Fucking vroeg m’n bed uit. Stratenfestival, dat was ons wijsgemaakt. Stratenfestival in Rotterdam.
Bij een Stratenfestival denken wij aan showbands (of in dit gevallen dweilorkesten, zoals het meestal genoemd wordt) die dan over straat gaan lopen. Voor een prijs ofzoiets, maar dit was betaald. Zal dan wel iets anders gaan.
Echter, dat is niet de opvatting in Rotterdam. In Rotterdam is een optocht ook gewoon een Stratenfestival.
Dus wij komen binnen in één of ander zaaltje in een schooltje. Hier hadden Rotterdammers uit de omliggende straten zich verzameld.
Tijdens de boeking was ons gevraagd of we het zelfgemaakte nummer “Allemaal Rotterdammers” wilden instuderen. Nee. Dat willen we niet. Doen we nooit. Het kost namelijk behoorlijk wat tijd om een nieuw nummer goed in te studeren. Dus een nummer voor één optreden instuderen, da’s geen goed plan.
Bovendien was het toch alleen voor het samenspel, dachten we. We weten wel hoe dat gaat, bij zo’n stratenfestival. Aan het eind spelen alle orkesten samen (een grote bende wordt dat), en dan valt het niet zo op als wij niet spelen.
Nu kwamen we dus in dat zaaltje, en waren wij de enige. De andere 9 kapellen speelden in hun eigen wijk. Die hadden het nummer wel ingestudeerd.
We begrepen nu waarom. De mensen uit de wijk, van de verschillende straten, hadden een soort rap bedacht. Op papier, en dat werd hier dus voorgerapt. Het refrein moesten wij dan doen.
Bleef angstvallig stil. Soepel deden Harold, Jan, Michel en ik mee op het slagwerk, maar kwa noten en muzikale klanken kwamen we niet zo heel erg ver. Al gauw kwam men tot de conclusie dat hier maar de cd moest worden ingezet.
Dat bleek echter nog niet zo eenvoudig. Er was geen cd-speler aangesloten op het stereo installatie systeem. Dus er moest een microfoon bij een draagbaar radiootje worden gehouden. Bovendien moest het refrein precies getimed worden vanaf de cd.
Werd een zooitje. Gelukkig heeft Peter zijn hulp aangeboden. Hij zorgde voor de timing, dat de cd goed stond. Nu ging het opzich al een stuk beter. Als de rap klaar was, kwam de melodie meestal keurig op tijd, en kon de zaal me brullen.
Wat heb ik daar een hekel aan zeg. De tekst was als volgt:
Allemaal Rotterdammers,
Allemaal Rotterdammers,
Allemaal Rotterdammers,
Allemaal Rotterdammers,
Dat is het verschil.
Pakkende tekst. Benieuwd wie dat geschreven heeft.
Persoonlijk vond ik dit zo arrogant dat ik me mateloos heb geïrriteerd aan dit gebeuren. Spontaan kreeg ik zin om Ajax liederen te zingen, of André Hazes eens flink in te zetten. Sodemieter op. Het gaat er toch niet om dat het Rotterdammers zijn? Alsof je er niet bij hoort als je géén Rotetrdammer bent.
Wat mij betreft werkt dit discriminatie in de hand. Heel vervelend. Kan me daar ontzettend over opwinden, maar ik heb me netjes gehouden. Geen mensen uitgescholden, uitgelachen, of flink de waarheid verteld.
Na een uurtje van dit gejodel zat onze taak er op, en hadden we twee (!!) uur pauze. Onze instrumenten mochten in een klaslokaal worden opgeslagen.
Fout.
Geef Jan een schoollokaal (waar van die borden hangen) en binnen no time staat er een levensgrote penis op het bord. Dat wordt lachen als de juf maandag het bord open doet. Ben benieuwd hoe ze dat gaat uitleggen. Jammer genoeg gaan we dat niet meemaken.
Goed. Pauze dus. Tijd om dan maar wat te gaan eten. Bij een duur uitziend tentje, wat vlak bij het station Rotterdam Centraal zit. Iets met “Engels” stond er op de luifel. Het terras was overdekt, en dat kwam best goed uit, aangezien het toch nog een beetje dreigend weer was.
Helaas kon niet iedereen onder het dakje, dus het was te hopen dat het droog bleef.
De ober was buitengewoon vrolijk en grappig. Nouja, dat grappig probeerde hij dan, en lukte redelijk. Niet krom van het lachen, maar hij was in ieder geval niet saai.
Er werd een monster bestelling gedaan, 14 man die te eten en te drinken willen.
De draaideur wilde niet zo meewerken. Het was een ouderwetse waar je tegenaan moest duwen, en dit ging niet zo heel soepel. Niemand die de arme man holp natuurlijk, dus hij moest flink zijn best doen om met al die borden te zorgen dat er niet een hamburger tegen het ruit werd aangedrukt.
Voldaan vertrokken we om 13:30, terug naar het schooltje. De hierboven beschreven penis werd op het bord gekalkt. Het idee ontstond eerder, maar werd afgewezen door onze kapelmeester. Nu mocht het echter wel, maar dan wel in het lokaal waar niet onze instrumenten hadden gelegen.
Nu ging het gebeuren hoor. HET stratenfestival.
De optocht dus. Duurde volgens mij iets van een uur ofzo. Maar wel een vol uur gespeeld, wat opzich niks voor ons is. Meestal doen we setjes van 20 minuten, en dan effe pauze. Hebben de blazers nodig, want ja, alles is onversterkt, en de lipjes worden na een tijdje moe.
Ging allemaal best prima. Paar keer nog het vreselijke lijflied gespeeld. De mensen in de optocht waren best enthousiast, en swingden behoorlijk mee. Helaas kon het mij niet erg opvrolijken, en volgens mij waren er meer met mij.
Aan het eind van de optocht werd er omgeroepen dat we nu naar het plein gingen waar nog heel veel Rotterdammers stonden, om nog een uur lang hun zelfverzonnen lied te zingen. Jippie.
Gelukkig was de kapelmeester zo alert om de organisator erop te wijzen dat op ons programma hierover niets bekend was. Hij werd in het gelijk gesteld en we konden gaan. Jippie.
Van al dat spelen krijg een mens honger en dorst. Bij het restaurant die middag had ik 1 biertje en 1 baco gehad, en dat was het dan wel. Daar kan je niet op leven natuurlijk.
Dus hebben we met z’n allen nog effe La Place overvallen. Altijd weer leuk om die sjieke tentjes binnen te komen stormen met z’n allen, in rood-gele kleding. Mensen kijken toch een beetje vreemd op. Gek hè?
Om half vijf ongeveer zat dat er ook weer in, en konden we vertrekken.
Het is Rotterdam prima geslaagd om mijn middag volledig te verpesten. Hoewel Rotterdam daar natuurlijk niks aan kan doen, en U als Rotterdamse lezer hoeft zich ook niet aangesproken te voelen. Waarschijnlijk heeft 1% van Rotterdam aan deze actie mee gedaan.
Leuk geprobeert dus, maar geef de volgende keer gewoon maar weer een feest. Barbeque ofzo. Komen meer mensen op af, en is veel gezelliger. Dan willen wij ook wel van de partij zijn!
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}