Tiddo heeft wat nieuws. Een lekker grachtenbittertje.

Dat moet geproefd worden natuurlijk.

Shantee!

Update: het heet grachtenborrel …

Heb je het toch gedaan.

Apart weer :-).

Baas Marnix is verkouden.

Geen gehoor. Het lijkt nog een het meest op een soort zeehond, denk ik. Heel vervelend.

Jezus wat duurde dat uploaden lang. Ongelovelijk. Maarja, het staat er nu, dus we kunnen allemaal kijken.

Parkpop foto’s

Dat wordt dus toch vanavond. Dat stomme thumbnail factory ding had mijn pc bijna gesloopt. Gelukkig is alles weer okay na een un-install.

Maarja. Nu moet ik het thuis dus effe doen. Nog even geduld!

Ja! JA !

Ik heb een mailtje gehad. Ilse heet ze. Dus dat wordt een nieuwe zoekmachine, ben ik bang ;-).

Helaas kan ze niet zo vaak mailen, mailde ze. Damn. En ik durf nog geen SMS-nummer te vragen enzo. Dat is natuurlijk veel te snel enzo.

Nouja. We merken het wel.

Ilse ilse ilse ilse ilse ilse ilse … :-) Sounds good.

Die waren er genoeg. Geen probleem.

Morgen komt er ongetwijfeld een uitgebreider verhaal over Parkpop, en komen ook de bijbehorende fotos’s online. Maar nu even niet.

Nu wil ik alleen maar even 1 klein dingetje kwijt.

We waren een behoorlijke tijd bezig om uit te vinden waarvandaan de pendelbus nou eigenlijk ging. Maar uiteindelijk hadden we die toch gevonden.

Naast me in de bus, kwam een meisje staan. Met een radiootje. Een dude vroeg iets over dat radiootje, ik ging er op door. Wat voor zender ze dan wel niet luisterde. Evers? Stelders? Noem er twee en het lijkt net of je er verstand van hebt. Vond ik.

Gezellig aan de praat. De hele reis. Twintig minuten ongeveer. Geweldig. Ik vond het super gezellig.

Uiteindelijk waren we er bijna. Nu of nooit, dacht ik. Of nu, of nooit. Ik geef of nu een kaartje, en dan heb ik kans op een tweede contact, of ik doe het niet en sla me een week lang voor m’n kop.

Uiteindelijk heb ik de moed weten op te brengen om haar het kaartje aan te bieden. Het Woedend! kaartje. Dus niet zomaar een eigen handgemaakte weet-ik-veel-wat kaartje. Nee, een echte.

Ik kon er niet over uit. Louwrens sliep nogal in de bus, maar ik kon er niet over uit. Ze moet me wel mailen. Ik hoop dat ze mailt. God, wat hoop ik dat ze mailt. Wat een leuk meisje. Gewoon, zomaar, was leuk, en ze moet wel mailen.

Dus mailen maar.

Ik hoop het echt. Echt.

Even bij een vriend op bezoek. Kratje later is het alweer bijna ligt. Sja, dat voorspel je niet. Dat gebeurt gewoon.

Maar morgen evengoed naar Parkpop natuurlijk. Het schema wordt nu uitgeprint, en de accu van de digicam staat op de lader hoor. Wordt vast een succes.

Dus tot morgen allemaal! Trein van 11:00 :)

Goed. Alles en wel uitgeprint, economisch de ruimtes benut. De stukjes uitgeknipt. Klaar voor het “ironen!”.

En dat je dan je vel erop legt.. terwijl je de hele tijd al het idee hebt .. dit gaat TE goed. Fuck. Dat was ook zo. Hij moest in spiegelbeeld.

Maareuh. De beroemd-in-wording spreuk van Louwrens en mij staat erop :-). Haha. Komt dat zien. Enzo.

(meeting)

In de stad zou ik effe twee shirtjes en wat transfervellen kopen. En dan meteen effe kijken naar die Sony Groove oordopjes die ik vroeger had en zo perfect zaten.

Kom thuis met 20 lege cd’s, een nieuwe cd-brander, t-shirts. Ohja, en transfervellen.

De Sony Groove dopjes kon ik niet vinden. Worden zeker niet meer gemaakt.

Nouja. Valt de schade misschien toch nog mee.

*Not*