Het was een luxe coupé. Zo’n coupé dat je denkt dat je eerste klas zit, maar het is toch stiekem tweede klas. Rode bekleding.

Ik ging in het hoekje bij het raam zitten. Daarmee was de vierzits gevuld. Tegenover me zaten twee meiden van -ik denk- een jaar of 21.

Hey, wat is dat nou? Het meisje recht tegenover me, legt haar hand bij het meisje naast haar op haar been. Ik had al door dat het vriendinnen waren, maar je hand daar neer leggen. Gaat dat niet wat ver?

Verbaasd over mijn eigen bekrompenheid bleef ik zo onopvallend mogelijk het tafereel volgen. Ze hadden het over school, geloof ik. En ik had de één horen zeggen dan sta ik wel gelijk op met jou.

Ik deed mijn discman, tegen mijn zin in, aan, en sloot als gewoonlijk mijn ogen. Om aan te geven dat ik het allemaal echt niet vreemd vond en het me niet boeide.

Maar het boeide wel. Telkens gingen mijn ogen weer open om even te kijken hoe het er nu voor stond.

Zodoende heb ik ze een stuk of drie keer zien zoenen.

Gut oh gut, wat speciaal zeg, dacht ik bij mezelf. Als er een jongen en meisje zat vond je het maar vervelend. En nu is het ineens bijzonder boeiend. Is het dan zo erg met je?

Nouja. Ik vond het wel apart ja. Ik bedoel, ik vind het sowieso best knap als je op die leeftijd er gewoon voor uit kunt komen dat je lesbisch bent. Lijkt me niet de ideale periode, op school enzo.

Als je dan ook nog eens een vriendin van jouw leeftijd vindt, dan ben je toch een happy lesbo? Lijkt me wel. Dus ik vond het mooi en leuk om te zien hoe twee happy lesbo’s een beetje zaten te kleffen tegenover mij.

Het ene meisje ging er bij Sloterdijk uit. Kus! hoorde of zag ik de 1 zeggen. En ze kreeg haar kus.

Veel geluk samen…

… zong de Dijk ooit in een nummer.

Het bier was er wel. Dat was het goede nieuws. Maar het was niet koud gezet, het slechte nieuws.

Cognacje dan maar?

Ja dan neem ik er ook wel een. Het is namelijk helemaal niet goed om alleen te drinken.

Nee hoor Robert, ik drink wel even met je mee. Vriendendienst, zeg maar.

Nou, ik heb hem nu ook gezien hoor. Eerste half uur gemist welliswaar, maar dat is niet zo’n ramp geloof ik.

Vond het stuk waarbij de taxi in de bek kwam nogal nep. Nouja, hoe ze daaruit ontsnapte dan. Met een hogespanningskabel een beetje dat beest pijnigen, en dan zo die bek weer uitrijden.

Voor in hoeverre het nog niet geloofwaardig was, werd het dat hier wel.

Wel mooie special effects. Dus dat maakt wel weer een hoop goed.

Zo. Ben ik voorlopig ook weer bij wat films betreft.

Toch?

Okay, ik wil dus visitekaartjes. Gewoon voor de fun. En om weg te kunnen geven als ik iemand op de foto heb genomen, en diegene de foto graag terug wil zien.

Rolandow is lastig te onthouden. Zeker als je het nooit geschreven hebt, dan wordt het al gauw rolando.

Dus ik heb zelf even in fireworks lopen pielen. Ik wil hem eigenlijk heel basic denk ik. Maar nu moet er dus even gestemd worden. Welk kaartje vind JIJ het mooist?

Een mooier kaartje inzenden mag natuurlijk ook.

Ohjah, dat kleine gepriegel onderaan moet voorstellen:

I: www.rolandow.com – E: weblog@rolandow.nl – T: 06-205 xx xxx

– kaartje 1 –

– kaartje 2 –

– kaartje 3 –

– kaartje 4 –

Goed, Beach Pop dus.

