Even wat kleding verwissellen thuis (en dan vergeet je de schoenen, en loop je dus met rood en gele veters rond). Een financiele bijdrage in een enveloppe, geen tijd voor een kado :-(.

En op naar Almar. Was ik nog nooit geweest. Nieuwe kansen, nieuwe prijzen. Echt leuk om eens ergens anders te zijn dan waar je standaard bent. Ik bedoel, standaard is okay, maar ik vind het altijd leuk en een uitdaging om nieuwe mensen te leren kennen.

Waar kan dat beter dan op een verjaardag waar je anders nooit komt? Met mensen die daar komen, die je soms van gezicht kent. Soms ook nog van naam, uit de kroeg ofzo. Of soms gewoon helemaal niet.

Na een tijdje was het bier op, paniek paniek. Maar er was nog een vaatje. Dus kreeg ik bier uit een plastic bekertje.

Goed gesprek gehad met Cindy. Zo leer je elkaar nog eens beter kennen ook, na verloop van tijd. Da’s goed. En toen ineens werd er besloten om naar de kroeg te gaan. Om 1:30, dus dat is nog krap ook. Geen tijd meer voor een kroegentocht.

Ik moest pinnen. Dus was de groep even kwijt. Cindy was de groep ook kwijt, blijkbaar, en vond zelf dat ze al aardig dronken was. Nouja, dat zal ze zelf wel beter weten dan ik .. haha. Anywayz, wij wilden naar de Tempelier, en de rest wilde naar het Kroegie.

Al de charmes in de strijd, maar niks hoor, ze liepen zomaar weg. Wij eigenwijs, wij evengoed de Tempelier in. Met z’n twee-en.

En we waren eigenlijk best tevreden over ons besluit. Cindy was niet meer in staat om van de kruk af te komen zonder te vallen, dacht ze zelf. Dus gedanst werd er niet. Opzich geen probleem, want ik kan het toch niet. Maar toch vind ik het wel geinig, en hey, als ik eenmaal bezig ben, kan het me toch niet meer schelen.

We gingen aan de borrels. Rooie wodka met Red Bull. Het was geen rode wodka, en ook geen echte red bull (het komt uit een pompje?!), maar het smaakte er wel naar. En het kostte er ook wel naar. Dus vrolijk doorgaan. Borrel na borrel. Tot een stuk of 5, 6.

Toen vond ik het niet meer verantwoord om een klein meisje op een kruk te laten zitten, als de kans groter wordt dat ze eraf lazerd. Op is op, moe is moe. Dan moet je naar huis. No problem.

Dus ik zei we gaan! en jij moet naar huis. En dus gingen we. Netjes thuis gebracht, om er zeker van te zijn dat het onderweg niet mis ging. En mooi op tijd naar huis .. uurtje of drie geloof ik. Half vier thuis. Nog eventjes wat eten, want dat avond eten, daar was ook niet veel terecht van gekomen.

En toen mooi op tijd naar bed. Niet al te dronken. Dus vandaag redelijk fit. Moet morgen geen problemen opleveren in ieder geval. En da’s goed. Ik leer het wel.

Bedankt voor de gezelligheid Cindy :-). We blijven stug naar de Tempelier gaan hoor! Haha.

Dus gisteren was het tijd om weer eens op wedstrijd te gaan. Om 9:30 verzamelen, pfoe, wat een tijd.

Bij binnenkomst riep Tonnetje (zie boven) of ik een biertje wilde. Vast een geintje, dacht ik, maar zelf stond hij ook al aan een biertje! Nouja, ik laat me natuurlijk niet kennen. Bovendien had ik de keuze tussen koffie en bier. Koffie kan ik in de vroege morgen meestal slecht verdragen. Gaat m’n maag van omkeren, enzo.

Met moeite was dat broodje grillworst erin gegaan, dus laat die koffie dan maar zitten. Biertje, lekker. Niet dus. Gadverdegadver, wat is dat vies op zo’n tijdstip.

