Vroeger, toen ik nog jong en onbedorven was, ging ik naar mijn eerste weblogmeeting. Dat was heel, heel ver weg. Helemaal in Breda.

Maar het was wel druk. En bere gezellig. Beetje staan pilsen met de jongens van watnou. Beetje te hard staan pilsen, want voor ik het wist liet ik mijn laatste trein voor wat het was, en pilste ik vrolijk door.

En toen wist ik niet meer zo goed hoe ik thuis moest komen.

Ik kwam er achter dat er nog een auto langs Amsterdam ging, en met een beetje rond vragen kon ik thank god meerijden. En met wat voor gezelschap zeg!

De gehele terugweg had ik spijt van mijn zuipfestijn. Niet alleen kon ik helemaal niets volgen van het gesprek van de dames op de achterbank. Verdomme, zat ik met DE meiden van weblogland in de auto, en alles wat ik kon doen is heel hard mijn best doen om niet in slaap te vallen.

Uiteindelijk lukte dat wel. Ik knikkebolde wat hier en daar, maar ik bleef toch wachter. Suffie reed me veilig naar Amsterdam, en daar was het een kwestie van wachten op de nachtbus.

Wat een introductie zeg.

Maargoed, Els is dus weer terug, zoals al velen weblog meldde. Hopelijk kan ik het nog een keertje goed maken op een andere meeting (vondelpark, wellicht?).

Zal overigens niet de eerste keer zijn dat ik mezelf introduceer terwijl ik straal lazerus ben.

Uiteindelijk is dat toch wel goed afgelopen. De meeste mensen spreek en zie ik nog steeds.