Hoe komt een Rolandow daar terecht?

Simpel. Vrijdag naar de kroeg gaan, en dan gevraagd worden of ik zin heb om mee te gaan. Sure, why not. Lijkt me best een happening zoiets, en ik had toch geen andere plannen.

Dus zo kwam het dat ik om 14:00 op het station aankwam met een lading bier en wat NRG drinks. Iets wat op Red Bull moest lijken, want de echte hadden ze dus niet in de supermarkt :-(.

Met drie auto’s gingen we op pad. De party crew bestond uit Gans, Cheval, Jurian, Rolandow, Rik, Renze, Mariska, Annette en Noortje.

Na wat rijden (wij hadden airco, haha), kwamen we uiteindelijk dus uit in Bloemendaal. Of Bloomingdale volgens de posters. Dat is stoerder namelijk.

Daar aangekomen gingen we eerst een drankje nuttigen op het strand. We waren natuurlijk veel te vroeg. Dit was met opzet gedaan, om files te vermijden en een leuk plekje te kunnen veroveren.

Uiteindelijk bleven we best een tijd zitten daar op het strand. Het was afwissellend warm en koud. Soms verdween de zon even, en dan werd het toch aardig fris. Blij dat ik mijn jas mee had.

Binnen een kwartier was Noortje slachtoffer van een meeuw. Je kreeg een flats op haar broek. Was ze niet zo blij mee geloof ik.

Later was duidelijk waarom. Ik merkte op dat meeuwen een beetje gek vliegen. Ze vliegen niet de kant op waar ze met hun neus heen wijzen. Nee, ze gaan juist zomaar naar links of rechts, nog steeds met hun neus tegen de wind in. Eigenlijk een heel stom gezicht.

Blijk dat Noortje ook op die manier loopt. Zei ze zelf. Een meeuw denkt dan natuurlijk .. ha! een soortgenoot. Die moet ondergescheten worden! En flats, daar ga je.

Vandaar ook dat meeuwen niet graag onder of boven elkaar vliegen. Dan flatsen ze elkaar ook onder.

Tijdens de ontwikkeling van deze theorie werden er nog andere theorie-en ontwikkelt ook. Ze kwamen allemaal uit op 1 ding geloof ik, Noortje is uniek, vindt ze. We zijn allemaal uniek. Gelukkig maar.

Goed. Na een tijdje zitten toch eindelijk maar eens naar wat tenten toe. De ID&T tent was de eerste. Prettig om die muziek te ervaren hoor, maar het dansen vind ik nog steeds maar wat vaag. Niet helemaal in mijn element.

Maargoed, als ik zo eens om mij heen keek, waren er zat mensen die ongeveer dezelfde dans uitvoerde als ik. Zo erg kon het dus niet zijn. En anders maar wel, boeie.

Langzamerhand werd het donkerder en donkerder, en hebben we de zon nog zien ondergaan als het ware. Nouja, ik was eigenlijk net te laat. Ineens was ie weg. Zomaar. En toch was het nog licht, heel apart hoor.

Noortje en ik theorie: TL-balken. Kan niet missen.

Bij deze ontdekking waren we allemaal afgereisd naar een ander podium. Tiesto zou hier komen, had iemand verklapt. Kwam dus mooi niet. Dus na wat zitten en staan zijn we maar weer terug gegaan. Naar de ID&T tent waar Paul Oakendinges ook kwam draaien.

Nog een leuke lasershow gezien van Tom the cat. Van Bacardi Breezer. Eigenlijk gewoon 1 grote reclame natuurlijk, maar wel erg grappig hoe ze dat gedaan hadden.

Sja.. zo dansden we nog wat door, en werd het al donkerder. De meiden gingen om 21:30 naar huis geloof ik .. zo ongeveer. Wij gingen een uur later.

