Het was aardig geslaagd hoor, dat doorhalen.
Om de avond rustig te beginnen hadden we besloten eerst een filmpje te kijken. Oesters van Nam Kee. Dikke pret natuurlijk met 5 geile gozertjes op de bank. De hele film ging, wat ons betreft, maar over één ding.
En dan durft er iemand nog “mwah, goede film” te beweren ook. Schandalig. Zonder Katja was het helemaal nooit geen goede film.
Na deze film begon het al aardig avond te worden. Mijn voorstel was om “Hey lullo” jiskefet afleveringen te kijken. Die duurden niet te lang, en dan konden we naar de kroeg.
Ineens kwamen er allemaal mensen die per SMS en telefoontjes op de hoogte waren gebracht, eerder die middag. Werd het toch nog een hok vol. Dus er werd van het plan afgestapt, en muziek gedraaid.
Om half twee vertrokken we allemaal naar de kroeg. Om 2:00 gingen de deuren dicht, dus we moesten snel beslissen. Longneck of ‘t Kroegie. Na beide cafe’s te hebben bestudeerd, koos de ene helft voor Longneck, en de andere helft voor ‘t Kroegie. Ik voor ‘t Kroegie. Was vast veel gezelliger.
Om een uur of half vijf (denk ik) werden we er uitgeschopt. Op de oude vertrouwelijke manier zoals alleen ‘t Kroegie dit kan. Heerlijk subtiel. “Ja mensen, nou oprotten graag!” en dat soort kreten. Maar je een minuut eerder nog wel een drankje geven. Zeikerds.
We gingen weer terug naar mijn huis en gingen hier nog even door. Alleen Jurian, Jeroen ik en Ron waren nog over, maar het werd bere gezellig. De muziek deed z’n werk en we gingen helemaal uit ons dak.
En toen begon het ochtend te worden. En daar ging het allemaal om, want we zouden de markt over. Dus dat deden we. Om 6:30. Waren we er lekker vroeg bij.
Bevoorraad met flesjes bier zijn we de straat over gedaan. Continu werden we gevolgd door politie mannetjes. Waarvan er eentje bang was dat we het flesje op de grond zouden gooien.
Tuurlijk niet. Daar zit toch statiegeld op.
We slenterden de markt over waarbij we een paar keer mobiel contact moesten leggen omdat we elkaar weer eens kwijt waren. Heel lastig hoor, om een groep van 4 personen bij elkaar te houden.
Hee Roland, jij hebt nog niets gekocht! riep iemand. Shit. Dat is ook zo. Ik liep naar het eerste de beste kleedje en vroeg het jongetje wat dat knuffelbeest kostte. Vijftig cent. Schijntje toch. Jammer voor dat jochie, want ik had alleen 2 euro. Of kon dat muntje als eerste vinden, dat weet ik niet meer.
Voor 2 euro deed ie het ook. Het jochie kon goed rekenen. Nu mocht ik er zelfs 2 van hem hebben. Ja hallo, dat kan ik allemaal niet dragen hoor.
Verderop bedacht ik me ineens dat ik natuurlijk wel in het Oranje moest. Dus ik heb een oranje shut en bijpassende unox muts gekocht. Geen idee voor hoeveel eigenlijk.
Jeroen kocht een gitaar. Ik wilde ook een gitaar. Ik kocht ook een gitaar. Vijf euro, en dan zat er ook nog een hoes bij. Afdingen mocht niet baten, hij bleef vijf euro. Nouja, goed dan.
Dus nu heb ik een gitaar. Ik kan geen gitaar spelen, maar dat geeft niet. Ik vind een gitaar gewoon leuk. Staat gezellig in de woonkamer.
Nou goed, toen waren we om een uur of half negen weer terug. Even op de bank crashen om nog een paar uurtjes slaap te pakken. Nouja, lichte slaap. Want als er onder je raam drie jochies met djambee’s zitten te klooien maakt dat best veel herrie.
Bovendien kwam om een uur of twaalf de eerste visite al. Een uurtje later zat het huis vol met Nachthoorns. Dus maar weer een biertjes. Beetje uit het raam hangen, muziekje erbij, beetje kletsen. Wij zaten mooi droog toen het begon te regenen. Nouja, dat lekkende dag buiten wege gelaten.
Toen het opklaarde gingen we naar CharlieS. Daar even kijken. Judith bleek weer terug te zijn uit Australie, verloofd en wel. En ik geloof dat ze me gestrikt heeft voor de Nijmeegse vierdaagse. Maar hier moet ik (eenmaal nuchter) nog maar eens goed over nadenken. Volgens mij is mijn grootste afstand een kilometer of 20. En dan was ik aardig moe.
Nog even eten bij een zeer vreemd tentje. De kok was continu aan het bellen, pissig omdat hij werd gebeld terwijl hij toch aan het werk was. Dat ze dat nou niet snappen. En verder zat een famillielid van hem die ik herkende als fatsig joch dat altijd door de wijk heen scheurt op z’n brommer. Rotjoch.
Daarna gingen we richting huis geloof ik. Nog meer jiskefet gekeken. En toen om twaalf uur vond ik het wel welletjes. Lang genoeg wakker gebleven. Ik haakte af en ging naar bed toe.
Niet dat ik daar nu veel van merk. Ben nog steeds aardig moe. Maar toch, het was verstandig.
Er zijn nog een paar foto’s genomen, van koninginnenacht, en uit het raam tijdens koninginnedag zelf. Ik had de resolutie hoog moeten laten, maarja, het geeft toch een beetje een indruk :-).
Vanavond maar vroeg naar bed.
