen te komen op het web, toch?

Hij is in bestelling, had ik dat al verteld? Ik heb onze nieuwe harddisk voor in Loesje besteld. Zodat ze weer wat meer mp3’s kan storen.

Hebben we straks 20+60 GB voor mp3’s. Is dat niet stoer?

Ik denk dat ik mijn cd speler niet zo hard meer nodig heb straks.

Aaahhhhh!! RSI RSI! Paniek paniek! Peeuw peeuw!

Mijn arm gaat bijna in een kramp schieten. Een duidelijk symptoon van RSI volgens mij.

Ik ben als de dood voor RSI.

Valt het op?

Werden we net gebeld of we misschien een cursus wilde volgen. Nu wil Evita wel wat gaan doen met Flash, en ik wil wat gaan scripten in Flash, dus willen we dat samen wel gaan doen.

Dus wij kijken bij www.newhorizons.nl .. blijken al die links niet te werken. Misschien een foutje van tiscali hoor, want daar ging m’n traceroute heen, maar toch. Het staat behoorlijk slordig.

Overigens vond ik de internationale pagina ook niet indrukwekkend, en al helemaal niet overzichtelijk.

Nee, ik denk dat we ze maar een offerte sturen voor een nieuwe website, en die cursus ergens anders volgen.

Mijn voornemen klopt al niet helemaal meer huh? Gisteren alweer de bushokjes blues vergeten. Nouja, laat het dan maar een onregelmatig geupdate column worden. Weet ik het.

Anywayz. Vandaag zat er 1 vrouw bij het bushokje, die ik niet kon. Komt dus niet uit de wijk denk ik. Ze had een blauwe sjaal. Niet zo’n sjaal die tegen de kou is, nee gewoon een sier sjaal.

Ze riep wel erg vrolijk en duidelijk goedemorgen, dus dat was opzich wel positief. Ook wist ze niet zeker of de bus die voor onze neus stopte wel naar het station ging. Ik wist haar te verzekeren van wel. Is mn goede daad ook weer verricht.

Verder zat ik in de trein tegenover een meisje met een Hella Hansen jas. Nou vind ik mensen met zulke jassen (net als Gaastra jassen) al gauw op zeilmensen lijken. Niks mis mee natuurlijk, maar nu zijn wij van de motorboot club. En op de een of andere manier is dat water en vuur.

We hebben een keer in een have gelegen, waar het erg druk was. Dus dan moet je dubbel liggen. Gaan er mensen aan jouw boot aanleggen enzow.

‘s Morgens werden we wakker, en mijn stiefvader heeft letterlijk over de railing gehangen en GOEDEMORGEN! geroepen. Ze veroerde zich niet, en deden net alsof ze niets hoorden. En zo gaat het dus 9 van de 10 keer met die zeilers.

En zo groeit bij ons ook een soort vooroordeel over zeilers. En zo zal het wel altijd water en vuur blijven. Waarom dat toch moet, begrijp ik nog steeds niet. Misschien dat een lezende zeiler me het eens kan vertellen.

Maargoed. Ze haalde een boekje naar boven over de wet over vuurwapens. En later oordopjes… ze zat dus op de politieschool, concludeerde ik. En vandaag gaat ze vast en zeker de schietbaan op. Spannend hoor…