Een kater kan de oorzaak niet zijn, want er was vrijdag bij Bløf niet zo veel gedronken. Dus nee, dat lijkt me onwaarschijnlijk.

Anywayz… even later moesten we toch echt maar eens vertrekken. Want je moet er een uur van te voren zijn ofzo. Belachelijk, maarja, we kennen de omgeving niet zo goed, dus dan is het toch maar beter om op tijd te vertrekken.

Ijsselstein zag er best leuk uit. Dat kun je misschien wel zien op de foto’s ook.

Dus vol goede moed begonnen we. Helaas was het eerste podium niet erg geweldig. Midden in een straat, veel te smal, en er moeten continu mensen door. Had niet de indruk dat de inwoners van Ijsselstein het helemaal eens waren met dit evenement.

Toch wel een leuke show neergezet. Een van onze handlangers had gespiekt dat hij ons een 6,5 had gegeven. Hmpf. Dat was wel lager dan normaal, zeg maar. Eikol.

Nouja, goed, op naar het volgende podium. Dit was helemaal erg. Gewoon in een lange, erg smalle steeg. En ook hier moesten er steeds weer fietsers door. En dat terwijl we ons zo hadden opgesteld, dat we de straat afsloten als het ware. Dus eigenlijk konden ze er helemaal niet door, zonder dwars door de band heen te lopen/fietsen. Dus deden ze dat maar. Omrijden was geen optie, blijkbaar.

De jury was hier wel erg vrolijk, ik zag ze een paar keer lachen. Ze lieten ons ook nog zien waarop we met name gejureerd werden. Dit bleek vooral op muziek te zijn. Shit, want wij moeten het van de show hebben.

Hierna nog één keer. Op het hoofdpodium. Eindelijk eens wat publiek. Maar de grootte van het plein was niet te vergelijken met het plein in Poeldijk. En daar staat dat plein dan ook afgelaaien vol. Hier niet.

Uiteindelijk werd er bekend gemaakt wie er bij de eerste drie zaten van alle 26 kapellen die mee deden. Verrassend genoeg zaten wij er ook bij. En concurrent de Roodneuzen. En de Blaasbalgen, maar daar hadden we tot nu toe nog niet eerder ‘last’ van gehad, redelijk onbekend voor ons (toch?). Ik hou het eigenlijk nooit zo goed bij, dus het kan ook aan mij liggen.

Nouja, goed. We zaten er in ieder geval bij. Dan moet je weer opnieuw strijden, en gaan alle tellers weer op 0. Uiteindelijk werden we dus derde. Was te verwachten, naar mijn mening. Maar was dus liever 4e geworden, zodat we niet nog een keer hoefde te spelen en dan gewoon wat eerder naar huis konden. Had me toch een stalpoten! Pfiew.

Toen naar huis, waar we om een uur of acht arriveerden geloof ik. Daar hebben we nog aan de bar gehangen, en heeft Peter de bel van de muur getrokken. Da’s handig, want dan kun je er makkelijker bij, ofzo. Nouja, dat was wel komisch allemaal… Kinderen aan het rennen en vliegen, want pappa was weer thuis. Best gezellig.

Om een uur of half tien werden we eruit geveegd. Terecht natuurlijk. Maarja, een beetje vroeg om naar bed te gaan nog, zo op de zaterdag avond.. dus op naar de verjaardag. Zal ik maar even een apart stukje van maken, anders wordt dit weer zo lang, haha.

Dat was heftig zeg.

Was nog nooit in de Ahoy geweest. Maar ik vraag me nu af waarom eigenlijk niet. Ge-wel-dig. Lekker knus… en ik dacht dus dat het echt een stadion was.

Maar het is gewoon overdekt, zo blijkt. Dus dan kun je lekker in je t-shirtje zitten enzo. Heel goed. Klonk overweldigend. En je kunt gewoon meebrullen, want dat doet iedereen.

Moet maar vaker naar concerten gaan dus. Echt wel.

