Jawel, als U dit kunt lezen, is het verhuizen gelukt. Volgens mij redelijk vlekkeloos toch? Hopen dat alle linkjes nog werken.

Mocht dat niet het geval zijn, dan hoor ik dat graag van U.

Ga ik nu even de DNS veranderen, zodat ook de rest van de wereld hier binnenkort terecht komt. Hij’s fijn.

Als dit hier het straks even niet meer doet, dan zijn we aan het verhuizen. Jaja, rolandow.com verhuisd. Eerst van registrar, maar later ook van hosting dinges waarschijnlijk.

Maargoed, eerst de boel maar eens van directnic naar joker omzetten. Scheelt toch weer een paar eurie’s per jaar.

Jezus.

Als ik geen vrienden had, dan zou dat dus komen door m’n weblog!

Wie had dat ooit gedacht.

PietJan en Jolanda vierde hun verjaardag. In Velp. En da’s best een stukkie rijden!

Een aantal mensen hadden hiervoor ook al een feestje, of in ieder geval iets waar bier gedronken werd, en ze hadden gewerkt. Vandaar dat er hier en daar wat slapende mensen zijn gespot.

PietJan heeft ook fretten, die de volgende dag (vandaag dus, zeg maar) los mochten. Heb ik ook nog een filmpje van. Die zal ik zo ook nog even online zetten.

Nu eerst de foto’s. Wat lopen expirimenteren met sluitertijden en diafragma’s. En opzich best een leuk resultaat. Ook in de trein, waar je met een korte sluitertijd dus prima foto’s uit kunt nemen.

Nouja, kijkt U zelf maar even, als alles geupload is.

Hierrrrr

Update: Het filmpje van spelende fretten … klik hierrr..

Totdat er ineens een blonde schone bij de bali staat. Dan wil ik best even bali medewerker zijn, voor een paar minuten.

Ze had een taxi besteld voor haar moeder die terug kwam van vakantie. Of ze die hier kon betalen.

Nee, sorry, we nemen alleen betaling in natura aan op kantoor. Komt U vanavond maar even terug, als het donker is, en de kantoren leeg. Zorg ik wel dat ik moet overwerken.

Dank U.

(méér)

Mijke had gisteren niet zo’n zin. Maar ik had het weer in mijn bol: ik moet meer bewegen. Kijk, vroeger liep ik een beetje heen en weer naar de trein, dus bewoog ik automatisch. Niet veel, maar toch voldoende om mijn overgewicht gewoon overgewicht te houden. Niet overovergewicht, zeg maar.

Anywayz… het voedselprogramma is, en wordt nog steeds, aangepast. Kennelijk is dat niet voldoende. We moeten ook bewegen.

Dus, wandelen maar weer. Strenger, dit keer. Geen stops, geen tijd voor fotootjes (ook omdat ik geen camera heb natuurlijk), maar gewoon stevig doorstappen zonder te stoppen.

Ik vond het leuk. Werkelijk, vooral de eerte drie kwartier gingen eigenlijk best goed. Daarna begon ik te merken dat mijn schoenen toch niet helemaal geschikt waren voor dit soort impulsieve sportieve uitspattingen.

Maargoed, ik kwam terug en had hetzelfde aantal stappen gezet als Mijke de hele dag (op haar werk, en daar loopt ze meer dan ik). Mijke heeft een stappenteller, namelijk. Wil ik ook, wil ik ook! Dus waarschijnlijk moeten we even langs te McDonalds, want daar krijg je er eentje. Bij een Active Meal, ofzoiets.

Anywayz, ruim 7500 stappen. Nou, als ik even 60 cm per stap neem, kom ik toch op zo’n 4,5 km dat ik heb afgelegd. In 70 minuten.

Ja hoor, kijkt u gerust hier maar even in het groot wat ik allemaal bewandeld heb! Ik was best trots op mezelf, eigenlijk. Wel wat vermoeider dan ik dacht, maar ach, ik merkte wel dat het effect had.

Nu alleen een zere rechter voet. Ook weer zoiets, de linker geen centje pijn, maar de rechter (en dan eigenlijk alleen het buitenste randje) wel. Vreemd hoor. Gewoon negeren maar.

Moet ik dit alleen nog effe doorzetten. Het liefst twee keer per week, maarja, effe opbouwen hè?

Volgend jaar de Nijmeegse. Zal ik Ruurt effe looples geven.

Update: Ships, m’n plaatje klopt niet. Ik heb meer gelopen! Even opnieuw tekenen… komt U zo maar even terug. Even bezig. Tot zo.

Update (10:15): Nu klopt het beter geloof ik … Anywayz, bij de ingang van de Westergasfabriek zo’n beetje ben ik de Haarlemmerweg overgestoken. Voor de kenners. Jaja.

Ik ga het gewoon weer proberen. Maar nu zonder pauze en op straf tempo. Wandelen. Hopelijk 2 of 3 keer per week.

Een mevrouw in taxi outfit komt hier naar binnen. Of er iemand is die iets met sollicitaties kan, want Wim is naar huis.

Nu was er twee weken geleden ook al iemand die daar naar vroeg. Bij navraag bleek dat er gewoon niemand nodig is. Kut hè, die economie? Dus ik zeg: we hebben niemand nodig.

Of we dan een e-mail adres hebben.

Pffff.. Sja. Uhh.. Ehh.. Nou, even zoeken .. ehh.. tralala .. nou .. ehhh.. geen idee eigenlijk.

Meneer wil toch z’n cv opsturen per e-mail. Fucking eigenwijs, laat me met rust!

Mevrouw in taxi outfit zegt dat zou U toch moeten weten. Eh, hoezo zou ik dat moeten weten? Ja, U zit op kantoor!

Excuse me? Ik werk niet eens bij de taxi! Grmbl de grmbl.

Alsof mensen op kantoor alles maar weten.

Herma gebeld. Onze vroegere bali receptioniste, maar die is om -voor mij- duistere redenen naar boven verhuisd. Waardoor de bali dus onbemand is, en de meeste mensen na een tijdje rond kijken hier maar aan komen kloppen. Herma kwam wel even beneden.

Herma spreekt met de meneer en twee tellen later zie ik de meneer weglopen.

Er is niemand nodig.

Zei ik toch.