Al met al een geslaagde middag. Lekker weertje, gezellig, veel vrouwlijk schoon om te bekijken. Ja, dat was een hoog zonnebrillengehalte dude!

Volgend jaar maar op de motor heen.

Morgen een wat langer verhaal. Nu gewoon even gauw de foto’s.

– hier –

Niet dat ik wist dat hij weg was hoor. Dat hoorde ik ook pas vanavond.

Zelden kom ik in het Kroegie. Het is gewoon mijn kroeg niet. Je kunt niet overal tegeijk zijn, zeg maar. En bovendien is het er vaak druk. Opzich niet mijn ding, drukte.

Maar wegens omstandigheden vandaag dus wel. En daar was Martijn ook.

Op de HAVO konden Martijn en ik het wel goed vinden met elkaar. We zaten dikwijls naast elkaar, voor zo lang als het duurde dan.

Onze mappen hadden we ingericht als geavanceerd explosief commando centrum. We zaten aan de raam kant van de klas. Kwam er een fietser voorbij die ons niet aanstond, dan drukte Martijn op de knop, en werd de fietser in onze fantasie opgeblazen. BWOEM deden we dan. Om aan te geven dat het echt afgelopen was.

Aan de rand van onze mappen hadden we connectie-dingen getekend. Als de mappen tegen elkaar aan lagen, kwam het precies overeen. Dan waren we “connected”. Het was dus zeer belangrijk dat Martijn altijd links zat, en ik dan rechts. Anders konden we niet connecten.

En zo waren er meer dingen. We belden met elkaar door onze rekenmachine. Bloedserieus. En Marijn hoorde vaak geklopt vanuit een kast. Daar was vast iemand opgesloten.

Het duurde dan ook vaak niet lang totdat een leraar vroeg waar we mee bezig waren. Verbaasd keken we op uit ons spel. Mee bezig waren? Dat mag toch wel duidelijk zijn ja? Dit zijn Belangrijke Zaken die gedaan moeten worden!

Vlak daarna moest ik naar voren. Bepaalde nieuwe lessen gingen we maar vast niet naast elkaar zitten om zulke dingen te voorkomen. En om nog iets van de les te kunnen volgen.

Vanavond was als vanouds. Zelfde humor, zelfde Marijn. Het was wel een tijd geleden (jaartje of 6?) maar verder was het in 1 keer weer OK.

Morgen zien we elkaar misschien bij Beach Pop. En anders bij de AA.

Tot dan dan.

Of ik mee wou.

Zondag gaan we naar beach pop. Nouja, goed hoor, maar dan moet ZIJ ook mee. Wat dan Sabine bleek te zijn. Wist ik toen ook nog niet.

Toeval wilde dat ze toevallig toch al heen zou gaan.

Nouja. Hoe dan ook. Ik had zondag verder niks te doen volgens mij, dus ik ga gewoon mee. En dat iedereen z’n eigen dingen mee neemt.

Dus morgen effe wat bier en red bull kopen, en dan zondag de camera mee natuurlijk. Opgeladen. Klaar voor een nieuwe reportage. Dat wordt vast koel.

Maar voor nu is het niet verkeerd om wat te slapen. Ofzo.

Hee Sabine, morgen sta je online hoor met je foto’s hoor!

Sabine: Nee echt niet hoor, dat kan echt niet!

Echt wel.

Update (18:28): Ja uh… ik heb ongeveer 3 smoezen waarom ik Sabrina schreef in plaats Sabine. Ten eerste omdat het natuurlijk erg druk en herrie-achtig was in Longneck. Dus ik heb het gewoon verstaan.

En ten tweede omdat ik om 5:00 structurele typefouten maak. Dat heb ik gewoon op dat tijdstip.

Die excuses gaan niet helemaal goed samen geloof ik, kwa geloofwaardigheid. Nou goed, de schade is hersteld, en Sabine heeft toch vast nog niet gekeken. Als ze al kijkt. Ooit. (Weet wat je mist, haha)