… maar door te zeggen dat ze de vorige liedjes maar moet draaien, zit er ineens toch een heleboel gevoel in. En gaat het dus wel ergens over.

Dat is nou Acda en de Munnik. En dat is gewoon goed.

Motor rijden rulez! Volgens mij is dit het model waar we op lessen:

Vandaag dus eigenlijk het laatste deel, op het terrein. Heb nog wat speciale verrichtingen gedaan. Cirkels rijden, achtjes rijden, slalommen, en wat nieuw was voor me: de remproef.

Aan komen rijden. Opschakelen naar, uiteindelijk, z’n 30. En dan van 50 km/h naar 0, zo snel mogelijk. Dat is best even verwarrend. De remmen mogen niet blokkeren, je moet ver vooruit blijven kijken, en aan het eind moet je nog terug geschakeld hebben naar 1 ook. En dan wel met het goede been op de grond, want het linkerbeen moet dus op de schakeldoos blijven.

Pfoe, dat is best een hoop nadenk werk, als je dat allemaal in een paar seconden moet bedenken. Maargoed, het ging wel redelijk in ieder geval.

De instructeur durfde nu wel de weg met me op in ieder geval. Ik keek hem vol ongeloof aan, maar hij maakte geen grapje. Jammer joh, eerst even theorie halen nog.

Terug naar Hoorn kon ook achterop de motor, dat was wel tof. Geen geklooi met bussen, en het is natuurlijk wel even spannend zo achterop bij de instructeur. Eens zien hoe hij dat nu doet. Nouja, beter dan ik dus, dat mag duidelijk zijn. Wel lekker op tijd terug, zodat ik de trein van 10:04 gewoon kon halen.

Al met al erg leuk … 30 mei de volgende les! Dan heb ik theorie (24 mei) hopelijk op zak. Jiiiieeeeha!

26 april, 20:15

Regen. Ramen aan alle kanten. Ik zit in de auto op weg naar de repetitie. De auto van Ruurt. Met een knappe geluidsinstallatie.

En dan Within Temptation draaien. Ware traktatie!

Ik ga nog even verder genieten…..

Op verzoek van Luciano, even een fotootje van Bibi. Onze stagaire, aan het snuffel stage lopen.. ofzo. Dus over een week is ze weer weg.

Ineens zal Luusje er morgen wel zijn ofzo natuurlijk. Haha. Nou goed.

Aan mij de eer om de deur open te maken vandaag, om 9:05 ofzo. Opzich wel lekker, want dan kun je jezelf tenminste wakker schudden met eigen herrie. (Schoolplein van Thomas en Acda had ik even behoefte aan).

Bibi zou ook om 9:00 komen, maar die zie ik mooi niet. Is vast nog niet gewend aan het harde bedrijfsleven, haha. Ik ook niet overigens.

Nee, dat vroeg opstaan is maar niks. Niks voor mij. Misschien is het een ritme, wat ik moet opbouwen. Dus we gaan gewoon nog even door. Voordeel is natuurlijk wel dat ik wat eerder thuis ben. Moet ik wel ook eerder weggaan, maar dat terzijde.

Nu eerst eens even wakker worden, en die misselijkheid weg zien te krijgen. Heel gek, maar die Goeie Morgen drinkontbijt zorgt toch elke keer voor maagklachten.

Misschien dat een heel pakje toch iets te veel van het goede is.

Sja.. Het zat er opzich wel in natuurlijk. Ik bedoel, ik sta er niet gek van te kijken.

Het mag niet. Het is belachelijk. Het is fout. Maar het zat er altijd in. En ik kan ook niet zeggen dat ik er een traan om moet laten. Vond die man maar gevaarlijk.

Nogmaals, dat is geen reden om iemand maar voor z’n raap te schieten natuurlijk. Strak knallen ze mij ook neer, om dit stukje hier.

Helaas. Het zij zo.

… naar bed, dan weet je zeker dat je morgen wakker bent.

Moet je wel kunnen slapen natuurlijk…