Vanochtend regende het. Best hard. En dan neem ik maar liever de bus, die dan op het hoekje stopt van het Stadionplein. Een soort drie-weg splitsing is er daar, ontzettende puinhoop ook…

En daar stoppen dus alle bussen ook.

Dacht ik.

Nu gaan ze dus allemaal wel die richting op, en komen ze er ook voorbij. Maar als je dan keurig op het stop knopje drukt, stopt hij niet. En rijdt de bus gewoon door naar de rotonde, veel te ver.

Gelukkig was er nog een vrouwtje die zo “dom” was om de verkeerde bus in te stappen. Maargoed. Deze valt dus af, voortaan moet ik een andere nemen. De 171, 172 stoppen er wel volgens mij.

Of gewoon door de regen lopen.

Wham op yorin … edge of heaven. Yorin is koel.

Hee, kijk nou, ik sta zomaar in de Hopla lijst van Puck. Daar ben ik toch wel een beetje trots op hoor. Mag dat?

F heeft zijn reaktie dinges weggehaald. Dus we kunnen niet meer reageren, da’s logisch.

Hij gaf er toch al geen antwoord op. Ik vroeg hem namelijk hoe oud ze waren. Mij bekruipt namelijk het gevoel van niet zo oud. Veel te jonge ouders, enzo. Erg lastig allemaal.

Bovendien blijkt hij nou ook nog eens verliefd te zijn op ene S. Het verhaal wordt maar gekker en gekker. Boeiend, dat wel. Maar ik kan haast het gevoel van “eigen schuld” niet onderdrukken. Waar er twee ruzie hebben, hebben er twee schuld. Maar zou hij er zelf ook niet aan meedoen?

Ben benieuwd hoe het afloopt, verder. Blijf het wel volgen hoor.

Update (22:13) – Sta ik even later bij Marnix te kijken, en dan staat dat reageer ding er ineens weer. Dus mijn excuses! :-). Bovendien is de boel nu ook omgekat, enzo.

Je kunt niet trommellen met fineliners. Daar gaan ze van lekken.

Wauwie de powie. Ik ben dus echt een reteslechte designer. Dat mag duidelijk zijn.

Maar nu heb ik iets gefixt waar ik zelf best wel trots op ben, min of meer. Misschien ga ik het ooit wel leren.

Voor de echte designers onder ons is het peanuts natuurlijk, maar ik ben er best trots op. Waarschijnlijk m’n beste design ooit.

Nu nog even online maken enzo. Met de knopjes, de tekstjes, de framepjes. Dat gedoe dus allemaal. Nog even geduld. (Alsof iemand erop zit te wachten)…

Update (15:12) – Hij is af zeg maar. Marnix lacht zich te pletter natuurlijk, maar ik ben er best trots op. En het is een stuk beter dan het was. Dus. Hier moet je klikken, om het te zien.

In mijn statistieken dinkie zag ik dat er iemand van uniqorn.demon.nl kwam. Dus nieuwschierig als ik dan ben, ga ik vaak effe kijken of er niet een website achter schult. En jawel hoor.

Op de Uniqorn site staat iets over een blinde geleidenhond. Niet helemaal duidelijk was me nu of de maakster van deze website zelf blind was, of dat het misschien een trainster van die honden was ofzo.

Via een linkje kwam ik dan op haar weblog. In het eerste berichtje vond ik iets over kleurpotloden. Hoe kun je nu tekenen als je niets ziet? Dus, ze is niet blind dacht ik.

Maar verderop zie ik dan weer een stukje over een nare ervaring met blind zijn. Dus nu ben ik confused.

Maarja. Ben even te druk met andere dingen om het verder uit te zoeken. Ik zou eens moeten mailen. Maar dat is dan ook zo bemoeizuchtig.

Ben je blind? Oh, maar, hoe kun je dan een website hebben?

Gek zou je d’r toch van worden, als elke bezoeker dat zou vragen? Dus laat ik maar niet tot last zijn.

Ik was eergisteren zeer artistiek bezig, vond ik van mezelf. Wat foto’s bij het Ijsselmeer genomen.

En ook van het Park Schouwburg wat toen helemaal ingestort is. Volgens mij is dat nog op het nieuws geweest. Nu zijn ze gestopt met bouwen schijnt het, totdat er is uitgezocht wie er schuldig is en wie dat allemaal gaat betalen.

Maar de mooiste foto vond ik wel van het kruiend ijs. Mooi helder, en mooi duidelijk. Zo mag ik wel meer foto’s maken, vond ik zelf.

De rest was dus niet zo bijzonder eigenlijk. Maar dat komt vast nog wel. Ongetwijfeld.

Overigens hebben die stomme katten mijn camera nog van de tafel gegooid. Maar gelukkig doet hij het nog, en volgens mij is hij nog steeds okay. Scherpe foto’s enzow gaan nog wel. Nouja, anders moet hij maar ter reperatie. Ik heb er zo’n extra verzekering bij, dus ik zeg gewoon dat hij dit ineens doet.

Maargoed. Die kat heeft het wel effe moeten ontgelden zeg. Wat was ik kwaad. Je kan ook echt helemaal niets op tafel laten liggen.

Jeetje. Ik ben gewoon de laatste die er nog is, van Woedend! … Ik kwam dan ook wel wat later binnen, maar toch. Het voelt zo raar, toch wel, denk ik.

Net of het heel laat is.

Dat had ik gisteren ook al, bij het nieuwjaars concert. Maar daar vanavond of morgen meer over. Ik moet eerst Walter en Whiskas nog even bijlezen. Ook vanavond, thuis.

Dan mag ik zelf weer schrijven. Ofzo. Als ik nog zin heb om achter de computer te zitten, want zo goed voel ik me niet. Hongerig en slapjes in de benen. Vervelend. Moet morgen wel weg zijn hoor.

Anders blijft het vervelend.

Dat we in het Olympisch Stadion zitten wil niet zeggen dat we dan ook gelijk alles maar weten wat er gaat gebeuren. Of dat we het telefoonnummer weten van degene die dat wèl weet.

Stichting WK zijn we ook niet. We zijn gewoon een bedrijf, maar geen gewoon bedrijf, dat in het Olympisch Stadion zijn werk doet.

En het WK wordt volgens mij niet hier gehouden. Maargoed.

Probeer de telefoongids eens zou ik zo zeggen. Dank U.